44e jaargang nr. 2150 - 18 september 2024 Team Sukerbiet beleeft Amsterdam City Swim Op de vroege ochtend van 8 september kwamen vanuit alle richtingen, in het Sukerbietengroen geklede zwemmers en supporters van Team Sukerbiet naar het Kroonplein in Lemelerveld om naar Amsterdam te gaan. In de uitnodiging van onze reisleider stond geschreven: Iedereen om 7.15 u BRILJANTEN bruidspaar Harry en Miny Als Hans mij belt, dat het alweer 5 jaar geleden is, dat we op bezoek zijn geweest bij de familie Lenferink voor het 60-jarig huwelijk, realiseer ik me, dat de tijd wel erg hard gaat. 5 jaar geleden alweer en nu dus 65 jaar getrouwd: Harry en Miny Lenferink. 5 jaar na dato zitten we weer in de serre met een drietal fotografen, waarnemend burgemeester Rikus Jager en drie van de 4 kinderen. Ook al kraakt en piept het wel een beetje bij de twee bijna 90-jarigen, geestelijk mankeert er nog niks aan en weten ze nog zeer helder, wat er in de wereld gebeurt. Ze willen het feestje bescheiden vieren in huiselijke kring om diverse droevige gebeurtenissen bij de kinderen. De achternaam Lenferink hoeft er eigenlijk niet eens bij vermeld te worden. Iedereen in het dorp kent dit echtpaar bij de voornaam. Niks geen meneer en mevrouw, neen, ook al zijn ze van grote betekenis geweest voor de Lemelerveldse gemeenschap blijven ze bescheiden. Met name de Enk en Sam genieten van de vrijgevigheid van de familie Lenferink. Onze fotograaf Hans overhandigt Harry en Miny twee prachtige boeken met foto’s en teksten over deze twee panden. Toen ze 60 jaar getrouwd zijn, hebben we een heel verhaal geschreven over de successtory van een echte ondernemer, die als schilder op de fiets en ladder vanuit Heeten begon in de Schoolstraat en daarna zijn vleugels uitgeslagen heeft over een groot stuk van Nederland met de overname van diverse bedrijven. Al een aantal jaren kijkt Harry vanaf de zijlijn mee hoe zijn twee zonen het bedrijf voortzetten. Met 250 vaste medewerkers en nog zo’n 150 flexkrachten is het bedrijf een grote speler op de schilders- en renovatiemarkt. Het startpunt aan de Schoolstraat met het behangwinkeltje van Miny heeft al snel plaats gemaakt voor een prachtig pand (inmiddels ook alweer verbouwd tot een nog groter volume) aan de Ambachtsweg, waar Rob de scepter zwaait, terwijl Alfred opereert vanuit Zwolle. In het gesprek komen toch nog wat wetenswaardigheden naar boven: dat Harry ook nog muzikaal is, want hij speelde niet onverdienstelijk hoorn en bügel. Via Schiphol heeft hij de muziekvereniging ook aan uniformen geholpen, die door een goede kennis op maat gemaakt werden voor de leden van ons korps. En dat Miny maar verder moest gaan in het vak van naaien, omdat haar ouders nog geen vertrouwen hadden in de ondernemingsgeest van haar toekomstige man. We weten inmiddels wel dat het anders is gelopen. Harry begint het gesprek nog met: “Maak het verhaal niet te lang”. Nou Harry, ik heb geprobeerd om het bescheiden te houden, al zouden we een complete extra editie van de Lemelervelder kunnen wijden Harry en Miny, hartelijk gefeliciteerd met het behalen van deze speciale mijlpaal en nogmaals dank voor alles wat jullie voor de gemeenschap hebben gedaan. Dank, dank. dank en briljant. TeksT: Willem van Trui FoTo: Hans Heerink aan jullie activiteiten, zowel zakelijk als privé. aanwezig, zodat de bus om 7.30 u kan vertrekken. Je zult het misschien niet geloven, maar om 7.30 u was de bus op weg naar Amsterdam. De wonderen zijn de wereld nog niet uit, dit beloofde veel goeds voor de rest van de dag. Onderweg (op de A28 aangekomen was het veilig genoeg voor) het eerste kopje koffie, daar kregen we ook het lunchpakketje voor deze dag. In Amsterdam aangekomen moest er vanaf de bus-parkeerplaats het laatste stuk gelopen worden naar het Amsterdam City Swim festivalterrein, dat was ingericht op het Marine-terrein in het hartje van Amsterdam. Na het inchecken, werd er met zijn allen even snel een rondje over het festivalterrein gelopen, waar allerlei eet/drink/sponsortentjes stonden opgesteld. Daarna konden de 700 m zwemmers zich opmaken voor hun duik in de Amsterdamse grachten. Deze zwemmers moesten lopen naar en door het Scheepvaartmuseum en aangekomen bij het VOC schip dat daar aangemeerd lag, was de startplek voor de 700 m zwemmers. Rond 11.00 u sprongen de zwemmers, onder luide aanmoedigingen van de supporters, in het water. Het was één stroom met witte badmutsen over de hele route en na een half uur zwemmen kwamen de Team Sukerbiet zwemmers in het zicht van de eindstreep. Bij de finish op de kade stond een hele groene waas van Team Sukerbiet supporters met hun spandoeken, die hadden blijkbaar indruk gemaakt op de speaker. En onder luide aanmoedigingen van de supporters en de speaker werd deze groep naar de streep geholpen. De speaker was nieuwsgierig geworden naar de Sukerbieters, daarom werd Marriët bij het uitkomen van het water direct door hem geïnterviewd. Team Sukerbiet heeft hier hiermee een visitekaartje afgegeven. De 2100 m zwemmers mochten zich om 13.20 u opstellen bij wave 13 (startgroep) om daar te wachten tot het vertrek met de bus naar de startplek t.h.v. Keizersgracht 663. Tijdens het wachten op de bus werd er een warming-up verzorgd door drie - Vervolg tekst en foto’s op pagina 3 -
2 Online Touch Home