OLUMN In deze column wordt op kritische wijze een beeld geschetst van ontwikkelingen en gebeurtenissen in het werkveld. N FRY ZINNIG COLUMN FRY ZINNIG COLUMN FRY ZINNIG COLUMN FRY ZINNIG COLUMN FRY ZINNIG ”Niet zelden komen dan aan het eind van het project de lijken uit de kast.” Een derde fout die ik vaak ben tegengekomen is dat bij het opstellen van een risicopost alleen gekeken wordt naar de harde euro’s. Hoeveel duurder wordt die machine, wat is de prijs van die kuub beton etc. etc. Het effect van de invloed van de omgeving en de eventuele uitloop van de planning, daar wordt al helemaal niet naar gekeken. Dat is té ongrijpbaar, niet te onderbouwen. Deze risico’s worden meestal weggewuifd met een opmerking als: ‘Als, als.. als de hemel naar beneden valt hebben we allemaal een blauwe hoed.’ Maar een werkvoorbereider die een aantal keer opnieuw het equipment moet inplannen, kost wel degelijk geld. En als het complete projectteam inclusief portacabins een week langer moet blijven, kost dat wel degelijk keiharde euro’s. Een vierde fout is dat calculatiefouten uit de risicopot moesten worden gehaald. Zo had een gemeente het budget voor een project opgesteld op basis van de offerte van de aannemer. Exclusief btw. En aangezien een gemeente btw-plichtig is, begon het project al met 19% achterstand. Dit soort grove calculatiefouten vallen niet onder ‘risico’. En dan als uitsmijter, de vijfde veelgemaakte fout. Veel projecten worden naar een budget gecalculeerd. Op deze manier valt het project onder een bepaald mandaat of is er geen toestemming nodig van een hoger echelon. Met als gevolg dat de risicopot de sluitpost wordt. Eigenlijk is dit opportunistische wensdenken het allergrootste risico bij projecten. Tijdens een project wordt hierdoor een schaduwboekhouding bijgehouden en kosten vooruitgeschoven om maar gunstig te blijven rapporteren aan de juiste managementlaag. Die daar onbewust (of bewust?) aan meewerkt en de ogen sluit voor het onvermijdelijke. Niet zelden komen dan aan het eind van het project de lijken uit de kast. Maar het project is gereed, de klant (hopelijk) tevreden over de kwaliteit. En de budgetoverschrijdingen? Die worden breed uitgemeten in de media waarna er een paar koppen rollen. Eind goed, al goed, toch? In deze VIEWonVALUE wordt professor Bent Flyvbjerg verschillende keren aangehaald. Hij categoriseerde in 2003 de overschrijdingen technische, psychologische en politieke oorzaken. Waarbij met name deze laatste twee oorzaken voor de grootste overschrijdingen zorgen. En dit inzicht is helaas nog steeds actueel. Waarmee het belang van u en mij als cost- en value engineer nog eens wordt onderstreept. Wij zitten als een spin in het web, zitten er dicht op en hebben zo invloed op het tot stand komen van een betrouwbaar en realistisch budget met een passende risicoreservering. Maar met onze huidige ramingsprogramma’s en risicosessies worden bovengenoemde fouten juist ondervangen, zult u zeggen! En zijn we in staat een juiste en betrouwbare raming neer te leggen met een passende risicoreservering. De basis voor een gedegen projectbudget. Maar is dit waar? Komt u dergelijke fouten nooit tegen in uw praktijk als kostendeskundige? Of ziet u ze wel, maar wuift u ze weg? Met als excuus dat de project manager of de opdrachtgever het zo wil? Zeg eens eerlijk... Fry Zinnig 00:31
32 Online Touch Home