Genieten van kleine dingen Een vuilnisman die loopt te zingen Een gezellige babbel Zeven letters met scrabble Een perfect getapte pint Vijf euro die je vindt Een tram die je nèt haalt Een rekening die wordt betaald Een eitje met de sunny side up Een finale van de uefa cup Een huppelend kind aan het handje Confituur op een croissantje Een koe met bokkesprongen Op de rommelmarkt afgedongen Een vrouw die naar je lacht Goed geslapen vannacht Een broek met een perfecte vouw Een aandenken aan je vrouw Een gesuikerde wafel Open misèrie op tafel Een lieve ansichtkaart Een stuk frambozentaart Een gezond verklaard gebit Een broek die echt lekker zit Een ligstoel in de zon Een hele charmante garçon Je vindt het perfecte rijmwoord Al je gebeden verhoord. © tekst - Toon Krijnen
NIEUW! IN DEZE EDITIE … vol passie en ambitie ... Held naast alle aanbevolen, trouwe en nieuwe sponsors, hartelijk dank voor de medewerking aan dit zomernummer aan Jef Ameeuw, Willy Baelen, Bewonersplatform Beauvoorde, Dirk Boeten, Jos Bonte, Rik Breem, Karlien Brysbaert, Ludo Coulier, Sarah Coulier, Jan De Meulenier, Kristien Depotter, Eddy De Rocker, Jacqueline Descamps, Johan Dezutter, Herman Duron, Johan Franchois, Yvette Goossens, Dirk Herreman, Dirk Kesteloot, Kiwanis La Joconde Bachten de kupe, Herman Missinne, Johan Prinsier, Hugo Pyfferoen, Mieke Pyfferoen, Stadsbestuur Veurne, Sieglinde Steenkiste en pers– en communicatiedienst Herita, Gerard Top, Michel Top, Eddy Vekemans, Julien Vergote, Augustijn Vermandere, Trui Wemaere, directie en de leerkrachten, leerlingen en ouderraad van onze vrije basisschool 1000-poot 39ste jaargang, nr. 2 - zomernummer - juli-augustus-september 2021 DE BEAUVOORDSE DORPSGAZETTE verschijnt driemaandelijks op het ritme van de seizoenen en is het tastbare infoblad voor al wie houdt van het tweelingendorp Beauvoorde, deelgemeente van Veurne, officieel gekend als Vinkem en Wulveringem. Eindredactie, concept, realisatie, opmaak en lay-out: Stefaan Duron Vinkemstraat, 4 - 8630 Vinkem-Beauvoorde - webredactie www.beauvoorde.be - Abonnementen/steun, reacties en suggesties/artikelen +32 478 41 28 63 - stefaan.duron@telenet.be - grote bestanden via www.wetransfer.com - foto’s: max. dpi Coverfoto - © Stef Duron (… bij eb) / Coverrijm - © Toon Krijnen, Deurne Drukker Mediatopper Ieper - oplage: 600 ex © Bepaalde achtergronden + foto’s Voor het overnemen van artikelen en foto’s uit De Beauvoordse Dorpsgazette is schriftelijke toestemming met bronvermelding nodig. Elke auteur gaat er onvoorwaardelijk mee akkoord persoonlijk en volledig verantwoordelijk te zijn voor de inhoud (tekst én © foto’s) en de publicatie van zijn/haar artikel in deze Beauvoordse dorpsgazette. © koornbloem in papaverbed - Nadia Casier - © Poele Bart - archief Lucien De Witte (scan: Willy Baelen) - © Eddy De Rocker - © Held - © Vonk en Zonen - © foto - Willem Vermandere en Augustijn - Photo News (toel.nr. Stef Duron 100979813) fotograaf Jan De Meuleneir 2
01 - COVERFOTO - Stef Duron / COVERRIJM - Toon Krijnen 02 > 03 - IN DEZE EDITIE Dank aan velen … - Colofon - Edito 04 & 05 - BEWONERSPLATFORM lente-zwerfvuilactie 07 - VERHOOG DE VEILIGHEID ... - elke seconde telt! 08 & 09 - HET KRUIDIG HOEKJE ... - Johan Dezutter het ‘gewoon duizendblad’ of de Achillea millefolium 10 & 11 - GEZINSBOND - paaseierenraap met fotoverslag 12, 13, 18, 19, 40, 59, 60, 61, 62, 63 - 1000POOT onze bruisende vrije gesubsidieerde basisschool 15 > 17 - HERMAN MISSINNE – d. 5 - jeugdherinneringen HERITA - zomer ’21 21 & 22 - LETTERENFESTIVAL Een held - Vonk & Zonen - Willem Vermandere en Augustijn 23 - MONUMENTEN GESTRIPT - OPEN KERKENDAGEN 24 - in de schrijfresidentie 24 - GESTRANDE DUIN ? 25 > 29 - EEN LEVENSVERHAAL Gerard Top en Christiane Dequeecker N I E U W - vol passie en ambitie 30 - POELE BART - pop-up eet- en praatcafé - Dirk Herreman 30 - FERM BULSKAMP - fotozoektocht bij onze (noorder)buren 31 > 35 - ACHTER DE LENS IN BEAUVOORDE - Eddy De Rocker - poëzie ZOMER, Ludo Coulier 6, 14, 20, 36, 47, 48, 52, 64 SPONSORS die Beauvoorde en jouw aandacht verdienen! 41 > 43 - VAN BOERENMEISJE TOT KASTEELVROUW - d. 2 “De lotgevallen van Juliana Flyps en haar kasteelbewoners” auteur: Jef Ameeuw 44 & 45 - HUGO PYFFEROEN voetbalherinneringen uit mijn jeugd 46 - ZOMERVARIATIES in Veurne @ REDDY-keukens-arena 49 > 51 - … VOOR EEN BRANDVEILIG DORP - Rik Breem “Een worst of een saté, als het veilig kan, doen we mee!” 53 > 56 - ER WAREN EENS … MUZIEK EN LIJSTJES - part 17 56 - B U R G E R Z I N D E L I J K H E I D Onkruid voor de deur? Iedereen voor een proper Beauvoorde! 57 & 58 - BEAUVOORDSE EVENEMENTENKALENDER juli, augustus, september ’21 - o.v.v. de coronamaatregelen 58 - ROUTE D’AMOUR - z-plannetje - gratis in toerismebureau 58 - LMML - Laat Mie Moa Lopen - stratenloop te Veurne 63 - IK WORD LID VAN HOPLR - statistieken 37 - KAARTERSCLUB “NOOIT MOE” - SCHATTEN VAN VLIEG (voorzijde stempelkaart - knippagina) 38 - B U R G E R Z I N D E L I J K H E I D - Poep op je stoep? - SCHATTEN VAN VLIEG (achterzijde stempelkaart - knippagina) 39 - AVEVE IZENBERGE - TOTALE UITVERKOOP Trui Wemaere De media overspoelen ons dagelijks met negatieve berichten en beelden waar geen mens ongevoelig voor is en onbewust ons humeur en optimisme dwarsboomt. Desondanks: krijg je ook een gevoel van geluk wanneer je iemand ontmoet die positief en opgewekt in het leven staat? Vooral in coronatijd. Maak een mentale foto van die momenten: een fijne ontmoeting, een compliment of schouderklopje, een zonnige dag, je verbondenheid met de natuur. Díe gevoelens van plezier kan je terug oproepen wanneer je een opkikkertje nodig hebt. ♫ ’Laat de zon in je hart’ - Willy Sommers ♫ Ons lichaam en onze geest zijn aan elkaar verbonden. Hou dit evenwicht in balans. Vergeet daarbij je lichaam niet: denk aan je gezonde voeding, aan je fysieke houding, voldoende beweging, … slaap en rust. Herinner alle kleine dingen waarvoor je dankbaar bent in je leven. Ze zorgen voor een verbetering van je stemming en gevoel. Kijk in de spiegel en zie jezelf opfleuren wanneer je even glimlacht. Glimlach ‘ns naar een vreemde. Meestal krijg je een glimlach terug … wat tot een positieve band kan leiden, … al is dit maar voor even. Focus op mensen in je leven die je opvrolijken. Wees bewust van ’het hier en nu’, denk positief, want ... gedachten zijn krachten. Vertel je geest: in jezelf en je capaciteiten te geloven, ongeacht wat iemand anders denkt of zegt. Het ga je goed! 3
