kop China Ik sta klaar voor het opvangen van een kind. Ik sta hier om de jonge ouders te helpen aan het eind van deze lange route. Geen fysieke zwangerschap, maar zo ervaar ik het wel. Ik sta aan het eind van een lange slurf. Symbolisch voor het baringskanaal? De verbinding tussen het net gelande vliegtuig uit China en de terminal Gate 8. Niet voor het begeleiden van een bevalling, maar ik beleef het als een geboorte. Een kindje voor mijn broer en zijn vrouw. Het ontstaan van het moederschap wat voor iedere aanstaande moeder begint bij de verwachting. Een roze streepje op je zwangerschapstest, een zwart-wit afdrukje van de eerste echo. Kleine tastbare aanwijzingen dat je binnen een aantal maanden geen stel meer bent maar een gezinnetje. Voor Corné en Lois bestaat de tastbare aanwijzing ook uit een foto. Een popperig mini-mensje in een rood jasje op een rode driewieler kijkt stoer in de lens van de camera. ‘Hier ben ik pappa en mamma, komen jullie me halen?’ Tergend langzaam verloopt de tijd tussen de toewijzing en het uiteindelijke ophalen. Net als alle aanstaande ouders in blijde verwachting. Hoe ongemakkelijk was het soms voor Lois, een schoonzus die verloskundige is. De dames die bij mij op het spreekuur komen zijn zwanger. De meeste gewoon spontaan, vaak vlot, af en toe duurt het wat langer. Enkelen na IVF, of zelfs na mislukte behandelingen toch opeens zwanger. Ik ken bovendien dames die na adoptie of jaren lang dokteren hun ogen niet konden geloven bij het zien van een positieve test. Mijn sterke-verhalen-repertoire bestaat uit bijzondere bevallingen, blozende baby’s en jonge moeders. De vrouwen die onvrijwillig kinderloos blijven, zie ik niet. Behalve Lois. Mondjesmaat komt het onderwerp aanbod. Verloskundige en moeder van twee dochters. Dit maakt mij niet tot de ideale gesprekspartner. Het zoveelste heroïsche verhaal van een dolgelukkige zwangere, de paden die zij heeft moeten bewandelen en het uiteindelijke positieve resultaat, doet Lois zuchten. De wand vol met geboortekaartjes in de wachtruimte van de infertiliteitkliniek was al confronterend genoeg. Waarom zij wel en wij niet? Gewoon luisteren is lastig, blijkbaar is het voor mensen met kinderen niet altijd even makkelijk zich te verplaatsen in de stellen die zo verlangen naar een kind dat maar niet komt. Aan de buitenkant is het niet te zien, met een mandje aan de arm rennen ze langs de schappen in de supermarkt. Slalommen om winkelwagentjes gevuld met luiers, babyvoeding en een parmantige peuter in het kinderzitje. Twee entrecotes en een fles Cabernet Sauvignon afrekenen. Alle tijd om vanavond bij kaarslicht samen te dineren. Jaloers kan ik zijn op de mogelijkheid van heerlijk uitslapen. Onnadenkend hemel ik de voordelen van een relaxed saunabezoekje met ‘culinairhotelarrangement’ op tegenover ons vakantiepark-uitje met dagje Dierentuin. Sorry Lois. Vanaf het ontvangen van de afbeelding van haar kind voelt ze zich zwanger. Gedraagt ze zich als een zwangere. Nesteldrang, prikkelbaar door onzekerheden, stoppen met roken, filosoferen over de toekomst. Intens leef ik mee. Nu ze werkelijk zelf moeder gaat worden is het onderwerp niet meer zo beladen. Ik mag meeleven. Vandaag komen Corné en Lois met kleine Hu uit China terug als gezin. Vrienden en familieleden staan in de aankomsthal te wachten. Ik zie het vliegtuig naar de slurf taxiën, ik stel me voor hoe ze hun spullen bij