Vanuit de katholieke hoek kwam er natuurlijk onmiddellijk reactie. In ‘De kat’ werd het volgend gedicht opgevoerd. “Die geern kiest voor de proper liberalen moet maar altijd voorts betalen. En zegt niet, waar gaan wij het halen? Gij moet maar ferme geven in de liberale schalen.” Er werd zelfs een heus lied uitgebracht. I Wie had er toch wel ooit gedacht: Dat Vinchem worden zou Vermaard tot in het nageslacht Door Dullen en zijn vrouw. Maar zeg mij eerst wie is die man Die zulke wonder toeren kan: Dolf Buijl, zei Pierlala sa sa Dolf Buijl zei Pierlala. II Dedullen kwam niet overeen Met zijnen eigenaar En seffens kwam Buijl, ‘s kliek bijeen En miek een groot misbaar Zij stond hem bij met raad en daad Totdat hij eindelijk vloog op straat Verdiend zei Pierlala III Dan deed heer Buijl in zijn gazet Een inschrijving voorwaar En ziet daar werd een huis gezet Voor onzen martelaar Met geld van geus en liberaal Bijeen gescharteld altemaal Door Buijl zei Pierlala IV En Buijl die peist daar door gewis Van hier den baas te zijn Hij zegt als ‘t nog eens kiezing is Ik zal gekozen zijn Maar pakken zal het niet vriend Buijl En vangen zult ‘g een grooten uil Zoo is ‘t zeik Pierlala V zij zijn hier vleel te slim mijn man En kennen u te goed En stemmen voor een charlatan Geen een van ons dat doet ja voor de eere van ons land Wie wordt er nooit representant Dolf Buijl zei Pierlala VI Wij willen van geen geuzerij Noch liberale kleik Wij zijn steeds en wij blijven vrij En Vlaamsch en katholijk Wij slaan in duigen ‘t geusgespuis En geven eene ferme buis Aan Buijl zei Pierlala sa sa Aan Buijl ze Pierlala (Buijl was de liberale voorman) Toen kon dorpspolitiek ook nog plezant zijn! Pas na de oorlog luwde de strijd tussen de twee politieke clans. 11 >>>> vervolg in het winternummer >>>
12 Online Touch Home