Blik op Zeewolde - 14 april 2021 21 Toptalent tennisster Jody Faber Topsport Flevoland stelt sporttoppers uit Zeewolde aan u voor. Deze maand: tennisspeelster Jody Faber. Al op jonge leeftijd sloeg Jody een balletje met haar vader op de tennisbaan. Op 4-jarige leeftijd ging ze op tennisles en inmiddels tennist ze al twaalf jaar met veel plezier. Vooral wedstrijden tegen verschillende tegenstanders spelen vindt ze leuk. Elke tegenstander en wedstrijd vraagt een andere strategie. Als Jody niet zou tennissen dan zou ze waarschijnlijk voetballen of handballen. ‘Ik zou wel graag willen weten hoe het is om met een heel team te trainen en wedstrijden te spelen. Dat lijkt me ontzettend gezellig. In mijn vrije tijd voetbal ik ook regelmatig met mijn vrienden’. Volgens Jody moet je keihard werken en een goed doorzettingsvermogen hebben wil je hoog in de top komen. Ze kan daardoor wat minder vaak met haar vrienden afspreken en moet soms een feestje afzeggen. Gelukkig hebben haar vrienden hier begrip voor. ‘Mijn vrienden zijn, samen met mijn familie, echt de beste supporters. Ze vinden het superleuk voor mij dat ik iets heb wat ik heel graag doe.’ Het mooiste wat ze tot nu toe heeft meegemaakt is de titel ‘Sporttalent van Zeewolde’ in 2018 en de vorig jaar de winst in een toernooi voor de Nationaal Jeugdranglijst. Het tennistalent heeft dit jaar voor de vijfde keer de NOC*NSF beloftestatus gekregen. Deze status krijg je als je bij de beste 30 op de Nationale Jeugdranglijst hoort. Door de lockdown zijn vanaf de zomer vorig jaar de Nationale Jeugdranglijst wedstrijden en de NK’s tot en met 16 jaar helaas niet doorgegaan. Jody is nu 16 en dit was haar laatste jaar dat ze aan deze wedstrijden mee kon doen. De wedstrijden die ze gaat spelen, als het weer mag, zijn de Nationale Ranglijst wedstrijden. Met wie zou ze een dagje willen ruilen? ‘Tennisser Roger Federer of zangeres Billie Eilish. Ik vind haar zo gaaf! En Martin Garrix. Ik ben twee keer naar een concert geweest. Hij is een onwijs goede DJ.’ Jody’s ambitie is zichzelf blijven verbeteren en ontwikkelen en de top 200 van de wereld halen. ‘Het zou super vet zijn om op een grand slam te staan en wie weet er een te winnen…’ Van A naar B op een ‘lastige’ manier Knop Fotograaf: Ruben Hamberg Friso Kokkeler (17) is freerunner. De spectaculaire sport is ontstaan op straat. Doel: je zo creatief en ‘gaaf’ mogelijk verplaatsen via obstakels als muren, daken en railings, liefst op bijzondere locaties. 'Ik zat in de basisschool in een klas met wat mensen die me introduceerde aan freerunnen en ik had wat vrienden in mijn wijk die er aan deden. YouTube video’s van hoe gaat en hoe het kan zijn waren genoeg reden om te beginnen.' 'Ik train nu ongeveer zes jaar bij de gymnastiekvereniging ‘De Zeesterren’, de eerste drie jaar niet heel serieus. Vanaf het moment dat ik er meer op ging focussen en toegewijder ging trainen werd het ook een stuk leuker. Stephan Doosje is mijn trainer bij gymnastiekvereniging De Zeesterren. De lessen zijn indoor in De Horst of buiten in het freerun park aan het Kluunpad. Ik heb zelf als stage ook een tijdje les gegeven en ook daarna, naast mijn eigen lessen, nog een tijdje als ‘docent’ rondgelopen. Nu staan de lessen op pauze, door corona. In de eerste lockdown had ik echt super veel tijd over en kon ik veel freerunnen met het lekkere weer en de extra tijd. De afgelopen tijd was het nogal lastig om buiten te oefenen.' 