Maar feitelijk was er geen ander keuze. Anders waren beide scholen voor het dorp verloren gegaan. Het gebouw van onze school werd in de fusie ingebracht, maar er was toen ook nog een ‘directeurswoning’. Die werd verkocht en de opbrengst werd in een stichting ondergebracht: de Steunstichting. Wybren Rispens was toen voorzitter van het bestuur en ik was secretaris en samen kwamen we in het bestuur van de Steunstichting.” Andere bestuursleden van het eerste uur waren Hans Wiebenga †, Thom Dijkstra † en Lijnie v.d. Brug. Wanneer was dat? “Dat was in 1995. De Steunstichting bestaat inmiddels al 27 jaar en sindsdien zit ik in het bestuur samen met Wybren. Afgelopen jaren is er gelukkig wel wat verjonging gekomen door Anke Strikwerda en Elske van Balen, want op enig moment willen Wybren en ik het stokje wel overdragen.” En jullie genieten natuurlijk van een riante beloning voor deze zware taak? “Nou dat niet. We zijn zelfs nog nooit samen uit eten geweest ofzo. We vergaderen elk jaar een avond en beoordelen dan hoe we de school dit jaar weer kunnen helpen. In eerste instantie was dat nog erg gericht op het bevorderen van het christelijke gedachtengoed in het onderwijs, maar dat is in de loop van de jaren minder geworden en meer gericht op een algemene ondersteuning, zoals aankoop van boeken, een bezoek aan het Natuurmuseum of een schoolreisje. We vragen dan aan het team wat hun wensen zijn of die van de kinderen. Het team bepaalt uiteindelijk de koers, dat is logisch. Dan komt er in het voorjaar een wensenlijstje en dan gaan wij kijken wat er mogelijk is. Is het een onuitputtelijk fonds? “Nee, dat lukt niet langer. In het begin konden we de uitgaven nog betalen uit de ontvangen rente -soms wel 10 procent, maar de laatste jaren kan dat door de lage of nul -rente niet meer. Dus we teren langzaam in op het saldo. Maar we hebben door de jaren heen de school toch mooi kunnen helpen met in totaal ca. € 60.000. Zo kunnen we nog ongeveer 10 jaar verder en dan stopt het. Maar dat is dan ook niet erg. Het geld is al die jaren zinvol besteed en de kinderen hebben daarvan kunnen profiteren. De afgelopen paar jaar zijn we druk bezig geweest met het vernieuwen van het schoolplein en daar hebben we flink kunnen bijdragen. En dat is erg mooi geworden.” Haye en Evi: dank voor jullie mooie verhaal en Haye bedankt voor zoveel jaren belangeloos werk aan onze Mienskip! 41
42 Online Touch Home