onder het genot van een hapje en een drankje en nog even nagenieten. Na 5 uur was het vrij toegang voor iedereen. Tot 8 uur bleef het een gezellige drukte. Niet alleen de nieuwe hal trok veel bekijks, maar ook alle andere werkruimtes in het gebouw en zat iedereen zich te vergapen aan de mooie spullen in de winkel. Echt een locatie om te onthouden voor de komende kadomaand december. Je bent er altijd welkom zonder enige koopverplichting en je kunt er zelfs meubels en allerlei andere houtproducten laten maken. Een dik boekwerk vol gerealiseerde projecten is een bron van inspiratie. De Enk gaat gewoon op naar het volgende lustrum met een eigen pand, een nieuwe hal, een enthousiast team en zeer tevreden deelnemers. Namens de redactie succes verder. tEkst: WillEm van trui Foto’s: hans hEErink Veel mooie woorden bij feestje van de Enk Op vrijdagmiddag 3 november werden we verwelkomd in de grote algemene ruimte van Leer- en werkbedrijf de Enk. Deze was mooi versierd en stroomde vanaf 16.00 uur vol met genodigden. Dit allemaal ter gelegenheid van het 2e lustrum en de opening van de nieuwe hal. Na een welkomstwoord van Jet trapte wethouder van Leeuwen af. Hij prees de goede samenwerking met de Enk en de mentaliteit van de Lemelerveldse gemeenschap. “Ze weten wel van aanpakken…” Namens het stichtingsbestuur memoreerde voorzitter Henk Holtmaat de ontwikkelingen van het pand. Nadat de familie Koerhuis in 2018 te kennen hadden gegeven, het pand te willen verkopen, werd mede door de inspanningen van Joop Holtmaat, Harrie Lenferink bereid gevonden om het pand over te nemen en te verhuren aan de Enk. Vanaf dat moment begon het verbouwen en aanpassen van de voormalige woning waardoor deze geschikt werd gemaakt voor werkruimtes voor de deelnemers. Dit alles werd uitgevoerd samen met kundige vrijwilligers in samenwerking met de deelnemers en het personeel. Begin dit jaar kreeg de Enk de mededeling van Harrie en Mini, dat zij het pand wel wilden schenken aan de stichting en op 15 juni is dit notarieel vastgelegd. Januari 2023 werd er begonnen met de laatste grote verbouwing. Het oude achterste gedeelte, wat niet meer voldeed aan de kwaliteits- en veiligheidsnormen, werd geheel afgebroken om er een nieuwe hal te situeren die in samenwerking met Lemelerveldse bedrijven is gerealiseerd. De bouw bleef zelfs keurig binnen de gestelde begroting en planning. Met name deze hal was een absolute must voor het creëren van veilige werkplekken voor de 28 deelnemers. De grote luidruchtige machines konden nu verhuizen naar de nieuwe hal, waardoor er veel minder lawaai en stof in de centrale ruimte was. Als derde spreker nam de altijd bescheiden Harrie Lenferink spontaan nog even het woord. Zijn schenking vond hij maar peanuts ten opzichte van het astronomische aantal vrijwilligersuren, die in het pand gestopt zijn. Dat was immers een veel groter bedrag waard. En hij genoot duidelijk van het feit dat de Enk zo’n succes geworden is. Marcel en Lisette (2 deelnemers) namen daarna achtereen het woord. Beide prezen ze het warme nest waarin zij terechtgekomen waren. Marcel wilde aan het eind van zijn speech specifiek één man bedanken met de woorden: “Mijn derde vader Joop Holtmaat, bedankt voor alle hulp én vertrouwen in mij.” Lisette kreeg tijdens het voorlezen een voelbaar steuntje in de rug van Jet en Marianne. Ze was uit een diep dal gekomen en dankzij de Enk weer flink aan het omhoog krabbelen. Even was het muisstil en applaus volgde. Als laatste mocht Marianne het spreekgestoelte beklimmen. Samen met Joop was zij 13 jaar geleden aan dit avontuur begonnen. Eerst op een locatie in Luttenberg en later ook in Lemelerveld en sinds 2020 is de Enk alleen in Lemelerveld gevestigd. Drie jaar geleden is Joop Holtmaat met pensioen gegaan, vanwege corona kon dit destijds maar sober gevierd worden. Wat hadden ze Joop graag tijdens dit lustrum alsnog in het zonnetje willen zetten. Helaas is hij deze zomer plotseling overleden. Wat zou hij trots geweest zijn op