Column Gezond en groen uit de crisis. Hoe dan? Door Toine Poppelaars, dijkgraaf waterschap Scheldestromen Door het coronavirus zou je het soms bijna vergeten, maar dit is de derde klap in korte tijd voor de grond-, weg- en waterbouwsector (gww) die eerder al hard is geraakt door maatregelen rond PFAS en stikstof. Ik ben van mening dat het mede de taak is van (overheids)opdrachtgevers als de waterschappen om de (water)bouw de komende tijd er weer bovenop te helpen. De waterschappen zijn gezamenlijk de grootste opdrachtgever in de waterbouwmarkt en hebben de afgelopen jaren ingezet op goed contact met alle spelers. In het begin van de coronacrisis hebben de waterschappen prioriteit gegeven aan het door laten gaan van de waterbouwprojecten. Dat is goed gelukt. De zorg voor waterveiligheid, voldoende water en het zuiveren van afvalwater is gelukkig niet in de knel gekomen. Maar alleen continueren is niet genoeg. Waterschappen spannen zich ook in om projecten of onderdelen van projecten waar mogelijk te vervroegen, zodat opdrachtnemers aan het werk kunnen blijven. Het is naar mijn mening daarbij van belang dat de maatregelen die we als overheidsopdrachtgevers treffen om de bouw vlot te trekken, tegelijk een positief effect hebben op onze ambities rond het Klimaat- en Grondstoffenakkoord. Dat hierbij soms enige terughoudendheid is aan marktzijde, begrijp ik heel goed. Het is ook een flinke uitdaging om na PFAS, stikstof en tijdens de coronacrisis, tijd en geld vrij te maken om te innoveren en te investeren in nieuw materieel en nieuwe technieken gericht op het bereiken van klimaatneutraliteit en circulariteit. We zien dat grotere aannemers de 18 WATERFORUM NR 4/5 hiervoor benodigde investeringen doen en samenwerken in het opbouwen van kennis en ervaring. Bij de waterschappen wordt echter 90 procent van het reguliere onderhoudswerk uitgevoerd door het midden- en kleinbedrijf. Die hebben vaak minder mogelijkheden om zich op korte termijn aan te passen aan deze nieuwe ambities. Er zijn al mooie voorbeelden van grote projecten waarbij het wel lukt, zoals de Sterke Lekdijk van het Hoogheemraadschap de Stichtse Rijnlanden. Binnen een innovatiepartnerschap wordt daar ingezet op slimme, nieuwe oplossingen voor emissieloze dijkversterkingen. Het Hoogheemraadschap van Rijnland bewijst dat het mogelijk is om grote projecten uit te voeren zonder stikstofuitstoot. Bij een project om de waterkwaliteit bij de Langeraarsche plassen te verbeteren, gaat het waterschap 470.000 m3 bagger en grond uitstootvrij afgraven door de inzet van elektrisch materieel door de aannemer. De komende tijd gaan de waterschappen in gesprek met de markt, de rijksoverheid, andere overheden en maatschappelijke partners zoals NGO’s en financiële instellingen. De gezamenlijke ambities die we hebben op het gebied van Duurzaam GWW (www.duurzaamgww.nl) vormen het uitgangspunt. De vraag is wat we gezamenlijk kunnen doen om de waterbouw gezond en groen uit deze crisis te krijgen. Dat het kan, geloof ik zeker.
19 Online Touch Home