Visser, 50 v. Chr. “Afscheid van de handkus is een boek dat de lezer op elke pagina naar adem doet happen van bewondering voor die superieure stijl. Nu Jeroen Brouwers dood is, steekt Benno Barnard er als stilist in zijn eentje met kop en schouders bovenuit in het Nederlandse taalgebied. Wie zo kan schrijven, moet zijn leven wel in dienst stellen van de literatuur.” Joël De Ceulaer in De Morgen. Wat deed ik anders aan de rivier dan fuiken uitzetten, luisteren naar oude bloeddoorlopen verhalen, grommende in haar binnendringen en een gouden zoon voor na mij maken? Goed, dat was vroeger. Maar het was deze oever, waar het gebeurde dat ik bij maanlicht, onder het knopen van netten tegen het bosrijke donker daarginder iets wonderlijks mompelde iets dat ik zelf niet begreep – over een roerdomp bijvoorbeeld, en niet over helden. Wat was het? Waar kwam het vandaan? En waarom zocht het mijn mond, de mond van een man in een simpele boot op de Schelde? Ik luisterde naar onze exegeten, maar zonder te weten of ze de drassige aarde wel konden verklaren. Ik geloofde nooit dat we ooit kathedralen en zo zouden gaan bouwen. Begrijpt u me rustig verkeerd. In een bocht van de grote rivier heb ik een zoon mogen maken en hem in het dampende zonlicht der vroegte mijn knopen geleerd. uit: Het tongbotje. Gedichten 1981-2005, Amsterdam, Uitgeverij Atlas, 2006 “Het trouwservies voegt aan zijn intussen indrukwekkende oeuvre een ontroerend en meesterlijk gestileerd hoofdstuk toe.” Yvan de Maesschalck op MappaLibre. HOERA! 70! do 21 november 20.15 uur vvk: € 14 | kassa: € 16 © Michiel Hendryckx 23
24 Online Touch Home