Daniël Oe lange ett’n ie eigenlyk evocht’n tegen die vréselyke ziekte ? ’t Is gin mensch die ’t wit. Om mien memoerie me nie in de steke lat moet dat etwoasch’n begunn’n zien op ’t ende van de joar’n 80, begun de joar’n 90. In ieder geval ol stief lange eleen. Zien courage om were te vicht’n en zien optimisme en num ossan recht’ oed’n. In 2004 att’n ’t biekan pries. Z’ en num zelfs berecht. Moa … oenkruud vergao nie, zeit’n zelve. En in ’t zelste joar stoegt’n ie o’g’lyk were op scéne in “Zat, zot of God”. Daniël et oentelboare kér’n op de scène estoan voe de Sint-Omaarsgilde. En ott’n ekéé op e stok nie meespeelde vroeg’n de mensch’n : “Oewe, speelt Daniël nie mee té ?” Ze ziekte et um nooits kunnn teg’n oed’n voe mee te spel’n. En kwam oltemets rechte van de klinieke noa de rèpetiesje. Daniël speelde mee in ol de jeanres van stikken da m’ espeeld en : volavondstikken, wagenspel’n, cabaretten, commeren an de pompe, Keststikjes, theaterwandelieng’n, frontheoter en nog zovele andere soart’n van éénakters en gelegeneidstikjes. Daniël adde wel e bontje voe de keststikjes en de cabaretten. En e koste lyk gin ander echt genieten van ieder optréd’n. Met doar achter e glasje roô wien of e cola. En e was ook ossan dankbaar voer olles. Content lyk e zot met etwot van niet’n. E warme mens met ze herte op de juste plekke. Iedereen die Daniël ekend et wit datt’n ie e “werker” en e “klawierder” was. Op Daniël kost j’ ossan rek’n’n. An Daniël mocht je ossan olles vrag’n, zelst de schier oenmeugelykste en zotste ding’n. … Euh … Daniël, me zoen moet’n e zwoare kabel en voe die verbindieng te maken tussch’n de scheur’ en ’t uus van Maria in de Kwadestroate …. Ja Daniël, je wit gie oltemets nie woa dam m’ezoa en armateure voer ° Wulveringem - 18 september 1949 + Ieper - 21 april 2023 1
e klinieke-kamer zoen kunn’n ving’n, …. Zeg Daniël, me zoen moet’n ezoa scherm en waor da je nie kut deure kiekk’n voe die gast’n van ’t lucht en de muziek te dukk’n…. Daniël, wit je gie niemand die ezoa e kleen orgeltj’ et ? … Euh Daniël, j’ e gie oltemets gin oane da me zoen kunn’n gebruuk’n voer in ’t cabaret? Daniël kende ook ol de dorpsfiguur’n van Beauvoarde en omstrék’n. E kost ie doa, met vele smake, uer’n over vertell’n. En o je op zoek was achter e woard of e spreuke in ’t dialect, toen was’t bie Daniël da je moeste zien. En Daniël kost ook nie stopp’n mé werk’n. Om me wieder in 2016 vroeg’n wanneer datt’n ie nu endelyk ekéé op pensioen gink goan, toen was zien antwoarde : “Jomoa, ik goan nie op pensioen goan wé, want ik en oart dat etwien die op pensioen is, voe niet’n gin tied nie méé en et. Dus ik goan vors bluv’n werk’n”. Wat dam me an Daniël ossan bewoenderd en, dat is zien optimisme en ze levensfilosofie voe problemen en moeilyke situaosjes te relativer’n. E gin’k ie noaits van e schete e dunderslag mak’n. E was ie ossan wel ezind en content. E stond ie ossan g’reed voer andere mensch’n t’ elp’n. En e adde pertang ook ol zelve vele teg’n ekomm’n en vele problem’n ekend in ze lev’n. Moar e verloos nooit ze courage. Morg’n is ter were en andere dag en toen got dat olle goare wel vele beter gaon, zeit’n ossan. In 1982 stoeg Daniël voe de eeste kéé op de scéne in de scheure van de Driekeuning’n. In “De Paradiesveugels” speelde ie met verve de rolle van Sinte Pieter. E stoa nu zelve voe Sinte Pieter. Moa … voe num goat dat gin probleem zien, wé. Want Daniël … dadde … da was e crème van e vint! Beauvoorde, 27 april 2023 Getuigenis van Claude De Beuckelaere tijdens het afscheid van Daniël © foto’s - St.-Omaarsgilde (Anita Vanscheeuwyck) 2
1 Online Touch