een avondvullende voorstelling maken. Ik was onzeker of ik genoeg te vertellen had, maar uiteindelijk had ik meer dan 2,5 uur aan materiaal. Het was zeker geen harmonisch proces (lacht). Gelukkig werd ik geïnspireerd door mensen zoals Matthias Van de brul en Stephanie Louwrier, die ook de eindregie verzorgt, en Lies Pauwels, met wie ik werkte vanwege haar thematiek van de hysterische vrouw. Ik heb het geluk gehad om 2,5 jaar aan Wildbloei te kunnen werken, met enkele tussenpauzes. Dankzij die tijd en ruimte heb ik veel kunnen try-outen. Het was een ideale speelruimte voor radicale keuzes. Het contrast tussen de try-outs was soms groot; de reactie van het publiek op dezelfde grappen kon sterk verschillen. Try-outen is zowel de hemel als de hel.” (lacht) © Marie Bouly Muziek is in je voorstelling Wildbloei zeer belangrijk. Was je daar tijdens je opleiding aan het RITCS veel mee bezig? Valentina: “Ik dacht lange tijd dat ik niet kon zingen. In de wereld van klassieke muziek heerst de mantra: als het niet perfect is, hoef je het niet te doen. Maar op het RITCS kreeg ik les van Eurudike De Beul. Zij haalde uit iedereen een stem. Na de tweede week kon ik hoger zingen dan De koningin van de Nacht.” (lacht) Ook bij SKaGeN speelt het gebruik van andere media een belangrijke rol: zowel in de theatervoorstellingen Het Gezin Van Paemel als Gambling Games worden video en multimedia prominent gebruikt. Hoe zijn jullie bij SKaGeN daarmee aan de slag gegaan? Valentijn: “In het begin was het gebruik van video het handelsmerk van SKaGeN. In tegenstelling tot nu werd video destijds zelden gebruikt en vaak beschouwd als de vijand van het toneel. De technologie was ook erg rudimentair. In onze eerste voorstellingen speelden we met vooraf opgenomen beelden waarmee we in dialoog gingen, alsof we met reuzen aan het praten waren. Na verloop van tijd kregen we een afkeer van deze aanpak, dus gingen 8 we op zoek naar andere manieren. Wij lieten ons inspireren door popcultuur en televisie, zoals soaps. Meer dan het technologische aspect wilden we vooral verschillende theatervormen mengen. Hoewel onze vormen tegenwoordig misschien niet zo vernieuwend zijn, blijven we hongerig naar het uitproberen van nieuwe dingen. Elke voorstelling van SKaGeN kan er totaal anders uitzien. Zo wordt Triomf! een explosie van verschillende vormen, zeer eclectisch en zonder veel gebruik van technologie.” Hoe ziet het creatieproces er bij jullie meestal uit? Valentijn: “Dat is chaos! (lacht) Wanneer ik in mijn eentje aan een stuk werk, verloopt alles heel gestructureerd. Maar in een collectief is dat heel anders. Het is ontzettend leuk, maar ook heel intens: een idee waar iemand vijf dagen aan heeft gewerkt, kan in enkele seconden van tafel geveegd worden. Soms ontstaan er hevige discussies of kan het er stevig aan toegaan. Dit kun je alleen doen met mensen die je al lang kent en vertrouwt.” Valentina: “Ik had in het begin veel last van faalangst. Van het halfuurtje dat ik had gecreëerd tijdens het AKF, wilde ik Valentijn, je speelt dit seizoen de voorstelling Rexit, samen met Bruno Vanden Broecke. Het is niet de eerste keer dat jullie samen in een voorstelling spelen: Bruno maakte vroeger deel uit van SKaGeN en jullie speelden samen in een andere KVSvoorstelling Jonathan. Hoe verloopt jullie samenwerking? Valentijn: “Ik ken Bruno al zeer lang. We weten wat we aan elkaar hebben en ik ben een grote fan van zijn werk. Hij is zeer avontuurlijk in zijn spel en toont veel meer durf dan ik. Hij is meer een maestro die het publiek zeer goed kan aanvoelen in de eerste vijf minuten van een voorstelling. Soms schiet ik lichtjes in paniek, maar hij helpt me om mijn angst te overwinnen en me te laten groeien als acteur.” Waar gaat Rexit over? Valentijn: “Vincent Stuer, waar ik samen Onbezongen mee had geschreven, wilde iets maken rond de koningskwestie. In het begin vond ik het moeilijk om een historisch figuur te spelen. In het geval van Rexit dus koning Leopold III. Maar we zijn daar heel vrij mee omgegaan: we kozen vier momenten uit het leven van Leopold tijdens de tweede wereldoorlog die historisch correct zijn. Maar we gaven zelf een invulling hoe de gesprekken tussen toenmalige minister Paul-Henri Spaak en Leopold III liepen, aangezien dit niet werd gedocumenteerd. Het zijn uiteindelijk dialogen geworden tussen twee mensen, we zouden zelfs vrienden kunnen zeggen, die uit elkaar groeien en doorheen de oorlog van mening beginnen verschillen. Geleidelijk aan krijg je het contrast te zien tussen de oude en de nieuwe wereld, en dat is zeer herkenbaar in
9 Online Touch Home