Beauvoorde 28 november ’20 Mijn verblijf van drie weken zit er op. Het is een fantastische plek voor een schrijver of een dichter om te werken, zich te concentreren, het dorp is zo stil en rustig, schilderachtig en voor mij is het gebied, met plaatsnamen die tot de verbeelding spreken, volkomen nieuw. Er is veel te ontdekken, weidse landschappen, naar het zuiden toe golvend en groener, voor mij toch een soort buitenland. Het alleen-zijn maakt alert, de zintuigen staan op scherp, en dat is goed voor het schrijven. De kauwen zijn een gedicht waard, ze vliegen in groepen, jolig en rumoerig van de hoge bomen naar de bekjes in de gevel van de tweebeukige kerk waar nu het licht van de ondergaande zon op valt. Het was vandaag een prachtige dag. Als je ergens hebt verbleven, al was het een paar weken, raak je op een of andere manier toch gehecht aan de plek, ze neemt een vaste plaats in je herinneringen. Morgen keer ik terug naar Gent, niet eens zo ver, één provinciegrens moet ik overschrijden. Ik ben hier graag geweest. Miriam Van hee © foto’s - Stef Duron
Online Touch Home