Dat ook deze nieuwe generatie met frisse, nieuwe plannen komt, is snel duidelijk. Net zoals de ideeën van Joop, Gerda en Ton anders waren dan die van Johannes. Ton en Gerda vertellen: ‘Johannes was de man die de zaak opbouwde – een echte pionier met een visie – bij wie alles om de klant draaide. Met ons erbij kwam daar de focus op de verdere technische ontwikkeling bij, plus de wens om het aantal opdrachten uit te breiden. Maar de generatie van Jon was nog veel bewuster van de mogelijke groei. Zowel qua producten als de omvang van het bedrijf.’ In de jaren ’70 en ’80 zijn er dus twee generaties naast elkaar aan het werk. Van der Wal en Zonen zetelt dan nog altijd tevreden op de Johannes Geradtsweg. De grote tuin is ondertussen vrijwel volledig opgeslokt door de werkplaats annex zonweringfabriek en de schuur is inmiddels dienst gaan doen als een heuse showroom en kantoor. Ondanks de uitbreiding blijft het een echt familiebedrijf. De keuken van Joop en Gerda functioneert nog altijd als dagelijks verzamelpunt voor de koffie om 9 uur en het bedrijf blijft ook qua personeelsomvang nog kleinschalig. Ondanks uitbreiding blijft het een echt familiebedrijf. De keuken van Joop en Gerda functioneert nog steeds als dagelijks verzamelpunt voor de koffie om 9 uur. Ton en Leonie van der Wal in de eerste showroom. DUDOKBLAUW UIT AMERIKA De kleinschaligheid bij Van der Wal komt goed uit als Nederland begin jaren ‘80 weer te kampen krijgt met een neergaande economie. Er volgt een moeilijke tijd, waarin hele industrieën van de kaart worden geveegd, de werkloosheid stijgt en de huizenprijzen dalen. De bezuinigingen van Lubbers zijn berucht en de jonge generatie krijgt nou niet bepaald een glorieus toekomst perspectief voorgeschoteld. Geen ideale omstandigheden voor Van der Wal zou je zeggen. Maar net als tijdens voorgaande crises toont het bedrijf dat het weerbaar is, ook in minder leuke omstandigheden. Van der Wal zet de trend die in de jaren ’70 is ingezet door en het bedrijf blijft opdrachten binnenhalen. Een eervolle vermelding verdient de opdracht in 1979 van de Gemeente Hilversum om het Raadhuis van Hilversum te mogen voorzien van prachtige zonneschermen in Dudokblauw. ‘Het was een prachtige en uitdagende klus.’ vertelt Ton. ‘Het lastige was dat als de schermen ingedraaid waren, ze vrijwel niet zichtbaar mochten zijn om de architectuur niet te verstoren’, vertelt Ton, die technisch verantwoordelijk was voor deze klus. ‘En dat doek in Dudokblauw, er was bijna niet aan te komen! Uiteindelijk hebben we het helemaal uit Amerika laten komen. We hebben toen maar een dubbele hoeveelheid besteld. En dat bleek jaren later mooi uit te komen, toen 49
54 Online Touch Home