Beauvoorde, 29 maart 2021 toe werd gedaan, vooral aan de ‘gevoelige’ plekken. De coronamaatregelen indachtig hebben we in groepjes van twee gewerkt, vaak in eigen bubbel. Samen waren we met elf gemotiveerde deelnemers. Dank zij de uitbreiding van de actie van één zaterdag naar een volle maand, werd het mogelijk de opruimbeurt grondiger uit te voeren. Minder afhankelijk van het weer en van een vaste datum die niet altijd voor iedereen past - denk maar aan hen die lammetjes moeten helpen geboren worden, of anderen die op die vaste zaterdag niet vrij zijn - was het aangenamer werken. Door ook vroeger in het voorjaar te starten waren we de begroeiing wat voor, wat het makkelijker maakt om het zwerfvuil te zien liggen. Ander voordeel, voor de actie zelf, was dat de opruimbeurt niet één maar vaak twee tot zelfs drie maal Dus, alleen maar voordelen, zouden we zeggen. Over de resultaten, namelijk het afval zelf, zijn er verschillende opmerkingen te maken : in vergelijking met de eerste jaren van de actie, is er globaal minder afval. Het was ook logisch dat het eerste jaar de grootste vracht afval allerhande met zich bracht. Anderzijds zijn sinds enkele jaren ook bermmeesters het hele jaar door actief bezig met opruimen. Dat laat zich duidelijk voelen. Waarvoor een bijzondere dank aan al deze vrijwilligers. En mogelijk zijn er toch ook meer mensen gevoelig geworden aan de problematiek van zwerfvuil? We hopen het van harte ! Toch konden we 12 witte zakken en 7 blauwe PMD zakken vullen. 4 © foto’s - deelnemers zwerfvuilactie - boven - Eddy Vekemans - midden - Yvette Goossens en Gilberte Brynaert
Wat het afval zelf betreft blijft het toch verbazen wat men allemaal kan vinden op straat, langs de baan, in de grachten, tussen de struiken, onder andere aan de kerkhoven, en op speelpleinen. Het gaat hem over • de klassieke blikjes en plastic flessen, de merken en de soort variëren naar gelang men aan de kant van de auto’s zoekt, of aan de kant van het fietspad. Hoelang gaat de overheid nog treuzelen met het invoeren van statiegeld voor de blikjes ? • De verpakkingen van allerlei snoepgoed, vlootjes, fastfoodverpakking, • de grotere plastic verpakkingen van materiaal, brokken afdekzeil, • de heel populair geworden mondmaskers. Hopelijk verdwijnen die spoedig uit het straatbeeld ! En dan een verscheidenheid aan diverse zaken, zoals autobanden, stukken rioolbuizen, plastic bloempotten, kapotte ballen, stiften, … en, last but not least, de immer populaire sigarettenpeukjes. Bij de zwerfvuilactie spreekt men wel eens van “kleine daad, groot resultaat”. Wel, dit is daar nu écht een mooi voorbeeld van : het kost meer moeite om één sigarettenpeukje van de grond te halen, dan om drie vier blikjes op te rapen. En, al zou men geneigd zijn die peukjes over het hoofd te zien, toch vervuilen ze ettelijke malen meer dan een blikje. Ieder peukje vervuilt zowat 500 liter water ! Wie zou het denken ! En dus worden ze geduldig opgeraapt door milieubewuste burgers. Afval - vreemd aan de glascontainer - hoort bij je eigen restafval of kan - na afspraak - naar het containerpark te Veurne gebracht worden! Als conclusie mogen we misschien stellen dat de deelnemers aan de 5 ?! © foto’s - deelnemers zwerfvuilactie - links: © Sera Cocora via Pexels - midden: Brigiet Vandenberghe en sluikstorting bij de glascontainer in de Vinkemstraat - rechts: Patrick Baeyens - Johan Hoekman en Maria Vandenberghe zwerfvuilacties er een bijzonder goed gevoel aan over houden. Zij hoeven niet te klagen over wat men allemaal op straat vindt, zij ruimen het gewoon op. En dat lucht op ! Het versterkt ook het sociaal samenhorigheidsgevoel. En voor wie denkt dat het een druppel op een hete plaat is, je hoeft niet altijd te rekenen over rendabiliteit en concrete cijfers, de emotionele impact van deze acties is niet in cijfers onder te brengen of te beschrijven, maar wel te beleven. En ook zo kunnen grote resultaten geboekt worden. Daarom zullen deze acties zeker populair blijven, en kunnen we met vertrouwen stellen dat de deelnemers jaar na jaar talrijker zullen worden. Met vriendelijke groeten Eddy Vekemans voor het bewonersplatform Beauvoorde
D J s 7 8630 Beauvoorde Een smaakvolle samenwerking tussen 058 29 91 31 - 52 04 41 Herita/Kasteel Beauvoorde & brouwerij De PlukBdrijf A egrieck mstraat 2b Beauvoorde 058 29 92 19 dameslingerie strandmode herennachtmode Ooststraat 48 8630 Veurne Tel. 058 31 32 77 Kapsalon Patsy dames en heren zonnebank Patricia Andries Gouden-Hoofdstraat 8630 Beauvoorde - (058) 29 80 86 6 G é J. Bellefroid schilderwerken Rozenbergstraat 9 3050 Oud-Heverlee uit sympathie
verhoog de veiligheid & bereikbaarheid zorg voor een goed leesbaar huisnummer want in nood telt elke seconde! Hulpdiensten hebben geen tijd te verliezen! Wanneer huisnummers onvindbaar of moeilijk leesbaar zijn gaat door het zoekwerk kostbare tijd verloren. Zeker in het donker of bij afgelegen woningen, bij hagen. Bovendien kan het zeer nuttig zijn voor een nieuwe postbode of de talrijke diensten die pakketten aan huis leveren. Daarnaast zullen bezoekers, die de bestemming niet goed kennen, er blij om zijn. Een huisnummer is van levensbelang bij dringende interventies. Een huisnummer is wettelijk verplicht en moet aan de straatzijde hangen, ook bij woningen met een lange inrijdreef. Te vaak komt het voor dat de hulpdiensten nodeloos kostbare tijd verliezen om bij een dringende interventie het juiste huis of appartement te vinden, omdat het huisnummer ontbreekt of heel slecht zichtbaar is. Daarom een warme oproep om eens goed naar jullie huisnummer te kijken! Want een goed zichtbaar huisnummer kan levens redden. * Is het nog goed zichtbaar? * Kan je het makkelijk van op de straat zien? * Is het ook ’s nachts voldoende zichtbaar? Goed zo! Is dit bij jou niet het geval? Zet het bovenaan jouw todo lijstje. Want in nood telt elke seconde. Stef Duron 7
Eén van de typische zomerplanten in ons uitgebreid kruidenarsenaal is een echte medicinale duizendpoot … namelijk de Achillea millefolium of het ‘Gewoon Duizendblad’. In de vrije natuur komen enkel de witte en de roze variëteiten voor, maar ondertussen worden ook siervariëteiten gekweekt met bijvoorbeeld gele of karmozijnrode bloemen. Johan Dezutter verjagen van boze geesten, bescherming tegen angsten en visioenen, heksenrituelen, … Dodoens raadde het kauwen van duizendblad aan bij tandabcessen. Volgens de signatuurleer zou duizendblad heel geschikt zijn voor de haarvaatjes. Naamgeving “Achillea” verwijst naar de Griekse veldheer Achilles, omdat zijn soldaten duizendblad gebruikten tijdens de Trojaanse oorlogen, voor het stelpen van bloedende wonden. “Millefolium” is Latijn voor “duizend blaadjes” vanwege het veelvuldig ingesneden, fijn getande blad. Nederlandstalige streeknamen en synoniemen Gewoon duizendblad, duizendblad, timmermanskruid, hondenkervel, hazenkervel, witte blomme, weversblad, koekenkruid, trendekensbloem, trissem, garve, reinevaar, stoelbloem, tabaksbloem, nesebloede, … Geschiedenis en traditioneel gebruik Duizendblad werd reeds door de Sumeriërs gebruikt, die tussen Tigris en Eufraat leefden, ongeveer 2500 voor Christus. Ook Indianenstammen gebruikten duizendblad bij snijwonden en als transpiratiebevorderend middel bij koorts en verkoudheden. Er waren vooral heel veel spirituele toepassingen zoals 8 Vindplaats en beschrijving Algemeen verspreid in de gematigde en subtropische streken. Houdt van kalkarme grond en volle zon, maar gedijt ook op andere ondergrond. Vooral te vinden op braakliggende terreinen, schrale weidegrond, langs paden en wegen, dijken en spoorwegen… Duizendblad is een aromatische, winterharde, overblijvende plant die gemiddeld tussen 30 en 70 cm hoog wordt, met zeldzame uitschieters tot 1 meter. De plant heeft kruipende wortelstokken, waardoor ze soms wel kan woekeren. Zowel de houtachtige, hoekige stengel als de fijngeveerde bladeren zijn heel licht behaard. Bloeit bovenaan (van juni tot oktober) met platte bloemtuilen van witte of roze straalbloempjes met een geel hartje.
