SAFCAM (DBYES) Salesian Formation Centre for Africa and Madagascar Don Bosco - Dagoretti Market Road, Nairobi, KENYA PO Box 2, 00502 - Karen, Nairobi, Kenya website: www.safcam.org e-mail: safcam@safcam.org December 2020 Beste familieleden, dorpsgenoten, medebroeders en vrienden, Hartelijke groeten vanuit Kenya in Afrika met wat nieuws van het afgelopen jaar… En ja, 2020, wat een jaar! Het zal bijblijven als het jaar dat getekend werd door Covid 19; het coronavirus was en is nog wereldwijd verspreid. Sommige continenten en landen werden heel hard getroffen door deze pandemie. Europa en landen als Italië, Spanje, Engeland, Frankrijk, en natuurlijk ook België en Nederland kwamen telkens in het nieuws met verontrustende cijfers. Op een persoonlijke en gemeenschappelijke wijze hebben we gebeden voor de slachtoffers en de treurende families, voor de zieken in de ziekenhuizen en de bezorgde familieleden, voor de dokters, verplegers en verpleegsters, voor al de mensen die op een of andere manier in de zorg zich ten dienste stellen van anderen met het risico zelf besmet te worden. We hebben ook gebeden voor hen die zoeken naar oplossingen op wetenschappelijk, medisch vlak, zodat dit virus mag overwonnen worden. Een of ander vaccin wordt tegenwoordig uitgetest. Afrika was en is veel minder getroffen door dat virus dan andere continenten. Wellicht speelt de factor van een doorgaans jonge bevolking wel mee, maar toch waren enkele landen wat méér getroffen dan andere (bv. Zuid-Afrika). Kenya had en heeft ook af te rekenen met het virus, weliswaar in mindere mate, maar het land staat toch in de top tien van de Afri1 kaanse landen. Zoals overal ter wereld, waren ook wij verplicht alle maatregelen op te volgen om zodoende besmettingen te vermijden. We waren aandachtig voor de familie van ons personeel want in dergelijke omstandigheden is het niet gemakkelijk voor de mensen. Velen werden ook geconfronteerd met een dilemma : het virus bestrijden, honger en armoede lijden of gewoon verder leven zoals altijd en het virus toelaten. Zoals overal hopen ook wij dat het tij mag keren zodat mensen zo goed mogelijk kunnen “leven en werken”. Ondertussen, en dus “anderzijds”, zullen we wel allemaal iets geleerd hebben voor ons leven en welzijn; een kentering in bepaalde gewoontes of een herontdekking van bepaalde essentiële waarden in ons leven; een vernieuwde aandacht voor onze levensstijl en de zorg voor elkaar, voor onze Aarde ook, ons “gemeenschappelijk huis”; wellicht ook de zin voor diepgang, verbond en spiritualiteit doorheen de ervaring van broosheid, stilte, afstand, eenzaamheid, maar ook doorheen al wat mooi is en doorheen de waardering van inzet en zelfgave van zoveel medemensen die anderen nabij wilden zijn en helpen. Naastenliefde heet dat ! Elkaar liefhebben in goede en kwade dagen ! Een glimp van Gods liefde die met ons meelijdt en ons nabij is in pijnlijke situaties. Hij werkt doorheen veel mensen van goede wil ! Wat beleefden wij verder dit afgelopen jaar als “centrum voor permanente vorming” ? Mijn medebroeder François en ik organiEngelse vormingssessie van nieuwe salesiaanse directeurs
(Rwanda) te gaan om er twee vormingssessies te geven voor medebroeders, leden van de salesiaanse familie en leken, maar op het laatste moment werd alles afgelast wegens de beginnende verspreiding van corona. Zo kregen we de nodige tijd om iets nieuws te beginnen. Inderdaad, we werkten aan Franse vormingssessie van nieuwe salesiaanse directeurs seerden in januari 2020 de vorming van nieuwe directeurs van Don Boscohuizen in de regio; eerst een vormingssessie in het Engels met medebroeders van Nigeria, Zambia, Zuid-Afrika, Oeganda en Ethiopië; en daarna een tweede gelijkaardige vormingssessie in het Frans met medebroeders van de D.R.Congo, Burundi en Angola. In februari hadden we een vorming voor medebroeders en leken die verantwoordelijk zijn in onze technische scholen van Kenya en Tanzanië. Ondertussen hadden we ook van hieruit ons 28ste Algemeen Kapittel gevolgd dat plaats vond in Turijn (februari-maart 2020). Maar dit werd vroegtijdig beëindigd in maart omwille van het coronavirus. Toch werd een goed deel van het kapittelwerk uitgevoerd. Ook de verkiezingen in het kapittel gebeurden : onze Algemeen Overste, P. Ángel Fernández Artime, werd herkozen voor een nieuw mandaat van 6 jaar. Bij de raadsleden kwamen veel nieuwe gezichten; voor onze regio van AfrikaMadagascar werd onze Kameroenese medebroeder P. Alphonse Owoudou gekozen als nieuwe Regionaal. Rond maart waren de werken klaar in ons jeugdcentrum, m.b. scholen in Afrika) Zegening van de nieuwe lokalen van “Don Bosco Tech Afrika” (een dienst voor de technische met v.l.n.r. de salesianen Johan, Camiel, Simon, George en François 2 het basket- en volleybalterrein van “Don Bosco