41e jaargang nr. 1998 - 30 juni 2021 sta je ook met een paar graden vorst ook paraat voor je klanten. Twee oudere trouwe klanten worden elke week nog persoonlijk thuis bediend. Vanuit de kraam wordt een van de manschappen naar het huisadres gestuurd voor de telefonische bestelling groente. En naast de handel verkopen ze ook een extra portie gezelligheid, want het duurt vaak een hele poos, voordat ze terug zijn. Een opvolger hebben Jan en Lidy niet. De leeftijd begint te knagen, er moet geïnvesteerd worden om te voldoen aan alle nieuwe regeltjes en de kinderen Tom, Loes en Koen zijn de deur uit, dus wordt gekeken naar externe voortzetting. Via de gemeente is vernomen, dat zich een nieuwe standplaatshouder heeft gemeld, die al m.i.v. 5 juli a.s. de verkoopplaatsen van Jan gaat innemen. Op zaterdag 3 juli gaat het (zeil)doek voor de laatste keer opgevouwen Groenteman Jan Antonissen stopt per 3 juli In deze periode van Corona is er voor de schrijvende pers niet al te veel te melden. Lege terassen, lege voetbalvelden, gemaskerde klanten in de winkels; weinig nieuws in ons altijd al zo vredige dorpje. Is er dan niks te melden? Jawel, Jan Antonissen stopt begin juli met zijn groentezaak/kraam. Reden om maar een babbeltje te maken…. Op de eerste dag van een periode met mooi weer schuif ik aan in de serre bij Jan en Lidy. Ik kijk eerst eens rond naar allerlei exotische voorwerpen aan de muur. Ondanks hun drukke leven hebben ze toch al wel aardig wat van de wereld gezien, maar daarover later. En ondertussen schuift Lidy een kopje thee en een plak cake met heerlijke aardbeien onder mijn neus, ze gaan er allebei voor zitten en het verhaal kan beginnen. Als klein ventje begon Jan bij zijn vader in de zaak. Die had een ventwijk, dus dat was al gauw de boer op en altijd onder de mensen. Na zijn dienstplicht is hij begonnen als keurmeester van waren. Er werd gezocht naar een woning in Den Haag, maar dat was kansloos. Dus toch maar weer naar het oosten in 1979. Er werd een vrachtwagentje gekocht en Jan begon in Lemelerveld en omstreken met venten langs de deur. Op 7 mei 1982 openden ze een eigen groentewinkel aan de Kerkstraat, het pand naast de vroegere groenteboer Eikenhorst. Het venten maakte na verloop van tijd plaats voor een vaste standplaats een paar dagen in de week in Lemele, Lemelerveld en Dalfsen. Altijd vroeg uit de veren, enerzijds voor de veiling in IJsselmuiden, anderzijds voor in de snijkeuken voor het gereedmaken van de producten in de kraam. Als de eerste klanten zich melden aan de kraam heeft het stel er al een paar uur noeste arbeid op zitten. Ook de horeca begon zich te melden. Aan het eind van de dag kwam dan de bestelling binnen, die moest doorgegeven worden aan de leveranciers. In alle vroegte stond de handel voor de deur, moest verwerkt worden en meestal rond de middag werd het uitgevent naar de diverse restaurants. Ondertussen was dit aantal gegroeid tot boven de 30. Mooie orders waren: voor een concert van André Rieu rauwkostsalade buffet voor meer dan 3000 personen (17 soorten) met 125 kilo fruitsalade (handgesneden) en een etentje van de koninklijke familie met de complimenten van Beatrix speciaal voor de festivalsalade met tuinkruidendressing: en onze Jan hofleverancier! Door de Corona zijn de laatste jaren tropenjaren geweest. De klanten gingen meer op zoek naar gezond eten en kochten lokaal. Bovendien hoefde je bij de kraam geen mondkapje op en werd de 1,5 meter wel gewaarborgd. Met anderhalve man personeel en een hard meewerkende vrouw konden ze het werk net aan, al moest je niet op een uurtje kijken. Klanten beseften vaak niet, dat je met je spullen uitgestald op locatie staat, dat je er al een paar uur hard werken op hebt zitten. Als je eens een paar minuten te laat op de markt stond kon je wel eens een opmerking krijgen in de trant van: “Heij oe versloapen?” En dan het weer; in de zomer lijkt het allemaal wel mooi, maar in de winter daarmee is worden en stoppen ze met de zaak. En wat dan? Och misschien wat kleine reisjes maken en heel misschien zit er in Jan nog wel een talentvolle pianist?? O, ja en nog 1 ding, voegt Jan toe: “We hebben vorig jaar in Sri Lanka een tuktuk-man (Sashi) ontmoet met wie we nog dagelijks via de app contact hebben. Door de Corona was hij genoodzaakt om zijn voertuig te verkopen. Hij werkt nu 12 uur per dag, 6 dagen per week in een bakkerij voor 3 euro per dag en moet daarvan ook nog zijn bejaarde ouders onderhouden. Dit verhaal heeft ons zo aangegrepen, dat we de laatste week in onze kraam een busje neerzetten voor een vrijwillige gift en de opbrengst gaat naar deze man”. Een mooie afsluiting van een werkzaam leven en van dit verhaal. Jan en Lidy, bedankt voor jullie verhalen en geniet maar lekker van jullie dik verdiende rust. TeksT: Willem van Trui FoTo: Hans Heerink Adverteren in Wij informeren u graag over de aantrekkelijke tarieven Tel. (0572) 37 21 55 info@drukkerijvanasselt.nl www.drukkerijvanasselt.nl
2 Online Touch Home