Gebruikte delen De bovengrondse, bloeiende plant, geplukt in de maanden juni en juli, zonder de houtachtige stengel. Belangrijkste inhoudsstoffen Essentiële olie, flavonoïden, alkaloïden, polyalkynes, fenolzuren, looistoffen, coumarines, … salicylzuur, mierezuur, boterzuur, beta-caroteen, vit C, B1, B2, calcium, kalium, magnesium, mangaan, selenium, silicium, natrium, zink, ijzer, … De geneeskrachtige eigenschappen gelijken sterk op deze van kamille! Inwendige toepassingen * Als bittermiddel, aperitivum scherpt het de eetlust bij anorexia. * Het bevordert de maagwerking, de galsecretie en is ook windafdrijvend. * Het is eveneens kramopheffend en ontstekingswerend, antiseptisch en antibacterieel. Andere eigenschappen zijn: bloedsomloopstimulerend, bloeddrukverlagend, bloedverdunnend, bloedvatverwijdend, ontspannend, ontstekingswerend op de vaatwand en antitrombotisch. * Ook op de luchtwegen heeft het zijn helende werking als tonicum voor de slijmvliezen. * Het helpt bij het ophoesten van slijmen, koortsverlagend en zweetbevorderend. * Verder is het eveneens urinedrijvend en antiseptisch op de urinewegen. Zoals bij aanvang gezegd: een medicinale duizendpoot! Uitwendige toepassingen Bloedstelpend, samentrekkend, ontsmettend, antibacterieel, krampopheffend …waardoor het kan ingezet worden bij: neusbloeding, aambeien, bloedende wonden, pijnlijke menstruatie, kleine snij- en schaafwonden, kloven, tepelkloven, huidaandoeningen, aften, angina, zweren, acné, meeëters, oogbindvliesontsteking, vaginitis, … Verwerkingsvormen *Moedertinctuur, vers perssap, gekneusde bladeren, infuus, warm afkooksel, … * Kruidenpap (op wonden) Een receptje voor de liefhebbers! Duizendbladwijn: 100 g verse bloemen een paar dagen laten macereren in 1 liter witte wijn, filteren en 1 likeurglas per dag gebruiken. Gezondheid!!! Johan Dezutter, Herborist - Fytotherapeut Boekhandel ‘t Ezelsoortje Wulveringemstraat 14 - Beauvoorde Bronnen: Groot handboek Geneeskrachtige Planten, Dr Geert Verhelst © foto’s wikipedia © foto’s - Aixklusiv_via-Pixabay © Botanische tekening Wikimedia Commons (Publiek domein) 9
90 1926-2016 paaszaterdag paaseierenraap Op paaszaterdag 3 april 2021 organiseerde de gezinsbond Beauvoorde opnieuw een paaseierenraap. Mits enkele aanpassingen wegens corona was het voor vele kinderen, ouders en grootouders een blij weerzien met een goed gezonde paashaas. De weergoden zorgden voor een koude maar droge zaterdagvoormiddag! Volgens een tijdschema gespreid tussen 10 en 12 uur konden de gezinnen aan de paaseierenraap deelnemen. Ook hadden de kinderen elk hun inkleurtekening meegebracht. Per leeftijdsgroep werden de mooiste tekeningen uitgezocht en de winnaars werden extra beloond met een leuk prijsje! Verder genoten de natuurliefhebbers van een verfrissende wandeling doorheen het kasteeldomein! Nadien ging iedereen met veel paaseieren tevreden huiswaarts! De familie Hauspie-Lauwers kon tot hun spijt niet aanwezig zijn maar geen nood, ’s anderendaags verraste de paashaas hen met een thuisbezoek met veel lekkers! Johan Franchois (foto’s op volgende pagina) 10
- links - boven: Tine Oyaert, Sil Dezeure, bestuurslid Lieve Vandenabeele, Batist Dezeure, Odette Dezeure, de paashaas, Carine Dewaele - midden: de paashaas - onder: Sep Philips, Stefanie Vandergucht, de paashaas, Lara en Christophe Philips - rechts - boven: Julie Broucke, bestuurslid Lieve Vandenabeele, Mathis Broucke, Emma Broucke en de paashaas - onder: Pieter Hauspie, Ester Hauspie, de paashaas, Anna Hauspie, Merel Hauspie, Sofie Lauwers - afbeelding nestje met eieren: © anncapictures via Pixabay 11
We lijken allemaal op elkaar. Maar iedereen heeft ander haar. In een staart of een vlecht, soms zijn het krullen, soms is het recht. Stekeltjes of een meter lang ... Echt waar, ja hoor, alles kan ! Wees maar trots en vooral onthou : Het haar op je hoofd past precies bij jou ! gekke kapsels bij de jongste kleuters - v.b.n.b.- links: Lara Philips, Amélie Huyghe - rechts: Maxime Vansteenland, Ruiz Croes, Stan Cools, Staf Germonpré 12
Blaadjes aan de bomen. Madeliefjes in het gras. Vogels in hun nestje. Eendjes in de plas. Vlinders in de lucht. Lammetjes in de wei. Leve de lente ! Het zonnetje lacht naar mij. Odette Dezeure - Esther Defever - Cyriel Brusselmans - Yassin Hafsi - Staf Germonpré - Stan Cools - Maxime Vansteenland - Lara Philips - Pauline Brusselmans - Nora Neuquelman - Amélie Huyghe - Florence Vanraes - Ruiz Croes - Sep Philips 13
De Beauvoordse Dorpsgazette IBAN BE22 0011 4920 2547 BIC GEBABEBB Elke steun is welkom! Dank je wel! www.adviesvdb.be 0477 40 49 73 EPB & Veiligheidscoördinatie antoon.vandenberghe@telenet.be energieadvies Onledegoedstraat 37 8800 Roeselare www.apotheekbulskamp.be begeleiding advies respect zorg Vandecasteele Dirk Bulskampstraat 94 8630 Veurne 14
deel 5 tweelingbroers Herman en Eric Waarom ik geen legerdienst heb verricht … Tijdens mijn laatste jaar te Leuven werd ik opgeroepen naar het gekende Klein Kasteeltje voor de drie dagen in voorbereiding van mijn legerdienst. Het zal je bekend zijn dat er altijd een doktersonderzoek aan te pas komt. Ik ga nooit vergeten - toen ik na het onderzoek het kleedhokje uitstapte - dat de dokter mij zei: “Ik twijfel een beetje over wat ik moet doen … Wilt u zich nog eens uitkleden.” Voor mij geen probleem, alhoewel dit eigenaardig overkwam. Met zijn stethoscoop op mijn borstkas luisterde hij opnieuw aandachtig. Na een voor mij vrij lange tijd zei hij: “Sorry meneer. Ik kan u geen uitsluitsel geven. Ik stuur u voor verder onderzoek naar het militair hospitaal te Gent.” Daar verbleef ik een drietal dagen. Ik bracht het thuisfront op de hoogte van dit verder onderzoek en vernam het slechte nieuws van vader. Over het onderzoek in het hospitaal kan ik kort zijn: ik werd uitgesteld. Op mijn vraag naar de reden kreeg ik geen antwoord. Zodra ik thuiskwam bracht ik onze huisdokter Frans Maeyaert te Veurne onmiddellijk op de hoogte. Hij ging niet akkoord met de werkwijze van het Ministerie van Landsverdediging: zij moesten hém op de hoogte gebracht hebben van dit extra onderzoek. Uiteindelijk kreeg hij een antwoord op zijn schrijven. Dit document heb ik als souvenir bewaard. “Een verdachte verstopping van de hoofdslagader” Dokter Maeyaert, die mij sinds mijn geboorte volgt was enigszins verwonderd over deze reden. Hij