Z Blik op Zeewolde - januari 2021 VariaTitel pagina Marloes Roskam: ‘Feminisme is gelijkheid voor iedereen’ De Zeewoldese Marloes Roskam studeerde in september af aan ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten in Zwolle. Zij deed daar Illustration Design. ‘Door middel van illustraties en schilderijen wil ik mensen ervan bewust maken hoe belangrijk feminisme is. Maar ik wil ook mede feministen laten zien dat ze niet alleen zijn’. Bij het woord feminisme wordt vaak gedacht aan mannenhaters. ‘Dat klopt. Het woord feminisme brengt een hoop gevoelens en stereotypes met zich mee. Ik ben geen mannenhater omdat ik een feminist ben. Het is jammer dat een beweging die in eerste instantie is opgezet voor vrouwen, zo is omgedraaid dat het over mannen gaat. Een groep radicale feministen heeft zo’n sterk beeld gecreëerd dat we daar voorlopig aan vast zitten. Feminisme is niet meer en niet minder dan gelijkheid voor iedereen. De feministische beweging is begonnen met opkomen voor vrouwenrechten, om precies te zijn voor het kiesrecht voor vrouwen. In die tijd waren feministen alleen blanke vrouwen uit de middenklasse. Nu, ruim een eeuw later zijn feministen van alle geslachten, alle kleuren. Feminisme zoals het is, is gelijkheid voor iedereen’. Wat is je doel: iedere vrouw een feminist? ‘Nee, niet iedere vrouw een feminist. Iedereen een feminist. Misschien ben ik naïef in het denken dat elke vrouw toch wel feminist is. Of zou moeten zijn. Elke vrouw wil immers gelijk behandeld worden, lijkt me. Maar zelfs als je geen vrouw bent wil je dat toch ook voor je vriendin, je zus, je moeder’. Hoe wil je dat bereiken? ‘Door middel van mijn werk, hoop ik een veilige plek te creëren voor niet alleen vrouwen, maar voor mensen die op oneerlijke manieren behandeld worden. Ik heb zelf wel eens gedacht dat ik alleen was, maar door reacties op mijn werk kwam ik in gesprek met anderen over dit onderwerp en merkte ik dat bijna iedereen soortgelijke situaties heeft meegemaakt. Van nagefloten worden op straat tot aangerand worden in een club. Omdat dit een wereldwijd probleem is, hoop ik ook mijn werk te kunnen delen met mensen buiten Nederland’. Ik zag je werken en die hebben vaak een geschreven boodschap. ‘Ik ben tijdens een semester in Zuid-Korea (Fine Arts department, National University of Arts in Seoul) begonnen met schilderijen en illustraties maken met een geschreven boodschap. Deze manier van werken paste bij wat ik toen deed. Ik wilde in die tijd vooral mijn frustraties delen. Er zijn zoveel dingen die bijna normaal waren geworden voor mij, maar ook voor veel anderen. Het naroepen, naar mijn borsten kijken. Op dat moment was het debat rondom abortusrechten in de Verenigde Staten hard aan de gang. Dat semester in Seoul heeft mij op dit onderwerp gezet. En mij zoveel Professioneel Gereedschap Huren Voor bedrijf en particulier Eenspan 13 Zeewolde 088-6040260 Informeer naar de voordelige mogelijkheden: A1VERHUUR.NL Hoofd- en eindredactie: Max Wolters Medewerksters: Sandra Hoefakker Famke van Buren Vormgeving: Blik op Zeewolde Sluiting advertenties: vrijdag 12.00 uur Disclaimer: Deze uitgave is met de grootst mogelijke zorgvuldigheid samengesteld. De uitgever kan niet aansprakelijk worden gesteld voor eventuele onjuistheden, onvolledigheden etc. Niets uit deze uitgave mag openbaar worden gemaakt zonder schriftelijke toestemming van de uitgever. Advertentietarieven: info@blikopzeewolde.nl Bezorging: In een oplage van 9200 gratis huis aan huis in Zeewolde maandelijks op woensdag. Geen krant ontvangen? Mail naar info@blikopzeewolde.nl Uitgever en copyright: Marbeau Mixin' Media Blik Zeewolde op Maalgang 12 3894 GD Zeewolde T 036 524 2332 Anita van den Brink schrijft over Zeewolde en haar dagelijkse belevenissen in de breedste zin des woords. Ze observeert, neemt geen blad voor de mond en gebruikt graag dichterlijke vrijheid bij haar schrijfsels. Ze is moeder van twee dochters en werkt als stagecoördinator bij MBO Amersfoort. column gemotiveerd dat ik er nu, bijna twee jaar later, nog steeds mee bezig ben. Naast onderwerp heeft het mijn beeldtaal heel erg beïnvloed. Sinds die tijd maak ik vooral, maar niet alleen maar, kleurrijke schilderijen en