Uit de remise Zoals dat gaat met treinen, trams en metro’s die niet worden gebruikt, worden ze even op een zijspoor gezet of gaan naar de remise. Zo zat ik laatst in de trein en zag op het rangeerterrein van Amersfoort Centraal station veel treinstellen doelloos stilstaan. Inderdaad doelloos, voor mijn gevoel althans. Ik reed daar namenlijk elke dag voorbij en zag dat het er steeds meer werden in plaats van minder. Een treurige parkeerplaats van treinen die hopeloos smachten om weer te mogen gaan rijden met een machinist en conducteur. Het deed mij denken aan een treurige scene uit ‘Thomas de trein’. We weten waarom deze treintjes allemaal daar blijven staan. Kijk even op werkenbijns.nl en wie weet zit je droombaan ertussen, zodat jij één van die treinstellen een mooie rit door het land kan geven. De blauw-gele wagonnetjes zijn niet de enige die stilstaan. Zo staat er heel veel stil in dit land. De afgelopen paar jaar kropen voorbij met treurige lockdowns als dieptepunten. Op sommige vlakken wordt er nog steeds geen goede vooruitgang geboekt. Gelukkig bestaat er buiten deze dagelijkse realiteit nog een andere wereld. Deze had het ook zwaar te voorduren tijdens de pandemie. Alles lag stil: Geen prinsen, geen feestgedruis, geen optochten en geen gezellige middagevenementen. De Carnavalswereld lag in een flinke winterslaap. Of alles nu op een zijspoor was gezet of in de schulp was teruggekropen, alles komt weer tevoorschijn. Het motto “Het komt wel goed schatje”, doet zichzelf eer aan. Het komt inderdaad weer goed. Nog niet voor de NS treintjes, maar wel voor alle carnavalisten. De Carnavalswereld staat weer te springen om open te gaan voor een ieder die even aan de dagelijkse sleur ontkomen wil.
15 Online Touch Home