onderzocht me grondig en concludeerde: “Ik heb lang genoeg geluisterd, maar wees gerust: je mankeert helemaal niets”. Zijn diagnose zal wel kloppen. Zoniet, … dan kon ik vandaag deze jeugdherinneringen niet schrijven. Trouwens kan ik hierbij aanvullen dat ik bij mijn job in Waterschei, samen met een collegamijningenieur, aangesteld werd om in geval van een mijnramp de reddingsploeg van André Dumont te leiden. Voor die job waren er om de twee maanden trainingsoefeningen voorzien, waarbij zware fysieke inspanningen moesten geleverd worden. Vóór en na elke oefening was er een doktersonderzoek. Nooit heeft de dokter van dienst enige opmerking gemaakt. Het vermoeden van een fysisch mankement zal wel heel minimaal geweest zijn. En … daar stond ik dan. Ga maar eens werk zoeken met de melding dat ik vermoedelijk nog mijn legerdienst moest doen. Men kon je driemaal oproepen en uitstellen … om het vierde jaar te beslissen. Ik zag maar één oplossing en dat was werk gaan zoeken in de ondergrond want na twee jaar werd men 15 - op morele grond - vrijgesteld van legerdienst. Zo stond het in de wet. Ik vond een job als ingenieur in de Kolenmijn André Dumont in Waterschei, een job die ik heel graag deed. Ik hoor je al denken: waarom zijt ge daar niet gebleven? Wel, op zekere dag hoorde ik van collega’s van de mijn in Houthalen - eveneens eigendom van de Generale Maatschappij - dat men enige tijd later de mijn zou sluiten. Je kon je dan aanmelden in één van hun bedrijven in Wallonië. Toch een zaak om over na te denken. Het viel mij steeds op hoe sterk de solidariteit onder het personeel was, los van hun opdrachtniveau en opleiding. Een voorbeeld om dit duidelijk te maken.
Ik was nog maar enkele maanden in dienst en had nog helemaal geen ervaring met de dagelijks krakende geluiden in de ondergrond en of die al dan niet de voorbode waren van een instorting. Dat leer je pas na jaren! Op een bepaalde werkdag was ik op weg in een ondergrondse gang waar kolen werden gewonnen. In die omgeving waar de mijnwerkers bezig waren. hoorde ik nietverontrustende geluiden Zij hadden mij gezien en gemerkt dat ik nog een nieuwe, jonge ingenieur was. Ze gaven mij een teken om daar weg te komen. Niet te geloven: ik was nog geen tien meter verder of de boel viel in. Ik ben die man voor eeuwig en altijd dankbaar. Dat getuigt van solidariteit op alle niveaus. Dat vergeet ik nooit! Anekdotes die mij blijven achtervolgen Op een dag vertrok ik naar de mijn. Ik zag er een elektricien aankomen. Hij droeg iets onder de arm. “U hebt daar blijkbaar iets bij”, vroeg ik Jean. “Ja, er is daar een ongeval gebeurd. Een mijnwerker heeft bij het vervangen van een riem van de kolentransportband zijn hand te laat teruggetrokken, waarbij hij zijn arm verloor. Die kompel is al naar boven vertrokken zonder zijn arm mee te nemen. Ik breng die naar boven. Misschien kunnen ze in het ziekenhuis die terug aanzetten. Dit verhaal blijft bij mij nog steeds nazinderen, geloof me! Een andere keer werd een kolenpitter geëlektrocuteerd. Je moet weten dat er in de mijn van André Dumont jaarlijks zo’n zeven al dan niet dodelijke ongevallen gebeurden. 16 Bij een ongeval bovengronds komt het parket ter plaatse. Ondergronds is dit de taak van het Mijnwezen. En zo gebeurde het dat ik bij de Directie werd ontboden. In de namiddag zou het Mijnwezen ter plaatse komen om een onderzoek uit te voeren. Ik kreeg het bevel onmiddellijk met de hoofdelektricien de mijn af te dalen om de zaak in orde te brengen. Bij het buitengaan zei de directeur: “Zorg dat dit in orde komt. En goed onthouden: u weet van niets!”. “Ja, mijnheer de directeur, goed begrepen”. En zo gebeurde het: een bevel was een bevel.
In de gangen waar kolen worden gewonnen uit lagen van 80 cm tot 1,5 m dik is er uiteraard verlichting aangebracht. De verlichtingsdozen zijn ontploffingsvrij. Bij onderzoek stelde mijn hoofdelektricien vast dat in één van die dozen op de plaats van het ongeval een faze in verbinding stond met de massa van de doos. De ongelukkige kolenpitter moet per toeval zijn hand op die bewuste doos gelegd hebben. De fout werd weggenomen en we zijn terug naar de bovengrond vertrokken. Daarna volgde het bezoek o.l.v. ingenieur Dedekker van het Mijnwezen. Het doktersattest van het ziekenhuis vermeldde de dood ten gevolge van een elektrocutie. Ongelooflijk, maar waar! Enkele jaren later, ik was reeds vertrokken uit de mijn en woonde toen in Assebroek, trokken we op een zomerse dag richting kust voor een wandeling op de dijk van Nieuwpoort-bad. Op zeker ogenblik hoor ik achter me een gesprek onder een drietal wandelaars. Hun Limburgs accent viel mij op en zette mij aan tot een gesprek. Dit doet mij denken aan het Emmaüsverhaal uit de bijbel. Bij nader onderzoek stelde dhr. Dedekker geen fout vast in de elektrische leidingen. Naderhand vernam ik van de directie van de mijn dat zelfs in zo’n geval de familie door de verzekering van de Koolmijn rijkelijk werd vergoed. Ja, … die familie was toch zijn vader kwijt en … wat met de kostwinning? Ik vertelde hen dat we na ons huwelijk naar Waterschei waren verhuisd om er in de mijnen te gaan werken en momenteel in Assebroek wonen. (foto onder) Tijdens ons gesprek zegt één van hen dat hij ingenieur Dedekker van het Mijnwezen is. Hij vertelt over een mysterieus voorval in de mijn van Waterschei, waar hij voor een onderzoek werd opgeroepen. “Het ging over een dodelijk elektrocutiegeval, waarbij we geen oorzaak konden vaststellen. Ik ben ervan overtuigd dat er daar werd gefoefeld.” Ik zweeg in alle talen. Wie weet of dit onderzoek opnieuw geopend wordt? © foto’s via Pixabay: lamp - Comfreak en hamer - Succo 17 >> deel 6 in het herfstnummer 2021 >> Niet te geloven dat we daar op de dijk elkaar ontmoetten. N.a.v. dit voorval in de mijn moest ik voor de rechtbank in Tongeren verschijnen. Op hun vraag naar de precieze omstandigheden van het dodelijk ongeval antwoordde ik dat ik me daar niets meer van kon herinneren. De rechter reageerde kwaad en zei: “Manneke, ooit zal ik u vinden, hoor.” wat ik ongepast vond voor een rechter in functie. Daarop reageerde ik onmiddellijk: “Mijnheer de rechter, ik vraag u dat uw griffier die woorden optekent in zijn verslag.” De rechter zweeg even en zei toen verbolgen: “U kunt beschikken, ik vind u wel”. Ik vermoed dat hij nog steeds naar mij op zoek is.
