TENTOONSTELLINGEN IN HET BOp Het BOp en het Artistiek Huis (Cultuurvuur) willen samen de creativiteit van 50-plussers ondersteunen. Zij kunnen gratis gebruik maken van de ruimtes van het BOp om tentoon te stellen. Peter Decabooter, Een kleurrijk canvas als diploma “In 1993 beroepshalve in contact kwam met Jan Velthuis en Riny Bus (allebei T erug van weggeweest, of toch alvast voor even: Peter Decabooter. Decennialang was hij een bevlogen animator die honderden (en véél meer) Brusselse ouderen op sleeptouw nam. Een echte BOpoudstrijder dus. Maar méér dan dat: Peter is ook kunstenaar. En muzikant. En… gepensioneerd, dus actiever dan ooit. Hoog tijd voor een stijlvolle tentoonstelling in ‘zijn’ BOp. Grijs is mooi en genuanceerd (dixit fotograaf Vanfleteren), maar Decabooter houdt het op Kleur en Vrolijkheid. Kunst is gevoel & plezier maken. Levenskunst. Vier keer is hij verhuisd in z’n leven, maar altijd bleef hij St-Agatha-Berchem trouw. “Sinds mijn geboorte (1959) woon ik er onafgebroken”, knikt Decabooter. “Alles is hier dichtbij. En Brussel is niet veraf. Inclusief de vele musea. M’n vrouw en ik houden allebei veel van kunst. En dus doe ik alsof ik zelf ook kunstenaar ben.” Een boutade, want hij doet niet alleen alsof. Als jongere liep hij school in de kunsthumaniora. Hij volgde schilderkunst in de Stedelijke academie van Aalst en vervolgens in St-Lucas Brussel, waar Luc Tuymans er nog z’n klasgenoot was. Maar z’n A1-studie liep er op een ferme sisser af. De ontgoocheling was immens: “Je moest minstens 60 op 100 behalen om door te stromen. Ze gaven me 59. Heel het schooljaar door was alles okee geweest. Maar finaal klonk het: ‘neen, gebuisd’. Tien jaar lang heb ik niks meer gedaan. Geen penseel meer aangeraakt.” Decabooter rolde het socio-cultureel werk in. Van z’n 23ste tot z’n 63ste werkte hij met en voor ouderen. “Oorspronkelijk als DAC’er bij de Vereniging Bezoekers aan rust- en Verzorgingsinstellingen. Die vzw smolt samen met Academie 3de leeftijd en 3 andere organisaties. Het Centrum Derde Leeftijd groeide uit tot het Seniorencentrum, dat finaal werd omgedoopt tot het Brussels Ouderenplatform (BOp).” “Ik stond er als diensthoofd in voor animatie, toerisme en recreatie. Mensen met dezelfde wensen samenbrengen: dat was mijn uitgangspunt. Ik heb me altijd afgezet tegen de gedachte of ondertoon ‘Het is erg, oud worden…’ Néén verdorie! Doe iets, doe iets met hen. En dat hebben we gedaan.” lid van Noordelijke Aquarellisten). Samen met hen organiseerde ik voor groepen aquareltochten op de Waddenzee en het IJsselmeer. En zodoende kreeg ik de smaak van het schilderen opnieuw te pakken. Ik begeleidde nadien vele aquarelvakanties in Frankrijk, België, Nederland en zelfs eentje in Turkije.” “Naast het schilderen in open lucht met aquarel, bleef ik ook abstract werk maken. Ik ging ook verder experimenteren met acryl, maakte assemblages met en op allerlei soorten materialen. Ook het maken van sculpturen boeit mij.” “M’n grootste passie is speels schilderen met kleuren. Een kleur krijgt pas kracht en gevoel naast een andere kleur. Elk kleurvak zorgt voor een bepaalde spanning en beïnvloedt ongewild het geheel, hoe klein of hoe groot het vlak ook mag wezen. Het mooie aan het speels schilderen met kleurvakken, lijnen en materialen is dat de mogelijkheden oneindig zijn. Heel wat van Peters kunstwerken vertrekken van een willekeurig en spontaan lijnenspel, soms zonder z’n pen of penseel van het papier of doek te halen. Gaandeweg krijgt dat lijnenspel vorm en komen er nieuwe beelden opborrelen. “Schilderen is geen exacte wetenschap, want het gaat over gevoel. Kleuren en vormen kunnen mooi, zacht, lief, warm, koud, lelijk, transparant, humeurig of poëtisch zijn. En nog veel meer. Kleur is voor mij een streling voor het oog. Een schilder is een soort kleurtovenaar. Kunst is om naar te kijken, maar vooral om van te genieten. Ook wanneer ik het maak geniet ik met volle teugen. Niks plezanter dan spelen toch?!” En muziek spelen & zingen, doet Peter Decabooter ook. Samen met boezemvriend Daniel Robbrecht vormt hij ‘Twie Meneute Chance’. Daarmee brengen ze plezante meezingers boordevol grappige teksten met zowel eigen werk als covers, en dit alles in een sappig Brussels. Samen hebben ook een repertoire waarmee ze anderstaligen zingend Nederlands laten oefenen. Speels, zoals past bij Decabooter. Z’n kleinkinderen June (11) en Fey (6) Claes treden overigens al in z’n voetsporen. Ook zij maken kunst. Eveneens te bewonderen tijdens de expo in BOp. Kom zeker kijken. De tentoonstelling van Peter Decabooter loopt van vrijdag 10 januari tot vrijdag 7 februari. Feestelijke opening met demonstratie van de kunstenaar op vrijdag 10 januari om 14.30 uur. (FM)
3 Online Touch Home