Om een lang verhaal kort te houden: ons huwelijk liep niet zo goed meer en wij besloten uit elkaar te gaan. En omdat de jongens en ik zo’n mooie tijd hebben gehad in Scharnegoutum, besloten we om terug te gaan. We hebben het dan over 1997. De mensen in Scharnegoutum vonden het wel sneu, dat het zo gelopen was en ik werd met mijn beide kinderen weer hartelijk ontvangen. Ik sloot mij toen ook weer aan bij het keamerkoor Littenseradiel. In het verleden organiseerden wij een reis voor bejaarden en toen ik weer in Scharnegoutum kwam wonen was dat inmiddels door anderen overgenomen. Tijdens zo’n uitzwaaimoment vond ik dat best emotioneel.” Hains: “Ik fietste naar Sneek en zag toen Annemarie op de fiets en het leek of ze nog erg verdrietig was. Ik sprak haar aan en toen zijn we samen verder gefietst. Maandags daarna vertrok ik (in m’n eentje) voor vakantie naar Duitsland en heb ik daarvandaan een kaartje naar Annemarie gestuurd. Dat was trouwens ook wel een mooi verhaal, want ik wist geen adres of wat dan ook.” Annemarie: “Ja, je stuurde een kaartje met de verkeerde naam en zonder adres of nummer, maar het kwam wel aan. Achteraf hoorden we dat het een bekende postbode was, die wel wist waar het naartoe moest.” Hains: “Daarna heb je mij gebeld -en dat zullen we nooit vergeten- in het weekend dat prinses Diana verongelukte. En zo kwam van het een het ander; onze eerste ‘date’ was naar een orgelconcert van jouw oom Jan Jansen (vader van Janine Jansen, wereldberoemde violiste) in de Martinikerk in Sneek.” Voor wie het weten wil: Hains was tot dan toe -hij was inmiddels 36- een verstokt vrijgezel. Hains: “In de familie en dan vooral aan mijn vaders kant kwam dat wel meer voor. Net als het feit, dat de verschillende ooms en tantes, neven en nichten geen kinderen hebben. Als dat bij mij ook zo was gebleven, dan zou dat deze tak van de familie beëindigen. De familie was meteen enthousiast over deze ‘vangst’, want mijn zwager zei bij het eerste bezoekje aan hen: “Nou, dat is het wachten wel waard geweest!” Waarvan akte. Annemarie: “Hains’ ouders kenden mij natuurlijk nog als de vrouw van de dominee, die toen nog een bijzondere positie had. De eerste keer dat ik daar kwam, werd letterlijk alles uit de kast gehaald voor het eten.” Hains: “Daarna ging het best snel, we trouwden en de eerste zoon van ons beiden werd geboren. Toen konden we in de traditie van de familie ook de namen doorgeven: eerst was daar Douwe Hains en deze namen gaan terug naar de 18e eeuw. Daarna kwam Bart, die naar de vader van Annemarie, Albertus, is vernoemd.” Annemarie: “Ik ben geboren en opgegroeid in Ermelo, omdat mijn moeder daar vandaan kwam, maar mijn vader was een Fries. Hoewel ik Viersma heet, werd mijn vader in Ermelo “Bart de V(F)ries” genoemd. En omdat Hains de Vries heet, was de cirkel met de naam voor onze Bart ook weer rond!” 50
51 Online Touch Home