‘Doordat Joop en Johannes zo lief waren voor iedereen bleven mensen ook. Klanten en personeel’. reerd en schoongemaakt. Opslag aanbieden voor de winter, was weer een extra dienst die mijn vader aanbood. Dit gebeurde aanvankelijk gewoon bij ons thuis. En weet u wat? Mijn vader had vaak gewoon de sleutel van die villa’s! Het was een andere tijd, dat weet ik, maar ze hadden ook gewoon echt veel vertrouwen in mijn vader en ons.’ De kinderen Joop, Meindert en Ton groeien dus letterlijk op binnen het bedrijf, en Johannes heeft vertrouwen in de nieuwe generatie die onder aanvoering van Joop en Gerda een goede toekomst tegemoet gaan. Graag wil hij zelf ondertussen een stap terug doen. Dit komt voor een groot deel door zijn gezondheid; zijn hoofd wil wel, maar zijn lijf beperkt hem meer en meer. Daarom neemt hij al in februari 1958 officieel een eerste stap terug. Johannes maakt van het bedrijf een VOF en stapt er kort daarna als vennoot uit om zoon Joop tot enige vennoot te maken. Het is de bedoeling dat ook zoons Meindert en Ton de komende jaren in de VOF volgen, maar voor nu staat deze op Joops naam. LIEVE DOETJES Joop moet in de zomer van 1958 nog 23 jaar worden als hij aan het hoofd van het bedrijf komt te staan. Jong wellicht, maar net als zijn vader vindt hij het fijn om hard te werken en is hij een echt mensenmens. Het bedrijf van zijn vader past hem als een jas. Johannes blijft wel actief voor het bedrijf, alleen niet meer op papier. Dat Joop en Johannes trouwens beiden zulke sociale dieren zijn, is niet altijd een voordeel meent Gerda: ‘Het waren allebei doetjes, Johannes en Joop. Ze vonden het moeilijk om echt zakelijk te zijn, omdat hun werk als hobby voelde en ze de mensen oprecht blij wilden maken. Dat was hun drijfveer. Maar met enige regelmaat stelden ze daardoor het belang van klanten boven het zakelijke belang en als dochter van een ondernemer vond ik daar wel wat van’, vertelt ze lachend. ‘Klanten kregen altijd Het eerste logo, toen het bedrijf nog J. v.d. Wal en zonen heette ongelimiteerde aandacht en mogelijkheden, ook als dat zakelijk eigenlijk niet zo handig was. Werknemers die zelfstandig aan de slag wilden, werden regelmatig op weg geholpen met materieel en klussen. Er bestaan nu nog grote bedrijven rond Hilversum en Utrecht die hieruit zijn voortgekomen. Dat is toch wel mooi vind ik.’ Deze zorg voor ‘hun mensen’ is mooi, maar in deze jaren zijn het dus vaak de vrouwen bij Van der Wal die soms bijsturen en de zakelijke kant – en de toekomst – van het bedrijf voor ogen houden. ‘Maar’, zegt Ton, ‘doordat ze zo lief waren voor iedereen bleven mensen ook. Klanten en personeel. Het was dus bedrijfsmatig juist ook weer niet slecht.’ Ook Gerda is het hiermee eens, want hun sociale inborst maakte van beide mannen ook uitmuntende verkopers: ‘Ze waren zo oprecht betrokken bij het wel en wee van hun klanten 39
44 Online Touch Home