Erg leuk om te horen hoe enthousiast men reageerde op het feit dat er geen mannelijke TUNUS, maar dat er een vrouw zou komen. Dan is de bekendmaking een feit en is er 1 geheim minder. Ik droeg echter nog een geheim bij me. We zouden dit seizoen niet met z’n 3en maar met z’n 4en meemaken. Ik was zwanger. Gelukkig had Willemien hier met het model van de jurk rekening gehouden. Inmiddels zijn we door de corona alweer een jaar verder en ben ik alweer de trotse moeder van 2 zonen, Xavier en Lisandro. Gedurende het seizoen was het volop genieten. Echter moest ik dit seizoen wel nuchter doorkomen. Mijn hofdames vonden dit geen probleem, zij hadden nu een chauffeur. Men moest wel even wennen aan een vrouwelijke TUNUS, maar werd overal volopen armen ontvangen. Je kan wel zeggen dat het dubbel genieten was, als TUNUS en als zwangere vrouw. Als zwangere vrouw voelde ik me mooi, helemaal met zo’n mooie prinsessenjurk aan. Wat erg leuk was om mee te maken, was dat de kleine in mijn buik aan het meebewegen was op de muziek van Neuzenvreugde. Tijdens de polonaise was de kleine al flink aan het oefenen. Dat beloofd wat voor de toekomst. Als men mij de vraag stelt, hoe heb je het seizoen ervaren, kan ik slechts antwoord geven met 1 woord. GEWELDIG. Alles was genieten en alles was leuk. Ik vond het een eer dat ik de eerste vrouw mocht zijn, dat mijn zussen dit met me wilde delen, dat er een kleine baby op komst was, dat de vereniging mij steunde, zoveel plezier gehad en zoveel gelachen. Ik raad het iedereen aan die het een keer wil ervaren om voor alles en iedereen bang te zijn, achterdochtig te worden, zenuwachtig worden, de climax van de bekendmaking mee te maken, en hierna volop te kunnen genieten. Voor vrouwen is de deur bij de vereniging ingetrapt. Ik hoop dat er velen na mij zullen volgen. Voor nu wens ik iedereen liefde, gezondheid en wijsheid toe in deze rare tijd en hoop ik dat de laatste maatregelen snel voorbij mogen zijn. Een beestachtige groet, van Tunus XLV
12 Online Touch Home