illustraties met abstracte vormen erin verwerkt. Zowel in mijn feministische werk als mijn portretten. Dat was wel een contrast met mijn Koreaanse klasgenoten die met name in donkere, grauwe en grijze kleuren werkten’. Waar hoop je jezelf over pakweg 10 jaar te zien? ‘Ik hoop over ongeveer 10 jaar mijn illustratieboek te hebben uitgegeven. Wellicht een vervolg of twee. Ik hoop dat na het illustreren van mijn ‘reis’ naar feminisme in The Feminist Diaries – Until Now, ik in een vervolg deel de ‘reis’ van een andere feminist kan illustreren. Ik hoop succesvol te zijn en dat ik kan leven van mijn werk. Ik hoop dat ik dan heb meegedragen aan de wereld een veiliger te maken. Boven alles hoop ik nog steeds zo enthousiast te zijn over mijn werk als dat ik nu ben. Werk van Marloes is te zien op www. bittersweetraven.com. Op www. artez.nl/nl/student/7527/marloesroskam uitgebreide informatie over mijn afstudeerwerk. COLUMN Cadeau aan mezelf Anita van den Brink Aan het begin van deze zomer had ik een confronterend moment. Ik sta op en kijk mezelf eens goed aan in de spiegel. Mijn spiegelbeeld is alles behalve om blij van te worden. Ik irriteer me mateloos aan de rimpels in mijn gezicht. ‘Zal ik deze dag nog ontvouwen?’ schiet er door mijn hoofd. ‘Vroeger’ ontvouwde elke slaaprimpel binnen een uurtje of twee en was mijn gezicht weer strak. Die tijd is voorbij, gelukkig komt het daar op sommige dagen nog aardig bij in de buurt. Ik houd hoop dat ik later vandaag weer zal stralen als een 18-jarige; rimpelloos met een frisse aanblik. Diep van binnen weet ik wel dat het niet alleen slaaprimpels zijn, die lopen verticaal. Maar de horizontale ouderdom rimpels staan ook op mijn voorhoofd. Wanneer ik verder kijk naar mijn spiegelbeeld spot ik ook een paar ‘kreukels’ tussen mijn borsten. Alhoewel, ‘diepe groeven’ is waarschijnlijk een betere omschrijving. Het lachen ontgaat me. Het moment dat ik niet meer op mijn zij kan slapen, omdat mijn huid het gaat begeven, is serieus aangebroken. Ik zie er ouder uit, maar zo voel ik me helemaal niet. Dit is niet leuk, ik voel ergernis jegens mijzelf opborrelen. Máár dit is nog niet eens het allerergste. De grootste ergernis komt van mijn ogen. Mijn oogleden hangen als natte, verlepte dweiltjes naar beneden over mijn wimpers heen. Het ene stuk vel, ook genaamd ‘ooglid’, is nog slapper en uitgezakter dan het andere. Met mijn vingers kan ik het vel beetpakken en heen en weer wiebelen, zonder dat het pijn doet. Ik frommel met een wattenstokje, druk het loshangende stuk vel naar achter. Een beetje naar binnen zeg maar. Dat ziet er gelijk een stuk beter uit. Als het de rest van de dag zo blijft zitten, dan kan mijn gezicht er best mee door. Voor ik het weet, floept het naar binnen gevouwen vel weer terug en hangt het erbij als een treurwilg. Ik voel me alles behalve gelukkig en kan wel janken. Eerst maar even koffie en weg van de spiegel, dat is de snelste oplossing om los te komen van deze emotie. Eenmaal aan het ontbijt, neem ik mij voor alleen nog maar gezond te eten, minimaal 8 uur per dag te slapen en zeker drie tot vier keer per week te sporten en meer te ontspannen. Vermoeidheid heeft nu eenmaal meer effect op mijn uiterlijk dan vroeger, dus ik moet niet zo zitten jammeren en zwelgen in zelfmedelijden. Zo gezegd, zo gedaan. Het effect was deels zichtbaar en voelbaar. Mijn oogleden bleven echter in de treurstand staan. Ik besloot hier wat aan te laten doen. Lang verhaal kort: ik heb mijn oogleden laten liften. Alhoewel ik ‘knippen’ een beter woord vind. Er is 2,4 cm vel weggehaald tussen wenkbrauw en wimpers, geen grap. Dit was het beste cadeau aan mijzelf afgelopen jaar. Wat ben ik blij met het resultaat, had ik jaren eerder moeten laten doen! Na een paar dagen ongemak gingen de hechtingen eruit en langzaam aan knapte mijn aangezicht op. Inmiddels heb ik weer mooie, symmetrische oogleden en een fijne frisse, niet vermoeide blik. En het allermooiste is dat de rimpels op mijn voorhoofd, ontstaan door het fronzen om mijn ogen open te houden met al dat losse vel, ook zo goed als zijn verdwenen. Ik zie er weer uit zoals ik me voel; jong en energiek. Ok, middeljong eigenlijk... Colofon Prikbord
16 Online Touch Home