43e jaargang nr. 3008 - 25 oktober 2023 Daar zit muziek in Een gitaar bouwen: er zijn maar weinig mensen die op dit idee komen, of die dat zouden kúnnen, maar hier in Lemelerveld hebben we zo’n man, eentje met twee rechterhanden: zijn naam is Frans Huis in ’t Veld. Frans komt oorspronkelijk uit Heino, maar woont (samen met zijn vrouw Tiny) al meer dan 40 jaar in Lemelerveld, en velen kennen hem als de helft van reclamebureau T&F. Inmiddels is zijn werkende leven klaar en geniet hij alweer een paar jaar van zijn pensioen. REÜNIE Supermarkten “kok” (Garantmarkt, Plus, Spar) Zaterdag 14 oktober was het dan zover, de reünie van de supermarkten van Jan en Ineke Kok. Vier oud werkneemsters hadden het ini-tiatief hiertoe genomen en tijdens de voorbereidingen was er al enorm veel voorpret. Er werd gezocht naar oud-collega’s en er werd een datum gepland. De logo’s werden opnieuw gemaakt voor een leuke aankleding, samen met vele foto’s. Iedereen nam een leuke herinnering mee naar de reünie; deze werden opgehangen en naar aanleiding van al deze herinneringen en foto’s, mede ook op een televisiescherm, kwamen de verhalen los. Een quiz zorgde voor de nodige hilariteit. Een kleine terugblik op de historie van de winkels van Jan en Ineke Kok In 1989 heeft Jan de winkel, naast Jansen Zalen & Bowling, overgenomen van Lip. Hij runde hier een supermarkt en in de kelder van het pand verkocht hij huishoudelijke artikelen en speelgoed. Na ruim drie jaar kwam het pand aan de overkant van de weg, waar de Heilig Hart school in zat, leeg te staan. Voor Jan de grote kans om zijn winkel uit te breiden. Na een grote verbouwing was het dan zover en ging de vernieuwde winkel in juni 1993 open in het nieuwe pand. De Garantmarkt was een gezellige winkel met een team van vaste medewerkers en parttimers wat later uitgebreid werd met een vulploeg. Met dit team werd de winkel zelfs uitgeroepen tot Garantmarkt van het jaar. Rond juni 2001 gaat de Garantmarkt over naar de Plus. Na drie jaar, in 2004, Yvonne, agneS, Marion, MiriaM Foto: HanS Heerink Aan alle leerlingen van groep 8! Van vrijdag 9 t/m dinsdag 13 februari 2024 is het carnaval! Wij zijn op zoek naar een nieuwe prins of prinses en daar hoort natuurlijk een nieuwe jeugdraad bij! Houd jij van een feestje, gezelligheid en een polonaise? Is dit echt iets voor jou? Geef je dan op! Tot 1 november kun jij je aanmelden via het mailadres: sprokkelaarsjeugd@outlook.com P.S. Woon jij in Lemelerveld? Maar zit je in groep 8 op een school buiten Lemelerveld? Dan geldt dit bericht ook zeker voor jou! Wij hebben er al zin in! SprokkelaarS Jeugd Frans speelt zelf een beetje gitaar (zijn eigen woorden) en tijdens een vakantie in de Verenigde Staten, waar hij op de motor de beroemde Route 66 reed, raakte hij geïnspireerd door de vele gitaar-afbeeldingen op de billboards langs de route, en de live bluesmuziek in de cafés. Dat lijkt me wel wat, dacht Frans…. en net als Pippi Langkous besloot hij: “Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan.” En hoe! Ik zocht Frans op in zijn mooie Foto: HanS Heerink werd het een Spar. Jan en Ineke organiseerden vele leuke personeelsuitjes. Van een GPS-tocht door de bossen tot aan Efteling, klootschieten, themafeesten enz. Helaas kwam er in november 2007 een einde aan de droom van Jan en Ineke. De supermarkt ging sluiten; de winkel waar ze zich met hart en ziel en veel plezier voor hebben ingezet voor zowel