In memoriam Frans Van Hasselt ( † 24/11/2021 ) In 1983 stond er zoals ieder jaar een lange rij van Loenhoutse auto’s met aanhanger aan te schuiven op het terrein waar de Bloemencommissie van Zundert hun bloemen zou verdelen. Het was nog de tijd van ‘ieder voor zich’, een strijd om als eerste precies die bloemen te pakken te krijgen die het ontwerp van hun buurtschap tot leven zou brengen tijdens de komende Bloemencorso. Een tijd waarin het betreden van de bouwplaats van een ander buurtschap nog gelijk stond met heiligschennis. Frans mag als eerste kiezen De bloemencommissie van Zundert liet iedere wagen wachten, want Frans Van Hasselt kreeg de eerste keuze. Iedereen kende Frans vanuit het Loenhoutse verenigingsleven, als stuwende kracht binnen zijn eigen buurtschap en als lid van het Corsobestuur. Toch was er veel onbegrip voor die Zundertse ‘voorkeursbehandeling’, maar toen Frans arriveerde begrepen we het wel. Hij vertegenwoordigde op dat moment al 3 buurtschappen en kwam daarmee als eerste tegemoet aan de jarenlange verzuchting van Zundert om ook in Loenhout samen te werken rond de bloemen in plaats van ervoor te strijden. Het absolute ‘bloemen-rampjaar’ 1991 Voor een verregaande samenwerking tussen de buurtschappen was een heuse mentaliteitswijziging nodig en die liet op zich wachten tot het absolute ‘bloemen-rampjaar’ 1991. De weergoden zaten de wagenbouwers dat jaar niet mee waardoor de bloemenoogst erg tegensloeg. Buurschap KLJ alleen al had dat jaar 80.000 bloemen tekort om hun wagen af te werken. Ze beslisten daarom om met een groep vrijwilligers bloemen te gaan plukken bij de Nederlandse knollentelers in het verre Lisse. Dat jaar bracht Frans vijf buurtschappen samen: onder zijn impuls verzamelden ze al hun bloemen waarna ze werden verdeeld over alle wagens. Toen de bloemen verdeeld werden viel de regen met bakken uit de lucht. Frans moest met zijn ‘papierwinkel’ toevlucht zoeken in de toenmalige Schietstand en de samenwerkende buurtschappen ondervonden dat het niet simpel is om de verschillende bloemen van elkaar te onderscheiden en juist te verdelen bij het licht van slechts enkele autokoplampen. Maar ieder buurtschap dat hieraan meewerkte kwam uiteindelijk tot een assortiment bloemen waarmee ze hun wagen toch nog naar behoren konden afwerken. De Corso van 1991 was gered en kon uitrijden. Eén voor allen en allen voor één Hoewel het idee om samen te werken uit noodzaak was geboren, wierp het al snel vruchten af: met Frans als bezieler werd in 1992 het Loenhoutse Bloemencomité in het leven geroepen. Het merendeel van de buurtschappen sloot onmiddellijk en volledig aan. Er waren nog enkele buurtschappen die hun eigen ruilhandel niet uit handen wilde geven, maar ook met hen wist Frans een soepele vorm van samenwerking af te stemmen. 50
51 Online Touch Home