De aanleiding Dorien en ik waren al een poosje samen en het werd een doorlopende ‘grap’ van mij om op bewaakte en onbewaakte momenten aan haar te vragen: “Wil je met me trouwen?” Haar standaard antwoord was steevast: “Nee”. Want ze houdt niet van dat gedoe en al teveel in de belangstelling te staan. Bijkomend was, dat wij vinden dat de overheid niets met onze relatie te maken heeft, want als je trouwt, onderwerp je je aan de regels van diezelfde overheid, die vervolgens gaandeweg die regels eenzijdig weer aanpast. Lekkere contractpartner dus! We hebben dus ooit bij onze ‘huisnotaris’ een samenlevingscontract laten opstellen, waarbij wij zelf onze afspraken maakten, die alleen als wij dat zelf willen aangepast kunnen worden. Maar op een, zeker voor mij onbewaakt ogenblik, zei zij ineens “hmm, ja.” Dat was voor mij het moment om De Vraag officieel te maken en om op een, zeker voor haar, onbewaakt ogenblik daarna de echtelijk sponde te versieren met rozenblaadjes en een groot spandoek op te hangen met De Vraag. En ook toen bleek Dorien standvastig en zei toen ook officieel “Ja”. Het Schilderij “Wat heeft dat nou met een schilderij van een paard te maken”, zal je vragen. Zoals velen wellicht weten is Dorien een dierenliefhebber en dat paard was haar zeer dierbaar. Dus als je gaat lopen denken, wat je haar op haar trouwerij moet schenken, dan is een schilderij van Sadé misschien een vreemd cadeau, maar werd dat door Dorien zeer gewaardeerd (gelukkig!). Daar zit trouwens nog wel meer achter, want de schilderes is de bekende Doet Boersma, die al veel Friese paarden aan het doek heeft toevertrouwd. Dorien kende Doet al langer: “Tijdens mijn pabo-stages heb ik Silke, de dochter van Doet, les gegeven en daarna kwam Doet bijna wekelijks bij mij in de Brasserie eten. We hebben toen veel over schilderen gesproken. Ze had daar ook schilderijen hangen om te verkopen.” Dus toen heb ik even gebeld met Doet, die meteen enthousiast was en in korte tijd (er waren nog maar 3 weken voor de trouwerij te gaan) een prachtig en groot (ca. 1,5 bij 2 mtr) schilderij heeft gemaakt. Het is een beetje driedimensionaal geworden, omdat de verf er op sommige stukken zeer dik op ligt; heel mooi en passend bij de stoerheid van het paard, een Tinker of gipsy horse wat erg goed bij Dorien past. Het toeval wil dat niet lang daarna Sadé is ingeslapen, zodat de timing niet beter kon en het schilderij nog steeds een mooi aandenken aan haar is. Disclaimer: De trouwerij op 27 september 2014 was prachtig met alles erop en eraan. Er was mooie kleding, er waren veel gasten, een trouwauto, een bruidstaart en een groot feest. Er was een semi-officiële ceremonie in het mooie kerkje van Katlijk, waar eerder genoemde notaris als ambtenaar ons huwelijk inzegende met een degelijke toespraak. Er waren geloftes, trouwringen, er was een trouwboekje en er waren getuigen. Maar wat er niet was, was een ambtenaar van de burgerlijke stand; de hele ceremonie was door onszelf in elkaar gezet, we maakten ons eigen trouwboekje en schreven onze eigen teksten. En wij zijn inmiddels alweer 10 jaar gelukkig samen met ons samenlevingscontract. 50
51 Online Touch Home