DAGJE BIJ DE DIERENARTS DOOR: KRISTEL DE MUNNIK, DIERENARTS Coronavirus brengt ook vele aanpassingen Het inslapen van een geliefd huisdier is een hele ingrijpende gebeurtenis en voor het coronatijdperk konden we de wensen van eigenaren vrijwel altijd inwilligen. Bij het schrijven van deze tekst behoren huisvisites helaas voorlopig niet tot de mogelijkheden. We hopen dat dit snel weer kan veranderen. Het begeleiden van een waardig afscheid is een waardevol onderdeel van mijn beroep, het is moeilijk, maar ook mooi dat we verder lijden kunnen besparen. Het doet mij terugdenken aan een huisvisite-euthanasie van een 14 jaar oude Duitse staande Gijs, hij was zijn leven lang mee geweest met zijn baas op jacht, vakanties en uitjes. Onafscheidelijk, maar nu kon het niet verder, verregaande slijtage aan zijn achterpoten zorgde ervoor dat hij nauwelijks op kon staan en ook de voorgeschreven medicatie niet meer voldoende was voor een comfortabel leven. In samenspraak met de eigenaar kwamen we tot de conclusie dat inslapen de beste optie was. Gijs mocht zijn leven lang lekker rondrennen in de afgezette tuin en daar zou ook het afscheid plaatsvinden. In de armen van zijn baasje, bij een ondergaande zon op het gras blies hij zijn laatste adem uit. Het zal me altijd bijblijven. Natuurlijk worden we dierenarts om dieren beter te maken, maar ze begeleiden naar een waardig einde is minstens zo belangrijk. Labradors staan erom bekend dat ze reuzevriendelijk maar ook een tikkeltje lomp zijn. Tijdens mijn spreekuur vraagt de paraveterinair of ik vandaag tijd kan maken voor Sproet, hij heeft te enthousiast het bezoek bij het tuinhek begroet en nu staat zijn hoektand scheef. dergelijk trauma binnen een aantal uren behandeld wordt, is de kans op het behoud van de tand veel groter. We laten Sproet meteen komen, het blijkt noodzakelijk hem een lichte sedatie te geven, want op tafel is hij al net zo enthousiast als hij bij het tuinhek was. Wanneer hij rustig slaapt, maak ik een dentale röntgenfoto en blijkt dat de onderhoektand uit de tandkas is gebroken maar verdere schade beperkt is. Dit lijkt het meest gunstige scenario, ik plaats een spalkje zodat de tand gefixeerd wordt en het bot kan helen. Zes weken later zie ik vrolijke Sproet weer voor het verwijderen van de spalk. Gelukkig heeft hij geen last gehad van de spalk en kon hij zijn favoriete hobby al snel weer uitvoeren: eten! Dit lijkt op het eerste gezicht geen spoedgeval, maar dat is het wel. Als een STeRK. 07
8 Online Touch Home