Droogteaanpak Roep om zoete Grevelingen zwelt aan Nederland heeft slechts één forse waterbuffer in de strijd tegen de droogte: het IJsselmeer. Sinds de recorddroge zomer van 2018 zorgt Rijkswaterstaat er voortaan voor dat het waterpeil van de ‘nationale regenwaterton’ bij de start van de zomer op zijn hoogst is. Recent klonk de roep door voor de realisatie van een tweede zoetwaterbuffer: verzoeten van het Grevelingenmeer. Als tweede zoetwatervoorraad, maar ook als handige noodberging bij hoge rivierafvoeren en als natuurlijke buffer tegen de verzilting van de Zeeuwse eilanden. Wil Borm van de in waterbeheer gespecialiseerde Adviesgroep Borm & Huijgens heeft er een uitgebreid plan voor, dat voorziet in de aanvoer van rivierwater vanuit de Biesbosch via het Haringvliet naar de Grevelingen. “Bij de aanleg van de Deltawerken was de kwaliteit van het rivierwater zo slecht, dat de rijksoverheid onder druk van het opkomend natuurbehoud te snel besloot de Oosterschelde zout te houden, evenals de reeds afgesloten Grevelingen en het Veerse Meer. Dat leidt nu tot sterk toenemende zoetwatertekorten. De rijksoverheid houdt echter vast aan het verziltingsbeleid en ook de provincie maakt in het Zeeuwse Deltaplan Zoet Water geen nieuwe keuzes. Voordat dit plan in werking is gesteld, is het zoete water al opgedroogd. Terwijl de klimaatverandering schreeuwt om de opslag van zoet water.” Volgens natuurorganisaties is een zoute Grevelingen essentieel voor een palet aan vogel-, vis-, plant- en andere soorten, die nu in een neerwaartse spiraal zitten. Ook zijn er economische argumenten om de Zeeuwse wateren zout te houden. De schelpdiervisserij verdient veel geld met oesters en mosselen. Borm stelt dat de zoute wateren nooit de dragers van de schelpdiersector zijn geweest, maar juist de estariene overgangen van zout naar zoet, met bijbehorende nutriëntenaanvoer. “De ontwikkelingen voor de natuur wijzen juist het tegendeel uit. Na tientallen jaren verzouten blijken de inlandse wateren zich niet naar wens te ontwikkelen.” Emeritus hoogleraar hydrologie Huub Savenije juicht het plan van Borm & Huijgens toe. “Zo herstel je het natuurlijk estuarium en krijg je er een prachtige zoetwaterbuffer bij. Ecologen hebben dan niet te klagen. Ideaal voor de ecologie is een mooie geleidelijke overgang van zoet naar zout en een vrije migratie voor vissen. Daar is nu geen sprake van.” De proefopstelling van Waterfabriek Wilp levert veelbelovende resultaten op. Begin 2021 moet het definitieve ontwerp van de fabriek er liggen. WATERFORUM NOVEMBER 2020 23
24 Online Touch Home