Marcel Veltjen: ” ‘t Is ‘n mooie dag!” Zaterdagmorgen half elf. Hoogenboomstraat Lemeler veld. ‘Ding- dong’, Hilde Veltjen doet open. “Hoi Bert, kom erin. Ik roep Marcel even. Koffie?” Hoe gastvrij en hartelijk wil je het hebben. Als even later Marcel aanschuift is het ijs spoedig gebroken en hebben we een prettig gesprek. Ik maak kennis met een spontane en open man, die zonder schroom of aarzeling mijn vragen beantwoordt. En Marcel heeft heel wat te vertellen. Ga er maar eens goed voor zitten! Marcel is een geboren en getogen Lemelervelder. Het is niet zo verwonderlijk dat zijn Birmingham favoriete City FC (de ploeg van Maikel Kieftenbeld) voetbalclub is, want in Marcel’s ouderlijk huis blijkt later Maikel ook te hebben gewoond. Nu we het toch over voetbal hebben: Marcel heeft een echte interlandcarriere achter de rug. Hij was doelman in het Nederlands Elftal Onder 16 en heeft verschillende interlands op zijn naam staan. Ondermeer tegen West Duitsland, Engeland, Frankrijk en Canada. “Inmiddels is mijn snelheid wat af- en mijn gewicht wat toegenomen,” vertelt hij lachend. Marcel is geboren in 1966 en ging na de lagere school naar het Floris Radewijns College in Raalte. Daarna volgde hij de opleiding werktuigbouwkunde aan de Middel bare Technische School in Zwolle. Van 1989 tot 2015 werkte hij bij de firma Kluin in Wijhe. Toen dat bedrijf stopte ging het gehele machinepark over in handen van Mogema BV in ‘t Harde en Marcel ging mee. Daar werkt hij nog steeds. Zijn specialisatie ‘langgatboren’. Dat is een heel is Eigenlijk wilde Marcel helemaal de muziek in. Daarvoor volgde hij anderhalf jaar lang een voorbereidende studie nauwkeurig werkje dat hem al eens een slapeloze nacht heeft bezorgd. Je moet namelijk van twee kanten boren en precies op de juiste plek in het midden uitkomen. Die ‘bingo’ is hem een keer mislukt.... Goed, gaan we over op de muziek. Al vanaf zijn achtste jaar is Marcel actief IN DE werper schijn bij de muziekvereniging Polyhymnia. Hij begon op de bugle, maar bespeelt daar nu de bastuba. U weet wel, ‘n grote toeter zoals Johan Kaart die ooit bespeelde in de legendarische film “Fanfare”. Marcel heeft destijds in het bestuur gezeten. Gerard Harmsen was toen de voorzitter. Ook de begeleiding van jeugdleden was zijn ‘pakkiean’. Een van de leukste dingen die hij doet, vindt Marcel, is het musiceren en optreden met de blaaskapel ‘de Heujschudders’. “Da’s altijd een feest op zich. De stemming erin zien te krijgen en samen plezier maken. Machtig mooi. We hebben zelfs ooit op een festival gestaan waar zesduizend bezoekers waren! Niet te filmen, joh!”. Geen wonder dat de donderdagavond hem heilig is. Dat is zijn ‘blaasavond’ en daar blijft iedereen af! de gehele technische inventaris over: MASmuziek was geboren en dat werd gevierd met een officiële opening met alle toeters en bellen. Tussen haakjes: ‘MAS’ is een verkorte verbastering van ‘Marcel’. Overdag staat Marcel achter de boormachine, maar de vroege avonduren zijn voor zijn bedrijf MAS. Dan houdt hij zich bezig met de reparatie en onderhoud van blaasinstrumenten. Daar hoort niet alleen het verwijderen van deuken, krassen en polijsten bij, maar ook het fijnmechanisatiewerk kleppen aan en verbindingsstukken. Vakwerk. Maar laat dat maar aan Marcel over. trompet waarvoor hij twee - maal per week op reis moest. Dat klassieke studeren beviel hem echter niet: teveel theorie. Marcel wilde maar één ding: blazen. Bovendien kwam hij in contact met een zekere heer Blaauwbroek, die blaasinstrumenten onderhield en repareerde, maar gezien zijn leeftijd daar een punt achter wilde zetten. Aan Marcel toen de vraag of hij het wilde overnemen. Lang hoefde hij niet na te denken. In 2010 nam hij Marcel is getrouwd met Hilde. Die komt van oorsprong uit Vilsteren. Ze hebben twee kinderen, een zoon (Sam) en een dochter (Fleur). Hilde staat al vijfendertig jaar als leerkracht aan de Heilig Hartschool. Hoe ze elkaar gevonden hebben is een verhaal op zich. In de jaren dat er in het weekend nog gedanst kon worden bij Reimink op het Kroonplein, had Marcel daar een bijbaantje in de bediening. De manier waarop hij zich, al jonglerend, met de volle dienbladen bier door de zaal bewoog, bleef niet onopgemerkt. En... Marcel was ook iets bijzonders opgevallen. Kortom: hij bleef verdacht lang in de buurt van hetzelfde tafeltje rondhangen.... Dat Marcel wel van een verzetje houdt moge ook blijken uit feit dat hij zich in 1996 tot Prins Carnaval heeft laten kronen. het © bert rodenburg foto’s: Marit otte En... ze schenken heerlijke koffie! Tot slot van ons gesprek kreeg ik nog een uitgebreide echte rondleiding eye-opener. In in het atelier van Marcel. Dat was voor mij een Wat een precisiegereedschap. allerhande soorten en maten. En waar het voor dient en waarvoor het gebruikt wordt? Voor mij soms totaal duister. Maar dat is dan ook het geheim van de smid. Het is een uiterst secuur en nauwkeurig werkje waar Marcel zich mee bezig houdt, dat is me wel duidelijk geworden! Het is al middag als er aan mijn bezoek een einde komt. Ik heb kennis gemaakt met Marcel en Hilde Veltjen en heb ze leren kennen als vrolijke, opgewekte en gastvrije mensen, die optimistisch in het leven staan en die, onder bijna alle omstandigheden, trouw blijven aan hun devies: “ ‘t Is ‘n mooie dag!” Zijn prinselijke toepasselijk, opzichten de Trompetter’. moeten afleggen. titel was, heel Prins ‘Marcel, Het is zeer waarschijnlijk dat hij gedurende die carnavalsdagen in meerdere de ‘blaasproef’ heeft
8 Online Touch Home