89

JONG&AMBTENAAR waar die informatie te vinden is. De makelaarsfunctie, de faciliterende rol van de overheid, wordt natuurlijk steeds belangrijker.’ DURVEN VERTROUWEN Natuurlijk is inhoudelijke expertise soms ook noodzakelijk, beaamt De Wit. ‘Voor specifieke technische of juridische functies bijvoorbeeld. Maar vaak draait het om communicatieve vaardigheden. Je moet kunnen uitleggen wat en waarom en voor wie en in welke context. Als je een bepaald denkniveau hebt, kun je je veel onderwerpen binnen een bepaalde tijd eigen maken. Die tijd moet je iemand overigens wel gunnen, als organisatie.’ Na de kennismakingsdag op het gemeentehuis in Maarssen volgden met een aantal kandidaten gesprekken om te zoeken naar de functional fit: werkt iemand bijvoorbeeld graag in het sociaal domein of is er een andere voorkeur. De Wit: ‘Een deel paste zo in bestaande vacatures. Voor anderen was niet direct een vacature. Maar de ervaring heeft geleerd dat je erop moet erop durven vertrouwen dat het goed komt. Kwaliteit is niet per se zichtbaar in iemands cv. Dat is een papieren werkelijkheid. Een handdruk zegt meer dan honderd titels. Dat er maar één weg is om ambtenaar te worden, dat is iets van vroeger.’ Bij een exitgesprek heeft een medewerker weleens aangegeven dat deze nieuwe koers een belangrijke reden was om weg te gaan. ‘Niet iedereen kan er tegen. Maar we hebben als organisatie deze keuze gemaakt. Zo willen we zijn.’ Ook waren sommige medewerkers bang dat ze vanwege hun leeftijd niet meer op waarde werden geschat, en naar de marge zouden worden geschoven. Dat is niet gebeurd, stelt de Wit. ‘Juist niet. De waarde van mensen met ervaring wordt alleen maar groter. Jonge ambtenaren hebben erva 89 ren collega’s juist keihard nodig, want zij weten hoe de hazen lopen. Instromers moeten die complexiteit van de overheid echt nog leren. De overheid staat ook voor klassieke waarden en taken die vragen om rust, behoudendheid en betrouwbaarheid. Maar er kan wel iets nieuws bij komen. Het kan naast elkaar bestaan.’ MEER REURING Het verjongingsproces is niet alleen maar een succesverhaal, geeft ze grif toe. ‘Jongeren zijn geen toverformule. Ze doen niet alles meteen beter. Het is ook een diverse groep, die veel moet leren. Dat vraagt veel begeleiding. We hebben nu een buddy-systeem. Maar voor de één is het wat, en een ander stroomt weer uit.’ Wat merk je in de dagelijkse praktijk van die verjonging? Staan er ineens veganistische salades op het menu in het bedrijfsrestaurant? De Wit: ‘We zijn als gemeente zichtbaarder. Op social media, maar ook op de Carrièrebeurs of omdat we de Jonge Ambtenaren Dag in huis hadden. In het gebouw valt het op: veel jonge mensen, veel laptops, die gaan gewoon ergens zitten werken, hebben niet veel nodig. Er is meer reuring in het gebouw.’ En wat merken de inwoners ervan? ‘Die zien meer jongeren namens de gemeente. In het gemeentehuis of als er een bijeenkomst is.’ Inmiddels gaat er vanuit Maarssen een delegatie met wel dertig jonge ambtenaren naar de Carrièrebeurs. ‘Dat valt op en trekt andere jonge mensen aan. Gemeenten zijn er nog niet goed in om uit te stralen dat de overheid een heel leuke plek is om te werken. Dat hadden ze vroeger ook niet nodig, want eenmaal binnen bleef iemand de rest van z’n leven ambtenaar. Dat is niet meer zo. Wij zoeken naar persoonlijkheden, niet naar functionarissen. We hebben nu een mooie mix van jong en oud die elkaar versterkt.’

90 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication