Blik op Zeewolde - januari 2021 Afscheid het probleem om er zo meer aan te verdienen. Ik bleek toch wel een echt overheidsdier, iemand die graag voor de gemeenschap werkt’. Het is niet zijn taak zich met de politiek in Zeewolde te bemoeien, maar Van Nunspeet ziet wel alles voorbijkomen en heeft er wel een mening over. Deze houdt hij voor zich, maar in een afscheidsinterview... ‘Dit artikel verschijnt toch pas als ik weg ben?’. De foto is gemaakt door Bonita van Pelt. De oud- Zeewoldese is derdejaars communication and multimedia design student aan de hogeschool van Utrecht. Een journalistieke foto was haar opdracht voor de minor fotojournalistiek en beeldredactie. Voor een man die nooit langer dan een paar jaar op zijn plek blijft, heeft Rob van Nunspeet het in Zeewolde lang uitgehouden. Bij zijn sollicitatie zei hij desgevraagd niet heel snel weg te zijn, maar ook hier niet tot zijn pensioen te zitten. ‘Aan die afspraak heb ik me niet gehouIn de gemeenteraadsvergadering van 17 december nam hij afscheid van de gemeenteraad (waar hij voor het dualisme ook secretaris van was). Burgemeester Gerrit Jan Gorter reikt hem aan het begin van de vergadering de gemeentelijke erepenning uit. Daarop de tekst: ‘Rob van Nunspeet. Bevlogen vakman in het publieke domein 2001 – 2020.’ den. Ik voel me hier senang. De wijze waarop ik hier kan werken is fijn.’ Per 1 januari gaat hij met pensioen na 47 jaar in overheidsdienst, waarvan 20 als gemeentesecretaris in Zeewolde. ‘Het is een beetje raar afscheid, ik doe het gefaseerd. De spontaniteit is helemaal weg.’ Een gemeentesecretaris is kortgezegd de bedrijfsleider van het ambtelijk apparaat, hij stuurt 103 fte (voltijdsbanen) aan. Hij is ook de man, de verantwoordelijke, die ervoor zorgt dat de besluiten van het college van burgemeester en wethouders uitgevoerd worden. Wat dat betreft veranderde zijn werk nogal eens van inhoud; hij maakte zeven verschillende college’s mee. De grootste overgang: van een college dat wilde dat Zeewolde door zou groeien naar 35.000 inwoners, naar een college die dat weer terugDe natuurvoedingswinkel van Zeewolde Streek- en dieetproducten, natuurvoeding, eieren en cadeau’s Pannenkoekenhuis en speelpark Openingstijden winkel: ma 13.00 - 17.00 uur di t/m vrij 09.30 - 17.00 uur za 10.00 - 16.00 uur Boerderijwinkel MMM - Gelderseweg 30c - T 036 523 4964 - wwww.zorgboerderijzeewolde.nl Wij zien u graag weer na de lockdown! Beleef het sprookje zelf! Sternweg 2a - Zeewolde Reserveren? Ga naar www.HansenGrietjeZeewolde.nl of bel 0320-268294! Wij zien u graag weer na de lockdown! Editorial Getrouw aan de titel ‘Blik op Zeewolde’, komen doorgaans in deze krant louter Zeewoldenaren in beeld en aan het woord. Soms is er een uitzondering. Vorige maand een afscheidsinterview met Wiepke van Erp Taalman Kip, directeur- bestuurder bij woningcorporatie Woonpalet (Apeldoorn). In dit nummer een laatste interview met gemeentesecretaris Rob van Nunspeet (Huizen). Beiden mensen die Zeewolde goed kennen, veel gedaan hebben in en/of voor het dorp en ook nog iets zeggen wat het overdenken waard is. En zo is er nog een stuk in de maak. We nemen niet alleen afscheid maar verwelkomen ook. Jonge mensen die in de politiek zitten, of barstend van de ambitie of meer op de achtergrond. We zitten nog middenin een harde lockdown. Laten we hopen dat we de 19e eruit zijn. Zal dat wat betreft het bedwingen van het virus mogelijk zijn? Feit is dat dit niet te doen is. Er gaan geheid ondernemers omvallen, zal Zeewolde ontkomen? Er zijn wel steunpakketten maar ondanks dat moet je nog reserves genoeg hebben om dit te overleven. Heb je dat niet, dan zie je de toko waar je zo hard voor gewerkt hebt, als sneeuw voor de zon verdwijnen. Ook op relationeel gebied is corona geen stap voorwaarts. Bizarre tijden. En als dan het virus onder controle is, kan het niet anders of we krijgen nog een bak ellende, want al de steun die gegeven is, die komt niet van een geldboompje. Mijn dank gaat weer uit naar Inge van Brandwijk