'Als de weersomstandigheden goed zijn, kan je me bijna elke dag wel zien trainen. Ik ga naar plekken waar veel obstakels zijn. Ik probeer dan verschillende en steeds lastigere manieren te vinden om van A naar B te komen. Dit blijf ik dan door en door oefenen tot ik blij ben met het resultaat. Als examenleerling (Havo, CCNV) moet ik ook veel tijd aan school besteden.' Friso deed mee aan ‘Zeewolde zoekt talent’ maar viel in de voorrondes af. Hij ging de strijd aan met zeven zangeressen. Zangeres Dagmar won. Toch aandacht voor Friso, een opvallende eend in de bijt. Hij heeft hij geen ambities om iets te doen met zijn talent. ‘Het is heel leuk om op veel locaties met veel verschillende mensen mijn sport te kunnen beoefenen. Ook zijn freerunwedstrijden heel leuk om te doen.’ Meer informatie over freerunnen: www.zeesterren.nl Op De Basisz werken we met jongeren in alle soorten en maten. Het is fantastisch als je mag meemaken hoe ze denken, dromen, wat ze willen, wat ze kunnen en vooral als ze gaan ontdekken dat ze nog meer kunnen dan ze dachten! Niet alle jongeren zitten te juichen als ze bij De Basisz komen. Het is iets dat sommigen is opgelegd, ze komen niet allemaal uit vrije wil. Het mooiste om te zien is dat de totale geen- zin- in- dit houding meestal uiteindelijk omdraait in: het is er eigenlijk best leuk. Als jongeren zelf die knop hebben omgezet, zien we ze opbloeien en kansen pakken die voorbij komen. Niet iedereen kan dit, kansen zien en pakken. Sommige jongeren hebben zoveel gezien en meegemaakt, dat ze besluiten helemaal ‘uit’ te gaan. Als in: praat jij maar, maar ik zeg niks. Met capuchon op, mondkapje voor, geen contact meer mogelijk. De afgelopen periode zat ik bij een aantal gesprekken waarbij een batterij volwassenen bij elkaar komt om met de jongere te praten waar het niet goed mee gaat. Als je zo’n gesprek hebt in een zeer formele setting, is er echt meer aan de hand dan last van zweetvoeten. Het gesprek is dan ook bedoeld als het moment voor de jongere om aan die hele club volwassenen aan te geven wat hij of zij wil. Van de drie gesprekken die ik had, werd er drie keer hardnekkig gezwegen. Met mondkap voor en capuchon op, schouders hoog opgetrokken, blik, voor zover je nog wat kon zien, op oneindig. Er wordt een uur gezwegen. Dit soort eenrichtingsgesprekken maken mij diep verdrietig en ik voel dat dit geldt voor alle mensen die aan de tafel zitten: we voelen onmacht. Als je als jongere je mond niet open trekt op de momenten dat het er echt toe doet, gaan al die mensen van wie jij denkt: wat moet je van mij, hele belangrijke dingen voor jou beslissen. Dan ben je misschien geslaagd in je missie dat je je niet wilt laten zien of laten kennen, maar uiteindelijk heb je jezelf er niet mee geholpen. Ik weet niet of veel jongeren Blik op Zeewolde lezen, maar ik heb nu een podium dus ik doe een oproep aan jou als jongere die misschien in een lastige periode zit en te maken heeft met hulpverleners, coaches, maatschappelijk werkers of mentoren: trek alsjeblieft je mond open. Misschien niet tegen de hulpverlening, maar kies dan iemand uit die je vertrouwt en die jouw stem wil zijn. Doe dat echt. Ik (en ik denk alle hulpverleners met mij) ben je dankbaar. Martine Kruider is betrokken Zeewoldese, oud journaliste en presentatrice, mede-oprichter Stichting De Basisz, de jongste lintjesdrager van het dorp en trotse bio-boerin. Foto: Christine Schoots column
22 Online Touch Home