Youth Educational Services” (DBYES). We hebben hier het terrein moeten verhogen, want als het veel regende, stond heel de speelplaats onder water. Eenmaal afgewerkt, maakten wij als gemeenschap gretig gebruik van de speelterreinen om fit te blijven tijdens de coronatijd. Enkele kilometers stappen in de beboste omgeving deed ons ook veel deugd. Ook in maart van het afgelopen jaar waren we klaar om naar Kigali onze eigen website en die ging daadwerkelijk van start op 5 april 2020. Onze salesiaanse regio van Afrika-Madagascar werd geïnformeerd over het bestaan van de website. Zo konden we beginnen met een en ander aan te bieden voor de vorming op een nieuwe manier. De maanden april en mei werden dan ook gevuld met het verder uitwerken van onze website. En al heel vlug kwam er ook nog een andere nieuwigheid bij, nl. het deelnemen of organiseren van vergaderingen, ontmoetingen, vorming, bezinningsdagen, enz. “online”. Zoals voor de website, leerden we ook hier heel wat bij ! Zelfs onze jaarlijkse retraite in juni vond plaats dankzij Internet. In juli en augustus van dit jaar hadden we dan vorming en bezinning te geven aan onze medebroeders van ons interprovinciaal Instituut van theologie in Nairobi die zich voorbereidden op hun eeuwige geloften. Zo deden 11 medebroeders hun eeuwige professie, 14 medebroeders werden tot diaken gewijd en 9 anderen werden tot priester gewijd. Al deze medebroeders beho
Vormingssessie van medebroeders en leken, verantwoordelijk in technische scholen van Kenya en Tanzanië ren dus wel tot verschillende salesiaanse provincies van Afrika. In september bereidden we ons voor op een paar regionale vergaderingen. Die gingen dan door in oktober en begin november : eerst de vergadering “online” van de regionale vormingscommissie en daarna de vergadering van de provinciaals van de regio, ook alweer “online”. Dat verliep allemaal goed, alhoewel we moeten toegeven dat het toch wat anders is dan een vergadering met de “fysieke” aanwezigheid van de medebroeders. Eind november kregen we gedurende enkele dagen het canonisch bezoek van onze provinciaal, Fr. Simon Asira, aan onze salesiaanse gemeenschap hier bij ons. Dergelijk bezoek nodigt ook iedere medebroeder uit tot een persoonlijk gesprek met de provinciaal. Onmiddellijk daarna had ik zelf een retraite te leiden (“online”) voor de kleine groep van de vrijwilligsters van Don Bosco in Kenya. Ondertussen is het weer adventstijd en komt Kerstdag naderbij. Hopelijk mogen we Kerstmis vieren zonder teveel strenge maatregelen, alhoewel het misschien deze keer toch in beperkte kring zal zijn. Ja, zoals gezegd, 2020 was een speciaal jaar ! Ook wel in een andere zin voor mij persoonlijk : als ik de optelsom maak van al mijn jaren aanwezigheid in Afrika, dan kom ik aan 40 jaar missionarisleven. Ik ben er heel dankbaar voor ! Camiel en Zr. Gisèle met Philippe en Joseph, een paar van de pas gewijde diakens in augustus 2020. 3 Normalerwijze was het ook voorzien dat ik in zomermaanden van 2020 op verlof zou komen, maar dat werd uitgesteld, alweer omwille van dat virus. Hopelijk wordt dit mogelijk in 2021.
Beste familieleden, dorpsgenoten, medebroeders en vrienden, ondanks de moeilijke tijden op zoveel vlakken, lichamelijk en psychologisch, sociaal en economisch, en zo meer, wens ik jullie allen te blijven HOPEN. Laten we nooit de “hoop” verliezen … zoals in volgend verhaal. Heel langzaam branden de vier kaarsen De omgeving was zo rustig dat men ze kon horen spreken. De eerste kaars zei : “Ik ben de VREDE; niemand kan mij beletten dat ik uitdoof.” Haar vlammetje werd vlug kleiner en doofde uit. De tweede kaars zei : “Ik ben het VERTROUWEN; meestal kan ik gemist worden; dus heeft het geen zin meer dat ik blijf branden.” Wanneer zij stopte met praten blies een zuchtje haar uit. Vredevol Kerstfeest en Gelukkig Nieuwjaar ! Moge God u allen zegenen en beschermen ! Dankbaar en genegen verbonden … Camiel Swertvagher, sdb. Met glanzende ogen nam het kind de kaars van de HOOP en stak de andere kaarsen weer aan. De vlam van de HOOP zou nooit uit uw leven mogen verdwijnen … En ieder van ons zou de HOOP, het VERTROUWEN, de VREDE en de LIEFDE moeten koesteren ! Op haar beurt sprak zachtjes de derde kaars : “Ik ben de LIEFDE; ik heb de kracht niet gekregen om te blijven branden; de mensen negeren me; zij vergeten zelfs hun naasten te beminnen.” Zij wachtte niet langer en doofde uit. Plots kwam er een kind aan en zag de drie gedoofde kaarsen. “Waarom branden jullie niet verder ?” Nadat dit gezegd was, begon het kind te wenen. Toen zei de vierde kaars : “Wees niet bang, nu ik nog brand, kunnen we de andere kaarsen terug aansteken, ik ben de HOOP!” De groep jonge medebroeders die zich voorbereidden op hun eeuwige geloften, met François en Camiel als begeleiders. 4
1 Online Touch