Alle dagen van de week, bakt de bakker brood en cake ! Maar op zondag neemt hij vrij, dan bakt mama taart voor mij ! Juf Lisa ging met de jongste kleuters taartjes kopen bij de bakker. Slagroomtaartjes, appeltaartjes, vla, frangipane, appelflap, bavarois, eclairs en rijsttaartjes, Daarna konden de peuters en kleuters alle taartjes proeven op school. Ze waren allemaal even lekker ! Proficiat voor onze fantastische bakker ! - v.b.n.b.: Pauline Brusselmans, Cyriel Brusselmans, Florence Vanraes, Ruiz Croes, Nora Nauquelman - rechts: Staf Germonpré 18
- v.b.n.b.: Ruiz Croes - Yassin Hafsi - Pauline Brusselmans, Lara Philipq, Sep Philips en tweelingzus Sara, Amelie Huyghe en Odette Dezeure, Esther Defever, Ruiz Croes en Yassin Hafsi, Maxime Vansteenland - links: Stan Cools 19
20
letterenfestival 29 tot 31 juli ‘21 Het Kasteelpark van Beauvoorde maakt zich weer op voor een spetterende editie van het 'Letterenfestival Beauvoorde'. Dit jaar ontvouwt zich in Beauvoorde opnieuw een literair programma waarin iedereen die iets met mooie woorden heeft, zijn gading vindt. Kom mee genieten van proza en poëzie, maar evengoed van muziek en theater tijdens het driedaagse Letterenfestival. We openen op donderdag 29 juli met een programma voor de jeugd. Met Een held, een bewerking van Gawein en de groene ridder van Lies Van Gasse, Anke Verschueren en Sien Desmet halen we een topvoorstelling uit de kast. In Een held wordt de eeuwenoude Camelotlegende van Gawein en de Groene Ridder herverteld. Gedwongen door het lot, moet de jonge ridder Gawein plots een echte held worden. Op zijn tocht naar de Groene Kapel ontmoet hij de mysterieuze heer Bertilak en Vrouwe Aga. Van hen leert hij over vriendschap en vertrouwen. 21
Vonk & Zonen, ondernemers in de Letteren, zijn te gast op vrijdag 30 juli. Het programma is in volle creatieve fase, maar het is zeker dat ze je literatuur voorschotelen met een gedurfd kantje. Wordt vervolgd...! Op zaterdag 31 juli organiseren we een kleinkunstavond met als gasten Willem Vermandere en Augustijn. Ticketverkoop start op 9 juni > meer info vind je op https://www.kasteelbeauvoorde.be/letterenfestival2021 < - teksten Herita - Onthaalverantwoordelijke Sieglinde Steenkiste T 058 29 92 29 M 0493 40 48 77 - © foto - Photo News (toel.nr. Stef Duron 100979813) - fotograaf Jan De Meuleneir 22 sieglinde.steenkiste@herita.be | www.herita.be
activiteitenkalender tentoonstelling - MONUMENTEN GESTRIPT nog tot en met 27 juni - kasteel Beauvoorde Kasteel Beauvoorde in Veurne opent zijn poorten voor een prachtige nieuwe expo Monumenten “gestript”. We nemen klein en groot mee op een erfgoedwandeling doorheen een aantal prominente Belgische stripreeksen. Iedereen kent ze: de strips van Suske en Wiske, Kiekeboe, Nero, de Rode Ridder … Wist je dat in deze stripverhalen behalve bijzondere figuren ook vaak monumenten voorkomen? Tijdens deze doe-expo maak je kennis met een aantal bekende maar ook minder bekende monumenten in Vlaanderen. Ontdek bij welk kasteel Margaretha van Bourgondië van haar paard viel, wie het Atomium ontwierp, in welk monument Mercator gevangen zat, … en veel meer. Monumenten "gestript" is een interactieve expo die kinderen aan de hand van beelden uit strips meeneemt op een avontuurlijke reis door de geschiedenis van een aantal Vlaamse monumenten. BEZOEK DE EXPO MET HET GEZIN Vanaf 12 jaar: 8 euro Reductie (65+, kinderen vanaf 3 jaar, groepen): 6 euro Gratis voor kinderen jonger dan 3 jaar - Audiogids wordt aangeboden via QR-codes, die je met jouw smartphone kan scannen. Het is aangeraden om oortjes mee te brengen. - Gelieve op voorhand je tijdslot te reserveren. - open kerkendagen Minder bekend, maar zeker niet minder interessant is het kerkje naast Kasteel Beauvoorde met zijn prachtig onderhouden kerkhof. Tijdens de Open Kerkendagen op 5 en 6 juni werden de deuren van de kerk van Wulveringem opengezet voor een geleid bezoek door onze gids Bert. Er waren 8 rondleidingen gepland. Laat je verrassen door het bijzondere interieur dankzij het merkwaardige meubilair in renaissance- en barokstijl, de schilderijen van de school van Van Dyck en het mooi onderhouden kerkhof dat een bijzonder interessante geschiedenis kent. © foto - Annelies Jodts Onze gids Gaby liet je op deze zomerse zondag kennis maken met de boeiende geschiedenis van de dorpjes Wulveringem en Vinkem. 23
… in de schrijfresidentie - Stef Duron - schrijfresidentie zomer Dimitri Bontenakel, schrijver Steven Van Der Heyden, (klimaat)dichter, schilderijen, keramiek, glascreaties Miriam van Hee, schrijver … gestrande duin? ... … na Koksijde @ zee, nu ook Hoge Blekker @ Beauvoorde ... © foto - Stef Duron 24
In de schaduw van de St.Audomaruskerk werd een jongen geboren in Vinkem, in een huisje in de Zomerweg (foto onder: links), op de hoogdag van Sinksen, in het jaar 1936. Het was een feestdag en de klokken luidden. De minne, Liza Ingelaere, had het zoveelste kindje op de wereld geholpen. Toen was dit zo: de moeders bevielen thuis. Moederhuizen bestonden niet en ja, ze wilden het allemaal thuis doen gebeuren. De jongen groeide op, ging naar school bij de Zusters. Daar mochten we met blokken spelen. ‘Ma mère’ opende een kooitje en daar zat een schaapje in. Ook was er een kermismolen. Ze had ook vele spelletjes om ons te amuseren. Daarna moest ik naar de jongensschool (foto onder) bij meester Gaston Peeters, waar ik al snel vriendjes kreeg: Jef Alderweireldt, Jef Debrock, Jef Debruyne en nog vele anderen. (klasfoto op volgende pagina) Ik leerde hier veel mensen kennen. © foto’s - Gerard & Christiane Top-Dequeecker - rechts: archief Lucien De Witte - scan: Willy Baelen 25
