GEZONDHEID KONIJN/KNAAGDIER Naast een thermometer en een stethoscoop hebben dierenartsen meer middelen ter beschikking om de gezondheid van uw dier te kunnen bepalen. Buiten het algemeen onderzoek waarbij we de buitenkant van uw knager bevoelen, bekijken en beluisteren, beschikken we over een scala aan andere onderzoekstechnieken. Hierdoor kunnen we de therapie ook gericht uitbreiden van eenvoudige medicatie tot specifieke ingrepen. In dit artikel een kleine greep uit de meest voorkomende onderzoeken bij konijnen en knagers. Inzicht in uw knaagdier Bloedonderzoek Allereerst valt er uit bloedonderzoek natuurlijk het een en ander te halen. Denk bijvoorbeeld aan het bevestigen of juist uitsluiten van infecties, zoals virussen bij ratten (seoulvirus) of eencellige organismen (Encephalitozoon cuniculi). De nierfunctie is te meten, evenals mogelijk aanwezige bloedarmoede. De hoogte van het bloedsuikergehalte (glucose) is bij konijnen zinvol om de ernst van situatie en de algehele toestand bij het dier te bepalen. Röntgenfoto’s Röntgenfoto's worden met grote regelmaat gebruikt om de binnenkant van het dier in beeld te brengen. Voornamelijk de longen zijn goed te controleren met röntgenstralen. Zo valt te zien of er sprake is van ontstekingen, vocht of zelfs tumoren. Ook de wervelkolom en botten in ledematen kunnen goed zichtbaar worden gemaakt: artrose komt vaker voor dan gedacht en is vaak pas te zien op foto's. De meeste botbreuken bij kleine dieren zijn meestal van buitenaf vast te stellen, maar om goed in te schatten of, en vooral hoe er ingegrepen moet worden is goede beeldvorming belangrijk. Verkalkingen in nier, blaas of zelfs baarmoeder zijn ook vlot te zien op röntgenbeelden. Zoals eerder in deze rubriek besproken zien we vaak gebitsproblemen bij onze knagers. Om helder te krijgen of kiezen of tanden wel of niet getrokken moeten en kunnen worden, zijn röntgenfoto's onontbeerlijk. De prognose van sommige kaakabcessen valt beter in te schatten als we ‘onder water’ kunnen kijken naar het kaakbot, zodat het beste besluit voor uw huisdier kan worden genomen. Echografie Buikorganen zijn beter in beeld te brengen met behulp van een echo. Door middel van ongevaarlijke geluidsgolven die weerkaatsen vormt de computer een beeld. Met name de zachte en vochthoudende weefsels zijn hiermee goed te beoordelen. Bij de cavia gebruiken we de echo vaak om eierstokcystes op te sporen, bij konijnen kijken we o.a. naar de inhoud van blaas, baarmoeder en maag-darmkanaal. Het spoelen van de blaas, het laxeren van een darm, of het chirurgisch verwijderen van de baarmoeder zijn mogelijke vervolgstappen na deze vorm van diagnostiek. DOOR: PAUL VAN AALST, DIERENARTS Scopie Scopie is het alomvattende woord voor ‘kijken’. Het grote voordeel van de hedendaagse kleine scopen is dat we met name de smalle holtes van onze kleinste huisdieren goed in beeld kunnen brengen. Denk aan diepe oorinspectie bij grote hangoren. Bij deze konijnen komen vaak de zogenoemde para-aurale (pseudo)abcessen voor, een ophoping van oorsmeer, secreet en viezigheid in de plooien van de gehoorgangen. Een goede keelinspectie (bij verdoofde dieren) is enkel mogelijk met een kleine scoop, want er is dusdanig weinig ruimte dat je met het blote oog niet verder kunt kijken dan de tong. Op deze manier is vast te stellen of benauwdheid bij een rat bijvoorbeeld komt door een tumor of een abces in de keel. Naast het bevoelen van de buik, het kijken naar het gebit en het beluisteren van hart en longen, zijn er dus meerdere diagnostische mogelijkheden. Uw dierenarts zal voor het meest efficiënte verdere onderzoek kiezen, zodat door een beter inzicht in uw zieke huisdier, een beter behandelplan kan worden voorgesteld. 14 STeRK. uitgave 17 - Voorjaar 2020
14 Online Touch Home