van secretariaatsservice uitdebrand.nl die de krant redigeerde. Hoe u er ook voor staat, wij wensen u een gelukkig, gezond en voorspoedig 2021. Max Wolters draaide. Rob noemt zichzelf een overheidsdier, een dienaar van de publieke zaak. Hij kent de overheid van twee kanten: naast zijn dienende taken zat hij zelf acht jaar in de politiek, de laatste vier jaar als gemeenteraadslid voor de PvdA in zijn woonplaats Huizen. De politiek zag hij veranderen. ‘In Huizen, in Zeewolde, je ziet het overal. ‘Het gaat steeds meer over ‘ik’ en niet over het algemeen belang. Het gaat over details, zaken die zeker belangrijk zijn, maar niet waar de politiek zich mee bezig moet houden. Bij mijn afscheid in Huizen zei ik dat ik geen boodschappenjongen ben.’ ‘Ik heb er wel eens aan gedacht voor een adviesbureau te gaan werken en goed aan gemeentes te gaan verdienen, maar ik ontdekte al snel dat je een gemeente daarmee niet helpt. Een adviesbureau spoort wel een probleem op maar biedt geen oplossing. Daarmee zouden ze zichzelf overbodig maken dus ‘cultiveren’ ze Het gesprek komt op het Zonnewoud. Het zonnepark in een ‘braakliggend’ stuk bos dat er eerst wel en toen weer niet zou komen. Een raadslid stelde vragen bij de integriteit van het besluit en daarmee over de integriteit van een collega. ‘De raadsleden hier zijn super-integer, alleen misschien soms wat onhandig. Wat hier gebeurt, is spijkers op laag water zoeken. Je maakt het mensen lastig die zoveel doen als raadslid. We mogen wel wat blijer zijn met wat we hebben.’ Voor gemeenteraadsleden in het algemeen heeft hij niets dan respect. ‘Iedereen pist over je schoenen. Je doet het nooit goed. Zo mooi dat er zoveel mensen dat dan nog willen doen.’ Als het over het Zonnewoud gaat, gaat het ook over participatiedemocratie. Zijn ‘bedenkingen’ daarbij, liggen in het verlengde van wat hij eerder zei over het ‘ik’ in de politiek. In het geval van het zonnepark in het bos werden er handtekeningen verzameld, daar baseerden een aantal politieke partijen hun mening op. ‘We kijken naar alles om maar draagvlak te organiseren. Je moet natuurlijk wel naar mensen luisteren, maar er is ook zoiets als algemeen belang.’ Waar Rob zich uit hoofde van zijn functie druk om maakt, is dat één van zijn goed opgeleide enthousiaste jonge ambtenaren bij de integriteitskwestie betrokken wordt. ‘Wij vragen Rob van Nunspeet, een bevlogen vakman k op 3 onze ambtenaren steeds meer mee te denken met initiatieven van burgers, organisaties en ondernemers. Zo helpt de gemeente, helpen zij, dingen mogelijk maken. Niet meer de ambtenaar zoals vroeger, die ja of nee zegt tegen iets. De politiek is het eens met onze werkwijze, maar het moet hun wel uitkomen.’ Terug naar het ‘ik’. Dat zit ‘m voor Van Nunspeet in meerdere discussies, zoals het datacenter dat zoveel, al dan niet groene, energie zou opslurpen. ‘We willen allemaal in de cloud zitten, maar wat daarvoor nodig is, liever niet hier. Hetzelfde gebeurt rond het vliegveld Lelystad. We willen allemaal vliegen, maar als we er last van hebben…... en als Lelystad niet doorgaat ontstaat er meer overlast voor de plaatsen rond Schiphol. Er is ook discussie rond wonen. Er moeten tot 2030 bijna éen miljoen woningen gebouwd worden. Flevoland is daarvoor één van de twee aangewezen provincies maar als iedereen roept ‘niet hier’, waar dan? Als we overal nee tegen zeggen, hoelang blijft Zeewolde dan over zijn eigen grondgebied gaan? Als je niet meebeweegt zal de overheid ingrijpen. Ik denk over een jaar of tien, vijftien. De opvolger van Rob van Nunspeet is Karel Hamstra. Daar is Rob wel content mee. ‘Karel is net als ik een self- made man, opgeklommen van ‘eenvoudig’ ambtenaar naar directeur. Hij kent het ambtelijk apparaat tot in zijn poriën.’ Hamstra was eerder onder meer directeur van het Grondbedrijf (een afdeling binnen de gemeente) en directeur van Meerinzicht, het samenwerkingsverband van Zeewolde, Harderwijk en Ermelo. Kom lekker knuffelen in de kinderboerderij!
4 Online Touch Home