Blik op Zeewolde - februari 2019 35 jaar Zeewolde Zeewolde geen geschiedenis? k op 15 Column Glitter en glamour ‘Mammm, wat zie je er uit, dit kan echt niet!’ Haar stem klinkt een beetje bozig en geamuseerd tegelijkertijd. Verbaasd kijk ik naar mijn jongste dochter die naast me is komen staan in de badkamer. Een vaag onderbuikgevoel bekruipt me en terwijl ik de laatste hand aan mijn make-up leg, vraag ik het onvermijdelijke: ‘Waar heb je het over?’ Stiekem denk ik dat ze iets gaat zeggen over mijn outfit. In dit topje heb ik voor mijn doen, met behulp van een goede push-up bh, een flinke decolleté. Het is wat uitbundiger dan wat ik normaal draag, maar ik ben er blij mee. Voel me sexy, jong, hip en ‘happening’ in mijn leren broek, hoge hakken en uitdagend topje. Na een tijd van werken, boodschappen doen, huishouden runnen, toetsen overhoren en dat soort dagelijkse beslommeringen is het heerlijk om een avondje me-time buitenshuis te hebben. Zelden heeft een dorp zo’n snelle ontwikkeling doorgemaakt. In de krant van januari plaatsten we twee foto’s, één van de Open Haven in aanbouw en één van het gebouw zoals het er nog steeds bijstaat. Dit keer, alle foto’s uit de collectie van Leo Vellekoop, twee foto’s van het Flevoplein en een foto van de Flevoweg, richting het plein. In aanbouw is het verzamelgebouw aan de Stevinweg waarin jarenlang Jacco Scheen herenmode was gevestigd. Op 1 januari 1984 werd Zeewolde een gemeente, nu iets meer dan 35 jaar geleden. Nu dreigt dat fijne gevoel met één enkele opmerking met de grond gelijk gemaakt te worden door mijn eigen broedsel. Ogenschijnlijk onaangedaan ga ik verder met het aanbrengen van mijn laatste make-up en wacht in spanning haar antwoord af. Ondertussen vliegen mogelijk antwoorden in mijn hoofd voorbij. Onze blikken kruisen elkaar in de spiegel. Ze kijkt uitdagend naar me en lacht mysterieus. ‘Joh, waarom vind je dat?!’ zeg ik zo nonchalant mogelijk. ‘Je glimt helemaal’ en ze zwijgt weer. Inmiddels is mijn oudste ook de badkamer binnen gekomen en mengt zich in het gesprek. ‘Vind jij dat ook?’ is mijn vraag aan haar. Ondertussen mijn make-up onderwerpend aan een nauwkeurige inspectie. ‘Nee, hoor, mam, je ziet er hartstikke mooi uit’ en ze geeft me een dikke knuffel. Dat voelt goed, heel liefdevol en intiem. Toch maar even doorvragen. ‘Niet te veel highlighter?’ wil ik weten. ‘Nee, het is heel mooi zo.’ Een gevoel van opluchting, want het ontbreekt aan tijd om alle make-up er af te halen en weer opnieuw op te maken. Het is al aan de late kant en ik moet zo de deur uit. ‘Waarom vind je dat ik te veel make up op heb?’, ik vraag het maar recht op de vrouw af. Zittend op de rand van het bad om mijn schoenen dicht te ritsen begint plots de jongste keihard te lachen. De humor ontgaat me en terwijl ik opsta bekijk mezelf in de spiegel. Ik kan prima zo de deur uit, niets meer aan veranderen. Dan begint de oudste ineens ook te lachen. Licht geïrriteerd kijk ik achterom. Ze hebben samen de grootste lol en al hikkend krijg ik te horen ‘mam, je glimt helemaal, je linker bil is één grote glitter. In een ruk draai ik me om naar de spiegel en zie wat er is gebeurd. Ongemerkt ben ik op een potje glitters gaan zitten. Die heb ik niet gebruikt, maar glad vergeten dat die op de badrand stond. Het potje was blijkbaar open gegaan. Het was niet de eerste keer dat ik erop was gaan zitten en dát was dus de reden voor de opmerking van mijn oudste. Het grootste deel van mijn kont lijkt een ouderwetse glinsterende discobal. Gespeeld boos, maar met een grote glimlach kijk ik naar mijn jongste en zeg alleen maar ‘jij kleine draak’. Bulderend van de lach zegt ze ‘mam, je ziet er fantastisch uit, maar trek wel even een andere broek aan voordat je weggaat, iets minder glimmend past beter bij je leeftijd’. Ik lach met ze mee, besluit eens gek te doen en trek mijn jas aan. Vandaag is het mijn glitter en glamour tijd, ga ik letterlijk met glitters op mijn kont de deur uit, gewoon omdat het kan. Hoofd- en eindredactie: Margreet Kranenborg Max Wolters Medewerksters: Sandra Hoefakker Vormgeving: Blik op Zeewolde Sluiting advertenties: vrijdag 17.00 uur Disclaimer: Deze uitgave is met de grootst mogelijke zorgvuldigheid samengesteld. De uitgever kan niet aansprakelijk worden gesteld voor eventuele onjuistheden, onvolledigheden etc. Niets uit deze uitgave mag openbaar worden gemaakt zonder schriftelijke toestemming van de uitgever. Advertentietarieven: advertentie@blikopzeewolde.nl Bezorging: In een oplage van 9000 gratis huis aan huis in Zeewolde maandelijks op woensdag. Geen exemplaar ontvangen? Mail naar info@blikopzeewolde.nl Uitgever en copyright: Marbeau Mixin' Media Blik Zeewolde op Maalgang 12 3894 GD Zeewolde T 036 524 2332 Anita van den Brink schrijft over Zeewolde en haar dagelijkse belevenissen in de breedste zin des woords. Ze observeert, neemt geen blad voor de mond en gebruikt graag dichterlijke vrijheid bij haar schrijfsels. Ze is moeder van twee dochters en werkt als stagecoördinator bij MBO Amersfoort. column Colofon kop kop
16 Online Touch Home