elkaar sprokkelen, moe van de lange reis, dringen in de smalle gangpaden. Kind op de arm. Wakker of in slaap? Misschien een beetje huilend. In mijn keel ontstaat een brok, ik snuif wat waterig snot weg. Knipper een paar keer met mijn ogen. Het brandt rond mijn maagstreek. Ik probeer me zo strategisch op te stellen, de juiste positie voor een eerste glimp, waar ik me over het algemeen slechts op de draairichting van één babyhoofdje in het baringskanaal behoef te concentreren. Corné sjouwt met de handbagage, Lois heeft haar armen vol. Ik maak snel een paar foto’s van iedere stap die ze dichterbij komen. ‘Hoi!’ Peutertje duikt weg in de armholte van moeders. Ik probeer een beetje afstand te houden van dat kleine dappere kind. Al die vreemde lachende gezichten die naar je staren. Lois aait met een moederlijke geruststelling zachtjes over het bolletje en lacht naar me. Ik ben trots, ik ben blij. Ik ben tante. @Poldervroedvrou Marianne Wigbers is al dertig jaar werkzaam als verloskundige in Zeewolde. Ze schrijft over haar belevenissen voor verschillende zwangerschapssites en houdt een blog bij. Via Blik op Zeewolde geeft zij haar dorpsgenoten een kijkje in het leven van haar alter ego Poldervroedvrouw! CA Column FIAT CROMA 2.2 16V CORPORATE 152.518 km, 2008, benzine, 147PK, AUTOMAAT, zeer compleet met o.a. cruise control, parkeersensoren, enz... € 3.950 20 AUTO’S DIRECT OP VOORRAAD Testverslag Opel Corsa 1.2 Edition Dit is een occosion van Opel Broekhuis Zeewolde Poldervroedvrouw COLUMN Blik op Zeewolde - 10 februari 2021 Wielen "Spaarzaam, prettig en met ‘schwung’" Opel is hard bezig de veren van General Motors af te schudden. Sinds de overname door PSA, zijn er behoorlijk wat nieuwe modellen op de markt gekomen met een heel gaaf, nieuw, familiegezicht. Niet alleen het gezicht is anders, ze hebben ook een dieet gekregen. Dat wil zeggen dat de auto’s over het algemeen lichter zijn geworden, waardoor ze goedkoper in de maandelijkse lasten zijn en óók nog eens extra leuk om te rijden. Eenspan 41, 3897 AL Zeewolde | T. 036 525 5757 06 215 854 65 | M. info@autobedrijfvanderknaap.nl I. www.autobedrijfvanderknaap.nl OCCASIONS - ONDERHOUD - REPARATIE - APK Wat direct opvalt bij de eerste draai aan het stuur, is dat ‘ie dat erg prettig doet. Ofwel, hij communiceert goed en betrekt de bestuurder bij het autorijden. Bij veel leuk sturende auto’s wil het nog weleens zo zijn, dat de auto daardoor wat nerveus wordt op de rechte stukken, dat is geenszins het geval bij de Corsa. Bochten zijn net Eén van die auto’s is de nieuwe Corsa, al decennialang een bekende naam. Het b-segment blijft belangrijk voor een automerk, met name in Nederland. De verwachtingen zijn dus hoog, aan de Corsa zal het niet liggen. Zodra je instapt ‘voel’ je Opel. Het interieur is strak en netjes afgewerkt met degelijke materialen en knoppen zitten op de plekken waar je het wil hebben. Geheel volgens de huidige standaarden, zit de auto vol met luxe- en veiligheidsopties. Denk daarbij aan rijbaanassistentie, vermoeidheidsherkenning, cruise control, CarPlay voor de telefoonkoppeling en uiteraard airconditioning. Schepenveld 15, Zeewolde werkplaats (036) 522 17 38 showroom (036) 522 47 10 www.vakgaragejws.nl FORD FIËSTA 1.2 TREND 66.320 km, 2011, benzine, 5-deurs, 60pk, airco, centr. deurvergrendeling, elektrische ramen, radio CD-speler, ABS, ESP, enz.... €8.750 kop
7 Online Touch Home