dit resultaat. Applaus volgt. Marianne eindigt haar betoog met de vraag aan Pascal (de 1e deelnemer in Lemelerveld) om Harrie en Mini naar voren te halen om de nieuwe hal gezamenlijk te openen. Vervolgens konden alle genodigden het resultaat bekijken De buurtroman van Nicole Hebben Van onze plaatsgenoot Nicole Hebben is onlangs haar debuutroman Love Life of Lotte verschenen. Het is het 1e deel van een 3-delige serie. Hoe kom je er nu toe om dit boek te schrijven? Nadat een aantal jaren geleden haar zus was overleden is Nicole erg gaan nadenken over wat je met het leven wilt. Wat je wensen en dromen zijn. Daardoor kwam ze terecht in een loopbaantraject en werd er naar het verleden gekeken, vooral naar de lagere school periode. Daaruit bleek dat ze vaak kleine verhaaltjes en gedichten in haar dagboek schreef. Dat vond ze toen heel erg fijn en ze besloot hier opnieuw mee te beginnen. In eerste instantie schreef ze een kinderboek: Bella’s bloementuin, die ze ook zelf illustreerde. Het boekje is niet uitgegeven maar smaakte naar meer. Daarna ontstond het idee om een nieuw verhaal te maken. Al wandelend in de omgeving, langs het strand en op vakantie in Oostenrijk ontstond het verhaal over Lotte. En gedurende het schrijfproces werd het een samenhangend verhaal wat wel in drie delen gesplitst kon worden. Het 1e deel heeft ze aan heel veel mensen laten lezen en die zeiden: geef het uit. Zoiets is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Twee uitgeverijen stuurde ze haar manuscript en een, BoekScout, wilde het wel uitgeven. Dat is erg bemoedigend want uitgevers krijgen heel veel boeken toegestuurd. De reden dat ze dit boek wilden uitgeven is het thema. Volgens de uitgever spreekt dit de doelgroep, jong volwassenen, erg aan. Het boek is fictie, romantisch en het is een zgn. coming of age roman (ontwikkeling hoofdpersoon naar volwassenheid). Nadat Nicole het manuscript in april had opgestuurd kreeg ze in juni bericht dat het uitgegeven kon worden en hoe dat zou gaan. Een hele dag kreeg ze uitleg over de te volgen procedure, zoals correcties, omslag ontwerp en alles wat daarbij komt kijken. Op 19 oktober was de proefdruk klaar tot grote vreugde van Nicole. En dan nu dus de promotie van het boek, dat ze vooral zelf moet gaan doen. Momenteel is Nicole bezig met deel 2 en met de vertaling van deel 1 in het Engels en Duits. Ook deel 3 staat al in de steigers. Al met al een hele klus. Vanaf donderdag 9 november ligt het boek in ieder geval bij Blitsspul in de winkel (zie de advertentie). Misschien een leuk Sinterklaas- of Kerstcadeau. De redactie wenst Nicole veel succes met haar boek en met haar verdere schrijversloopbaan. tEkst En Foto: annEt schoorlEmmEr Tienerclub naar Auschwitz-Birkenau In de herfstvakantie zijn wij met groep 4 van de Tienerclub voor drie nachten naar Polen geweest voor een bezoek aan Auschwitz-Birkenau. We vertrokken maandag om half 10 vanaf Sprankel naar Eindhoven Airport. Om half 2 vlogen we naar Katowice, daar kwamen we rond 15:00 aan en moesten toen nog anderhalf uur in de bus naar ons hotel in Krakau. Het hotel was heel simpel en de bedden waren hard. ’s Avonds zijn we wezen eten in Krakau, na het eten zijn we nog even door de mooie stad gelopen en weer terug naar het hotel gegaan. Daar hebben we een spelletje gedaan en daarna nog bij elkaar op de kamer gezeten en uiteindelijk allemaal gaan slapen. De volgende ochtend dinsdag 24 oktober. Eerst hadden we een Pools ontbijt, daarna gingen we een stadswandeling maken door Krakau o.l.v. een gids. De stadswandeling duurde tot 11:30. Daarna gingen we lunchen in de Joodse wijk. In de middag kreeg iedereen vrije tijd. Iedereen was rond 16:00 terug in het hotel. Rond 19:00 gingen we weer weg om te eten en daarna bowlen. Op de 3e dag gingen we naar AuschwitzBirkenau. Dit alles maakte veel indruk. De volgende dag vertrokken we, vele ervaringen/indrukken rijker, weer naar Lemelerveld. Het volledige verslag is te lezen op sukerbiet.nl.
8 Online Touch Home