Klasfoto 1946 Gemeentelijke Jongensschool Vinkem - boven Walter Rabaey, Godfried Woutters, Georges Persyn, Gerard Top, Jozef Debrock - midden Gilbert Dewaele, Roger Aernoudt, Lionel Claerhoudt, Adrien Alderweireldt, Walter Boudeweel, meester Peeters - onder Lionel Pouchele, ? (Alderweireldt), André Verdoolaeghe, Jozef Alderweireldt Gerard: “Meester Peeters was medewerker van het Rode Kruis en had zijn kantoor in het schoolgebouw (het lokaaltje tussen het klaslokaal en het private gedeelte op het gelijkvloers). Omdat hij meer tijd nodig had om gewonden van de oorlog te verzorgen, kregen zijn leerlingen daardoor minder les, …”. In het jaar dat ik 10 werd, besloten mijn ouders naar Houtem te verhuizen, op een boerderij in de Westmolenhoek nr. 3. Die hoeve stond tijdens de oorlog onder water. De hoeve had geen uitweg om er met de fiets of een auto te rijden. Er was een kerkweg via een andere hoeve. Enkel met laarzen aan kon je de hoeve bereiken. In de zomer kon ik er met de fiets naar school, wanneer de kerkweg er droog bij lag. Je moest er wel zigzag door de putten laveren. ’s Winters was ik genoodzaakt in het dorp bij Octavie De Hem, mijn grootmoeder langs vaders kant, te blijven slapen. Op school leerde ik wat vriendjes kennen met o.a. Paul Dequeecker, Willem Debaenst en nog vele anderen. Vier jaar later moest ik thuis blijven, omdat er van verder studeren geen sprake was. Daarbij was ik ook niet zo’n beste leerling. Werken op de hoeve was de leuze. Zo zat ik rap in het gaen het was zelfs opletten in het water. Je kon zó diep stappen dat het water in je botten dreigde te lopen. 26 bare weg mee te verharden. Het puin kregen we gratis, maar het vervoer diende duur betaald te worden. reel en moest ik vader helpen bij het landwerk. Na de wateroverlast leek onze hoeve op een woestenij. Door het harde werk konden we er samen iets van maken. Enkel de lange uitweg van anderhalve km door weiden, land en afsluitingen tot aan de openbare weg, baarde ons zorgen. We moesten dus door de aardeweg, waar geen steen te bespeuren was. Dit kon enkel met laarzen aan We hadden twee paarden nodig om door de uitweg te geraken. Om de uitweg van enige verharding te voorzien, haalde mijn vader steenslag van oude huizen op, wat op de duur een onbegonnen werk leek te zijn. Daarna konden we puin van de bunkers uit Adinkerke krijgen, dat door de firma Baert uit Veurne nabij de hoeve van Gerard Goderis werd gestort. 75 camions waren er nodig om 500 m uitweg vanaf de open
We haalden nog steenslag bij en konden op die manier tot halfweg de uitweg geraken. Op die plaats konden we de schoven van onze oogst in vummen (in balkvorm getast) of schelven (cirkelvormig met een top getast) plaatsen. Langs de weg stond de dorsmachine. Het graan en het stro werd door onze dappere paarden naar de hoeve gebracht. Door de jaren heen zijn w’ er in geslaagd om de dreef tot aan het einde met steenslag te vullen en hadden we min of meer een berijdbare weg. Als 18- à 19-jarige was ik goed bevriend met Paul Dequeecker. Die had 4 zussen en 2 jongere broers. Eén zusje trok mij aan en op zondag kon ik haar zien. Ze woonde niet ver van ons zodat ik haar met de fiets kon zien vertrekken naar de zondagsmis. Dan haastte ik me door de kerkweg, waar ik bij de hoeve Vanhee nog snel van schoenen moest wisselen. Zo kon ik haar nog net bijbenen en reden we samen het laatste eind tot aan het dorp voor de wekelijkse zondagsmis. En ja … ze zal ook niet té rap gereden hebben, denk ik. Want ze zag me ook wegrijden. De eerste vlinders in de buik? Door mijn vriendschap met haar broer Paul en de bezoekjes bij hem thuis had ik de kans om haar wat meer te zien. En zo is de vonk ontstaan. Door de dienstplicht werd ik opgeroepen om soldaat te zijn. 18 maanden waarvan de eerste drie bij de gezondheidsdienst in Gent, de volgende 13 maanden in Soest en Lüdenscheid (D) en de laatste twee in Brussel. In die tijd schreven we elkaar één- tot zelfs tweemaal per week. Ik met nieuws uit het leger en zij met nieuwtjes uit het dorp. Zo ging dit door tot mijn afzwaai in 1957. Mijn vader kocht een auto, een witte Vauxhall van 9 pk. Zo konden wij samen naar de cinema in De Panne of naar Veurne. Films met Catharina Valente, Freddy Quinn. John Travolta bestond nog niet, maar ik was toen al blij dat we weer samen konden zijn en een afspraak voor de volgende zondag regelen. Op mijn 25ste mocht ik trouwen. Mijn ouders kochten een huis op het gehucht ’t Zwaantje in Wulveringem om er te rentenieren. Samen met mijn vrouwtje Christiane bleef ik op de hoeve wonen, waar voor mij het echte leven begon. 27 We trouwden op zaterdag 20 mei 1961. Een mooie bruiloft: alles verliep naar wens. Het feest duurde tot in de vroege ochtenduren. Door de lange dreef moesten we twee afsluitingen openen. M’n vader zei: “Blijf maar zitten. Ik zal dit wel doen”. Later vertelde m’n vrouwtje: “Toen wist ik niet waar ik naartoe ging”. Maar ja, dat was de liefde. Die is blind, wordt dikwijls gezegd. Maar maakt toch gelukkig … De dag na ons huwelijk moesten mijn ouders naar een kermis in Bulskamp. Ik moest ze brengen en ’s avonds terug ophalen. Christiane bleef ondertussen thuiswachten, samen met de grote hond. Ze was er toch niet zo gerust in. Ze was een beetje bang, zo ver afgelegen in ‘het hol van pluto’. Dat kon ik geloven.
