Column Liefde en aandacht kost niets Intensief werk maar o zo dankbaar Dorpsgenote Ingrid van der Geld is pleegouder, maar geen doorsnee. Zij ‘Doorkrijgt een wisselend aantal dagen per week een pleegkind over de vloer, maar is er vooral ook voor de ouders. snee’ pleegouders hebben hoofdzakelijk te maken met het kind. Zij is PIT pleegouder en zorgt voor zowel kind als ouders, zodat het kind thuis kan blijven wonen. Door Max Wolters Ingrid: ‘In dit gezin zijn spanningen, een kind voelt dat aan. Als de ouders mij nodig hebben, ben ik er voor ze, dat kan op elk willekeurig moment van de dag zijn. Ik sta altijd klaar en als ik er niet ben wegens vakantie of dagje weg, is er een achterwacht die ook van de hoed en de rand weet. Het kind is stapeldol op zijn ouders, maar toen hij bij mij kwam heette iedereen mamma, ook zijn vader, hij zag geen verschil. Hij weet dat nu heel goed. Ik ben voor hem geen mama, geen oma, maar gewoon Ingrid. Wat ik met de ouders doe? Hen waar mogelijk ondersteunen, zodat ze voldoende in staat zijn de zorg voor hun kind op zich te nemen. Dat betekent dat ik meewerk naar een omgeving die veilig is, schoon en regelmaat en rust biedt. Ik oordeel niet en kom als de ouders me nodig hebben. Mijn drive is ervoor proberen te zorgen dat dit kind tot zijn 18e bij zijn eigen papa en mama kan wonen en niet in een pleeggezin. We kijken niet naar perfectie, maar of het goed genoeg is.’ Foto: Ingrid met de favoriete speeltjes van ‘haar’ peuter, die zelf vanwege privacy niet op de foto staat. Ingrid is vrijwilliger en gescreend als pleegouder bij Vitree Pleegzorg. Wat zij doet heet ‘Persoonlijke interactieve Thuisondersteuning’ dat is één van de vormen van pleegzorg. Pleegouder in thuissituatie, noemt ze het zelf liever. ‘Soms ben ik een veredelde oppas, dan weer een luisterend oor. Doordat ik vrijwilliger ben, ontstaat er al snel een andere band. Bij mij zit er geen druk achter. Van een professional ‘moeten’ ze. Tegen mij zeggen ze ook eerder iets in vertrouwen. Vitree ondersteunt het project naar ouders en de PITouder. De PIT kan terecht bij een begeleider. Daarnaast hebben de PITouders in Zeewolde/Almere elke zes weken intervisiegesprekken onder begeleiding van Vitree. De ouders staan onder begeleiding van Save (samen werken aan veiligheid), dat is een organisatie die in beeld komt als er zorgen zijn over de veiligheid of ontwikkeling van een kind. De samenwerkende organisaties Save en Vitree maakten een plan, samen met de ouders. De ouders hebben de regie naar de PITouder toe en geven aan welke ondersteuning ze zoeken en waar behoefte aan is.’ Ingrid doet dit vrijwillige pleegouderschap nu een jaar. Nadat zij door een aantal gebeurtenissen privé in een wel heel erg empty nest terecht kwam, bleek uit een workshop ‘passie en talent’ dat werken met kinderen haar het meeste lag en voldoening gaf. ‘Ik kan hier veel van mijn ervaring (maatschappelijk werk en dienstverlener) inzetten. Het kind is niet 24/7 bij me, dat is te doen. Voor mij is dit een ideale combinatie. Het is intensief werk maar o zo dankbaar. Liefde en aandacht, dat kost niets.’ Denk je erover na om pleegouder te worden? Dan ben je van harte welkom op een informatieavond op maandag 13 mei in Almere of donderdag 27 juni in Lelystad. Aanmelden kan via www.vitree.nl Gezinnen gezocht voor opleiden geleidehonden Geleidehondenschool Herman Jansen uit Almere traint sinds 1995 geleidehonden voor blinden en slechtzienden. Een geleidehond zorgt voor onafhankelijkheid, mobieler zijn en vooral een maatje, en voor contacten met mensen die hun hond uitlaten. Daardoor kunnen blinden en slechtzienden uit een isolement komen. Wendy van Veelen van de geleidenhondenschool: ‘Wij kunnen geen geleidehonden trainen zonder dat er gastgezinnen zijn die de pup vanaf de leeftijd van 8 weken onder Hoofd- en eindredactie: Margreet Kranenborg Max Wolters Medewerksters: Sandra Hoefakker Vormgeving: Blik op Zeewolde Sluiting advertenties: vrijdag 17.00 uur Disclaimer: Deze uitgave is met de grootst mogelijke zorgvuldigheid samengesteld. De uitgever kan niet aansprakelijk worden gesteld voor eventuele onjuistheden, onvolledigheden etc. Niets uit deze uitgave mag openbaar worden gemaakt zonder schriftelijke toestemming van de uitgever. www.hizihair.nl # # # # # # # # # # # begeleiding van de school opvoeden en trainen. Daarom zijn wij nu weer dringend op zoek naar gastgezinnen die dat voor de duur van een jaar willen doen.’ Gastgezinnen volgen onder meer trainingen op de locatie in Almere. ‘Mensen leren de pup met bus/trein of tram te gaan, de drukte in, mee naar school of werk, mee uit eten en boodschappen doen.’ Gezocht worden gezinnen waarbij de kinderen niet onder de vier jaar oud zijn en er overwegend iemand thuis is die de zorg voor de pup op zich neemt. Dat hoeft niet één en dezelfde persoon te Advertentietarieven: advertentie@blikopzeewolde.nl Bezorging: In een oplage van 9000 gratis huis aan huis in Zeewolde maandelijks op woensdag. Geen exemplaar ontvangen? Mail naar info@blikopzeewolde.nl Uitgever en copyright: Marbeau Mixin' Media zijn. Werk is geen probleem mits de hond mee mag. Wendy: ‘En er tijd is om naar de trainingen te komen en het geleerde in praktijk te brengen.’ Alle spullen die bij een hond horen verzorgd de school, zoals voer, entingen, ontwormen. Na een jaar wordt afscheid genomen van de hond met de wetenschap dat anderen er zielsgelukkig van worden. Op 11 mei wordt een informatiedag in Almere gehouden. GELEIDEHONDENTRAINER.NL T 036 5384560 T 06 15619160 # # # # # # # # # # # Blik Zeewolde op Maalgang 12 3894 GD Zeewolde T 036 524 2332 Iets te melden? info@blikopzeewolde.nl Tegen inlevering van deze bon 10% korting op uw knippen/stylen behandeling (ook i.c.m. Hizi Hair Card) geldig tot 1 juli 2019 Horsterplein 34 k op Balans ‘Never a dull moment’ is een goede lijfspreuk voor mij. Mijn hoofd slaat op hol, al weken. Duizend gedachten schieten dagelijks door mijn hoofd, vaak losse flarden. De ene gedachte vliegt erin, de andere eruit, zonder dat ik hier een beetje grip op krijg. Ik moet nog zo veel doen. Het duizelt en maakt me onrustig. Gekmakend. Mijn humeur wordt er niet beter van en mijn lontje steeds korter. Het is vakantie en weet niet goed welke klus het eerst aan de beurt is; een muur verven waarvoor de verfpot al een half jaar in de gangkast klaar staat, de tuin aanpakken, de vliering uitmesten, oude kinderspullen sorteren en wegdoen of mijn kledingkast ordenen. En dan ook hoognodig mijn sociale contacten onderhouden, ik verwaarloos mijn vriendinnen. En zo is het lijstje nog wel verder aan te vullen met veel te lang uitgestelde dingen. Maar nu, aan de slag, een opgeruimd huis geeft immers een opgeruimd hoofd. Eigenlijk wil ik weg naar een warm oord. Hard wegrennen van alle chaos in en om mijn huis, dat dus het liefst, even struisvogel spelen. Lekker mijn hoofd in het zand steken en net doen of al die rotklussen er niet zijn. De chaos in mijn hoofd zal minder worden naarmate meer klussen zijn afgewerkt. Dat is de ervaring. Alleen de motivatie ontbreekt me, ik ben futloos. De voorjaarsschoonmaak wil maar niet van start gaan. Uiteindelijk heb ik een lijst gemaakt met dingen die gedaan moeten worden. Dé manier om mijn hoofd leeg te krijgen. Deze lijst ligt apart en ligt daar na al een paar dagen. Alle begin is moeilijk. Nu ligt de ‘to do lijst’ weer voor mijn neus en bedenk ik dat het allemaal luxeproblemen zijn. Ik ben gezond en heb statistisch gezien nog een tijdje te gaan op deze aardbol. Eerder deze week heeft een mammogram uitgewezen dat een groeiende knobbel in mijn borst niet dé gevreesde ziekte is, maar mastopathie. Een verzamelnaam voor schijfjes, knobbels, strengeltjes of brokjes die je kunt voelen in je borsten. Het is soms groter en af en toe heel pijnlijk, maar het is niet kwaadaardig. Voor de afspraak in het ziekenhuis voor de gevreesde mammografie, toch een paar weken rondgelopen met onzekerheid. Ook al ben ik positief ingesteld, zo af en toe schoot toch door mijn hoofd ‘wat als…?’ Ik prijs mezelf ongelooflijk gelukkig dat ik deze vraag kan vergeten en niet hoef na te denken over de andere scenario’s die de afgelopen weken door mijn hoofd zijn geschoten. Nu sterk richten op alle rotklussen die uitgevoerd moeten worden, maar ik wil ook genieten van het leven, leuke dingen doen met mijn kinderen en plaatsen zien over de hele wereld. Oplossing? De lijst herschrijven en tegenover elke klus die ‘moet’ iets leuks neerzetten wat ik ‘wil’ doen of beleven; een ‘fun’-lijst. Ineens wordt het een heel ander overzicht en bekruipt mij ook een heel ander gevoel. Het ziet eruit alsof dingen meer in balans zijn, de energie vloeit terug in mijn aderen. Er begint weer wat te borrelen van binnen. Het is fijn weer zin te hebben om dingen aan te pakken. In plaats van zuchtend met iets bezig zijn, staat de speaker hard en klinkt de muziek lekker in mijn oren. Dansend dweil ik de vloer. Die knapt zienderogen op en het voelt goed om resultaat te zien. Toch ontbreekt er nog wel iets op mijn ‘fun’ lijst, die veel korter dan de ‘to do’. Eigenlijk wil ik iets nieuws of iets geks doen; ballonvaren lijkt me een geweldige ervaring, die zet ik erbij voor dit jaar. Nu alleen nog even over de hoogtevrees heenkomen, anders wordt het een stressding en dat is nou net níet de bedoeling. Anita van den Brink schrijft over Zeewolde en haar dagelijkse belevenissen in de breedste zin des woords. Ze observeert, neemt geen blad voor de mond en gebruikt graag dichterlijke vrijheid bij haar schrijfsels. Ze is moeder van twee dochters en werkt als stagecoördinator bij MBO Amersfoort. column NU ONLINE BOEKEN OP HIZIHAIR.NL Z kop kop Colofon
16 Online Touch Home