klanten als personeel. Via deze weg willen we iedereen nogmaals danken voor hun medewerking en/of komst naar deze superleuke reünie. Als vanouds werd er weer flink bij gekletst en vele mooie herinneringen werden opgehaald. Met een kleine attentie ging iedereen weer naar huis. Wij hebben ervan genoten. woning aan de Haven, en mocht de vele gitaren bekijken, aanraken en ook bespelen! Die Route 66 had kennelijk diepe indruk gemaakt, want op een aantal van zijn gitaren was het logo duidelijk zichtbaar. Stuk voor stuk pareltjes met een heel eigen sound en bijzondere uitstraling. Alle kennis die nodig is voor het maken van een (goed klinkende) gitaar haalt hij van internet. Frans is een autodidact, een man met groot technisch inzicht en een man van wie mijn moeder zou zeggen: “Wat zijn ogen zien, kunnen zijn handen maken.” In de zelfgebouwde schuur bij zijn woning bevindt zich de werkplaats en op de werkbank ligt een mooi onderdeel van een gitaar in wording. “Ach, ik probeer hier weer eens wat anders” zegt hij. Duidelijk wordt dat Frans altijd zijn gevoel volgt en steeds in is voor een experimentje… Hij heeft een heel eigen smaak en dit alles maakt zijn gitaren zo interessant, want ze zijn hierdoor volledig uniek. Zijn eerste gitaar was een steelstring, een mooie lichtgekleurde western gitaar, waarbij hij elk onderdeel zelf vervaardigde. Daarna volgden ook elektrische gitaren in alle soorten en maten. En dat is beslist geen sinecure, want hoe krijg je het instrument zuiver en hoe zorg je voor een mooie klank? Welk element zet je erop? Stuk voor stuk zaken waar Frans zich volledig in heeft bekwaamd, zodanig dat inmiddels ook allerlei mensen bij hém aankloppen voor gitaartechnisch advies of voor reparatie! Zo heeft Frans voor een speciale gelegenheid een hele oude gitaar van Peter van Lint (welke nog van zijn vader was geweest) opgeknapt, en een gitaar met dubbele hals (die Peter overigens zélf had gebouwd… hoeveel bouwers kun je hebben in één dorp?) weer geheel up and running gekregen. Tevens kwam Ruurd Feitsma, de conservator van het prachtige Epiphone gitaarmuseum (in Dalfsen) bij Frans langs met een vooroorlogse jazzgitaar. Het ging om een mooie jaren-30 archtop, (arch betekent boog, dus een gitaar met gewelfd bovenblad) en deze oude instrumenten zijn soms duizenden euro’s waard! De gitaar lag behoorlijk uit elkaar, en ieder ander mens zou zeggen: sorry, maar die valt niet meer te redden. Zo niet meneer Huis in ’t Veld, want die is niet zo makkelijk “uit ’t veld” te slaan! Dus die gitaar staat nu weer te schitteren in het museum. Frans heeft dit jaar meegedaan aan de kunstroute (Kunst om Dalfsen) en hij was te vinden bij de kunstgroep ’t Zwarte waar hij zijn instrumenten had uitgestald. Daar was hij bijna verbaasd, maar ook wel vereerd door de aanloop en de belangstelling die het publiek toonde! Want één ding is zeker: Frans is een heel bescheiden man, die eigenlijk vindt dat het allemaal niet zo bijzonder is wat hij kan… maar neem van ondergetekende aan dat het bouwen van muziekinstrumenten in het algemeen, en gitaren in het bijzonder, echt een kunst en beslist een VAK is! Al met al was het een bijzondere kennismaking en was ik onder de indruk van de gitaren, maar vooral van de bouwer zelf, zijn passie voor het instrument, het doorzettingsvermogen en de technische kennis… allemaal ingrediënten die nodig zijn in dit mooie vak! Marion MulderS
2 Online Touch Home