Een week later verhuisden mijn ouders naar ’t Zwaantje. Wij namen de dieren en machines van onze ouders over. Een jaar later werd ons eerste kindje Nora geboren. 18 februari 1962. Ja, we kwamen een dagje te kort. Op kermissen en feesten kwam dit nog dikwijls ter sprake. Als ik het me goed herinner was het ditzelfde jaar dat we te horen kregen dat onze boerderij te koop was. Geen prettig vooruitzicht Uiteindelijk werd de hoeve verkocht aan een dame van adel. We hadden geluk: de nieuwe eigenares liet ons toe om er te blijven wonen. In 1965 kwam Conny, ons tweede dochtertje in ons gezin. Geboren op 9 november, twee dagen voor Sint-Maartensdag. Toen was het hard werken voor ons beiden. Er moesten 17 koeien gemolken worden. Met tractor en kar werd de melk via de lange dreef tot aan de openbare weg gebracht. Als 4-jarig meisje ging Nora in Houtem naar school en reed ze mee op de kar, tussen de melkkruiken, tot aan onze buren Goderis die haar mee naar school namen. ’s Avonds haalde Christiane haar op, samen met de kinderen Goderis. Een mooie overeenkomst. Een dikke twee jaren later ging Conny dan ook mee. Toen kwam de grote doorbraak: de ruilverkaveling. Die startte met het dempen van oude grachten en het graven van de nieuwe. De landerijen groeiden aan, eigendommen werden gecentraliseerd. Er werd een pompgemaal gebouwd nabij de Bergenvaart en een nieuwe brug. Een nieuwe baan in beton en een weg in asfalt behoorden tot dit project. De oude baan werd uitgebroken, land ‘samengebracht’ en drainage gedolven die het water naar de pomp leidde. Ongeloofwaardig voor ons … Voor ons was dit een zegen. Stel je voor: een nieuwe weg, na 25 jaar ploeteren door modder en slijk. Iets om nooit te vergeten: door de ruilverkaveling lag al onze grond rondom de hoeve. Maar zoals het spreekwoord zegt: mooie liedjes duren niet lang. Helaas was dit ons lot. Er werden plannen gemaakt om een Nato-toren in Houtem in te planten. In eerste instantie koos men voor de Moeren als locatie. Later zou die op het land van onze buren komen te staan, maar uiteindelijk kwam die midden een mooi stuk land van ons terecht. Terwijl onze oogst nog op het land stond te rijpen, kwam men het perceel uitmeten en werden er grote palen geheid. Ze reden letterlijk ‘grote straten’ dwars door onze haver, gerst en tarwe heen. Hele pleinen platgereden. De toren werd met grote kabels rechtgehouden: 5 trekka28 bels op onze grond en 3 op andere gronden. De trekkers vormen een kruispunt zodat het land in vieren was gesneden. ’s Avonds terwijl alles stil was, ging mijn vrouw eens kijken. Verslagen en schreiend kwam ze terug: “Onze schone oogst naar de vaantjes …”. Het kwam hard aan om zomaar in korte tijd je werk en inkomen vernietigd te zien. Maar … ‘de boer, hij ploegde voort …’. Gelukkig kwam er een nieuwe verkaveling. Na heel wat discussies geraakte het land verdeeld en werd het weer wat menselijk. Deze problemen waren van de baan en eindelijk konden we verder. Na haar studies huwde Nora met Erik Vanhee. Als renner hebben wij hem nooit in actie gezien. Een ongeval maakte een einde aan die carrière. Alles kwam goed en samen met hun kindjes Frederiek en Vincent vormen ze een gelukkig gezin in hun woning in De Panne. Wat wil je nog meer. Het leven is zo mooi als men het zelf mooi maakt. Conny trouwde met Dirk Delva. Ook zij zorgden voor een eigen stek en samen met hun kinderen Charlotte en Lizelot vormen ze een gelukkig gezin. Voor ons ging het boerenleven
verder, … maar weer met vallen en opstaan. Onze hoeve werd weer verkocht. Na het overlijden van de ouders van Christiane kochten we grond van hen. Daarna volgde de aankoop van ons (grond van het ‘disland’ OCMW). Door de jaren heen hadden we kunnen sparen en konden wij zelf de hoeve aankopen. Onze droom eindelijk in vervulling. Een hele opluchting: eindelijk vrij en van niemand meer afhankelijk, … na alle miserie en verdriet. Later kwam de grote beslissing. Het huisje in Vinkem dat ik voor een nonkel (’Boetje’ Baelden) (zie foto) had opgeknapt, kwam leeg te staan. Omwille van chronische rugpijn kon Christiane het zware werk op de hoeve niet meer aan. We besloten om naar Vinkem te verhuizen. We verpachten de gronden en verkochten de hoevegebouwen. Ik ging werken bij de firma Delva. Nu wonen we in Beauvoorde, zeer gelukkig in het voor ons ‘hof van het aards paradijs’. Voor hoe lang, ja dat is een vraagteken. [Redactie: Gerard maakte de onafgewerkte tekst van de hand van Christiane af. Het was zijn wens om dit te publiceren. Christiane overleed op 9 mei 2019 (°1939).] “Luister nooit naar iemand anders’ gedacht. Volg dat van jou en je zult zien dat het je lukt. En valt het soms zwaar om dragen, geef de moed nooit op. Lees mijn levensverhaal van het begin tot het einde. Je zal overtuigd zijn: alles kan …” aldus Gerard Top. © foto’s - rechts: Gerard en Christiane Top-Dequeecker ‘Boetje’ aan het raam en Gouden Huwelijk Gerard & Christiane (5/2011) - linksboven: archief Lucien De Witte (huis op de achtergrond) - scan: Willy Baelen - linksonder: woning Gerard & Christiane, anno 2021 (foto: Stef Duron) 29
NIEUW! … vol passie en ambitie ... * van 16 juli > 09 augustus - elke dag open * - vrijdag 16 juli, van 16 u > 01.00 u - overige dagen, van 11 u > 01.00 u * van 13 augustus > 12 november ‘21 open tijdens de weekends - vrijdag van 16 u tot 01.00 u - zaterdag, zondag en maandag van 11 tot 01.00 u FERM op zoek Op deze fotozoektocht van 5,5 km langs Bulskampse wegen zal je niet alleen genieten van de vergezichten maar wordt ook uiterste concentratie gevraagd. Een stukje van het parcours is niet toegankelijk voor personenwagens. Kostprijs: € 1 per ingediend formulier Er zijn mooie prijzen te winnen! Deelnemingsformulieren zijn vanaf 12 juni verkrijgbaar via mail j.descamps@hotmail.com of kan je aanvragen via 30
Als kennismaking verwijs ik naar het ‘Place du Tertre’-evenement aan het kasteel. Ik nam aan beide edities deel met potloodschetsen van het kasteel. Het is zo dat ik gedurende talloze vakanties in De Panne (sinds 1970) de mooie omgeving heb afgeschuimd op zoek naar typisch bouwkundig erfgoed om mijn schetsmicrobe op te botvieren. Zo kwam ik in eerste instantie terecht in Veurne, waarvan ik zowat nog een 50-tal schetsen bezit, later in Lo, Houtem en uiteraard ook in Beauvoorde. Op warme zomerdagen was het ideaal om de rust en luwte op te zoeken en het kasteel van onder de boomkruinen te tekenen. Mijn manier van in beeld brengen is een voortzetting van hetgeen mij tijdens m’n architectenstudies is bijgebracht, niet echt het methodisch SintLucasschetsen maar een interpretatie ervan. Ik ben er ter plekke uren aan bezig, bijgevolg zijn het geen vlug-schetsen maar ook geen tekeningen. Door het hanteren van verschillende hardheden door mekaar is het soms aquarelleren met potlood. Voor meer zicht op mijn werk verwijs ik graag naar www.eddyderocker.com waar onder ‘galerij’ een aantal schetsen van Beauvoorde te zien zijn. “Oog voor de natuur, de mens en zijn omgeving!” Geïllustreerd in het midden van dit krantje! Bij voorkeur foto, tekening of schilderij, passend bij het seizoen, … mag ook uit je archief. Met je GSM, iPhone of fototoestel ... Eventueel vergezeld van een eigen stukje poëzie of passend tekstje. Voor àlle lezers, groot en klein! Ook voor jou! © foto en schets - Eddy De Rocker © achtergrondfoto: Gerd Altmann via Pixabay 31
Zomer Ik wou ik was een sprietje gras om met een krekeltje te spelen. Ik wou ik kon een luchtballon en wind en wolken delen. Ik wou ik dacht een zomernacht om sterren op te smukken. Ik wou ik vloog een regenboog om kleuren uit te plukken. Ik wou ik was een waterplas om kinderen lol te trappen. Ik wou ik wil een zonnebril om mijn neus mee op te lappen. Ik wou ik kon een regenton om water op te vangen. Ik wou ook zijn een boskonijn mijn oren laten hangen. Ik wou ik was een serafijn voor altijd zomer zijn. Ludo Coulier © foto & poëzie ‘zomer’ - Ludo Coulier © tekening & achtergrond - Eddy De Rocker - foto rechts
stadsschetsen op locatie per week de norm. biografie + visie Geboren te Gent op 10 juli 1946 Volgt Modern-Wetenschappelijke A aan het Sint-Gregoriuscollege te Ledeberg. Studeert in 1970 af als architect aan het Hoger Architectuurinstituut Sint-Lucas Gent. 1970/71: Tijdens zijn legerdienst in Soest (D) in het gemeentehuis exposerend met ter plaatse gemaakte schetsen. Vanaf eind 1971 startend als zelfstandig architect, vanaf 1983 in samenwerkingsverband. Aanvankelijk als medezaakvoerder actief bij bvba Groep De Rocker, momenteel op rust maar als stille vennoot nog betrokken bij de bvba GDR-architecten. Sinds 1979 tot en met 2001 tevens lesgever waarnemingstekenen / voorstellingstechnieken aan het toenmalig Hoger Architectuurinstituut Sint-Lucas Gent, later Wenk, nu deel uitmakend van de KU Leuven. Daar waar het architecturaal werk van Eddy eerder gericht was op het hedendaagse, voelt hij zich binnen het ontspannende luik van het handtekenen zeer aangetrokken tot het in beeld brengen van historisch bouwkundig erfgoed. Het is tijdens en dankzij die architectuurstudies (1965-70) dat Eddy de schetsmicrobe te pakken kreeg. In het pre-computertijdperk was men als toekomstig ontwerper immers opgeleid om met een “vlotheid des hands” een of ander ‘project in gedachte’ perspectivisch voor te stellen. Daartoe diende als opleiding de tekendiscipline van het “methodisch schetsen” waar de Sint-Lucasscholen zo prat op gingen. Noem het onderdompeling of drill, maar in de kandidaturen waren 5 34 Bovendien moest al wie nog niet getekend had, waaronder uw dienaar, avondles volgen. Op die manier werd de aanvankelijke stugheid bij het tekenen op relatief korte tijd, bij de meesten toch, herschapen naar een vlottere en intuïtieve werkwijze waarbij uiteindelijk een zekere gevoelsmatigheid niet mocht ontbreken. Dit moest voor de student, naar het ontwerpschetsen toe, een subjectieve en persoonlijke verslaggeving van projecten mogelijk maken. De methodische wijze waarop bouwkundige elementen door Eddy in beeld gebracht worden is uiteraard een gevolg van die opleiding en de voorkeur van onderwerp gaat bij hem meestal uit naar stedelijke sites met een picturaal karakter, naar begijnhoven en/of kastelen. Het schetsen gebeurt dus in hoofdzaak ter plaatse en is bijgevolg temperatuursafhankelijk, het is dus een zomeractiviteit! Als aanzet geldt vooral het nastreven en registreren van een zo correct mogelijke, dus objectieve, weergave. De compositorische opbouw van de tekening impliceert naast het kiezen van de locatie vooral een doordachte keuze van standpunt. Vermits de “waarnemer” zijn omgeving ondergaat en het erover gaat om een ruimtelijke context op een plat vlak weer te geven is het beheersen van de perspectivische wetmatigheden daarnaast ook noodzakelijk. Alles begint bij de beeldvorming in functie van de verhoudingen van het schetsblad of, wat men ook noemt, bij het vastleggen van de compositie. Niet te vergeten bij de keuze van een standpunt is de zonnestand (verlopend in de tijd) want de zon kan op een gegeven moment het zicht echt belemmeren. Om de beeldcompositie, naar diepte
werking toe, te bevorderen wordt vaak gebruik gemaakt van voor- en achtergrond. Vermits de zonnestand, dus ook schaduwpartijen, voortdurend wijzigen, worden de schaduwlijnen op een bepaald moment, soms digitaal, vastgelegd. Er wordt tevens getracht, waar mogelijk, om natuurlijke elementen in beeld te brengen om zo de weergave van hoofdzakelijk gebouwen te verzachten. Om de schets te kaderen in de tijd neemt Eddy soms zijn toevlucht tot het integreren van in het straatbeeld occasioneel aanwezige elementen zoals auto’s. Met behulp van het potlood als meetinstrument wordt binnen het gekozen beeld op het model een basismaat vastgelegd. De vooraf gekozen ‘grenzen’ bepalen schaal en plaats van die basismaat op het tekenblad. De basismaat dient om, telkens van tekenblad naar model vergelijkend, de schets verder uit te bouwen, t.t.z. om de ligging van de diverse punten in de ruimte ten opzichte van mekaar vast te leggen. De lineaire opbouw komt tot stand met potloden B tot 3B en neemt bij Eddy zo’n 60 tot 90 minuten in beslag. De afwerkingsfase neemt het grootste aandeel van de schetstijd in beslag al hoeft gemeld dat aanzet- en afwerkingsfase door mekaar kunnen lopen. Voor afwerking worden zowel harde als zachte grafietpotloden gehanteerd. De harde (van 2H tot en met B), afgeplat, voor vlakvulling t.t.z. voor het patineren en de zachte (van 2B t.e.m. 6B) , scherp gehouden, om uitdrukking te geven. Om niet om de haverklap te moeten “scherpen” gebruikt Eddy daartoe verschillende potloden van eenzelfde harden/of zachtheidsgraad. In die afwerkingsfase die zowat minstens 5 uur in beslag neemt, wordt stelselmatig de ziel in de schets gelegd, wordt gevoelsmatigheid ingebouwd, worden klemtonen gelegd, wordt de dieptewerking versterkt, kortom wordt kunde een beetje kunst m.a.w. het objectief verslag wordt verrijkt met de persoonlijke toets. 35 De natuur kan ook tegenzitten, het kan bvb. beginnen regenen, waaien, te koud worden enz … Is de afwerkingsfase pas begonnen, dan wordt er op een geschikter moment teruggekeerd, loopt de afwerkingsfase naar het einde toe dan wordt op atelier de ‘finishing touch’ aangebracht. Het blijft hoe dan ook een beklijvende én uitdagende bezigheid. Anders dan bij het gewone (vlug) schetsen is de aanzetfase eerder frustrerend (omdat er weinig op het blad te zien is) maar gedrevenheid en enthousiasme laaien op naarmate het eindresultaat in zicht komt. Hoe is nu de band met Groot Veurne tot stand gekomen? De Panne is sinds 1958 de vakantieplek bij uitstek voor de familie De Rocker. Eerst met ouders, daarna met echtgenote, kinderen en kleinkinderen, vanaf 2004 als tweedeverblijver. Vanuit De Panne is het maar een kleine stap om tijdens de vakantiemaanden het schilderachtige Veurne en zijn of haar omgeving als schetsgebied te exploreren, hetgeen sinds begin van de jaren tachtig gebeurde met een ruim aantal werken als resultaat. Eddy
ls re 10 ld V fi V V V Z Grardplein 25 at Indu striezone II (Veurne) T im e n G u y V a n h e e - C a nd a e le I z e n b e r g e s t r a a t 2 0 8 6 9 1 L e i s e l e Tim en Guy Vanhee - Candaele BANK A L L E V E R Z E K E R I N G uw bankagent en verzekeringsadviseur Izenbergestraat 20 8691 Leisele T e l 0 5 8 2 9 9 0 7 7 G S M 0 4 7 6 2 2 8 4 3 1 058 29 90 77 - 0476 22 84 31 24/24 u bereikbaar www.vanhee-candaele.be c b a n k e n v e r z e k e r i n g a n de rs b e k e ke n ww w.van hee -ca nd ae le .be hotel - restaurant - tearoom DRIEKONINGEN Wulveringemstraat 40 8630 Beauvoorde Tel. (058) 29 90 12 - Fax (058) 29 80 22 gesloten: dinsdagavond en Woensdag uitgezonderd juli en augustus gesloten: maandag, dinsdag en woensdag Bu B Versheid en kwaliteit is onze leuze LYN DEEREN Vaartstraat 71 - 8630 Veurne tel. 058 31 16 75 - fax 058 31 16 76 www.beauvoordse-walhoeve.be info@beauvoordse-walhoeve.be en pannenkoeken (058) 29 82 91 Karen Pauwelyn Bedrijvenlaan 8 8630 Veurne Wulveringemstraat 18 Beauvoorde www.beauvoordsbakhuis.be 058 29 82 91 info@beauvoordsbakuis.be Bedrijvenlaan 8 - 86 058 29 82 9 www.beauvoordsbakhuis.be info@eauvoordsbakhuis.be 36 E. Pauwelyn - Karen Pau Beauvoords
1 Online Touch