Voor Hains is het vooral geschiedenis dat het aantrekt. Hains: “Op school had ik altijd al iets met Duits – Engels lag mij niet zo- en we gingen vaak naar Duitsland met de klas. En in 1983 ging ik voor het eerst naar Oost-Duitsland, dat toen nog achter het ijzeren gordijn lag, voor een BachHändel-reis. Later ging ik ook in 1997 opnieuw naar Leipzig en een paar jaar geleden naar Berlijn geweest. Voor Berlijn moet je de tijd nemen; daar valt zoveel te zien. Warschau is trouwens ook prachtig met alle verhalen die daarover zijn. En ik ben in Krakau geweest en Auschwitz Ik ben daar met de trein naartoe gegaan. Op de terugreis (nachttrein) naar Nederland zat ik in een slaapcoupé met drie vrouwen! Nou ja, ’s nachts moesten die er een voor een natuurlijk even uit en toen ik ’s morgens wakker werd, miste ik mijn beurs. Ik dacht: die ben ik kwijt. Maar toen ik uit mijn bed stapte –ik sliep boven in-, lag mijn beurs keurig netjes op het strak opgemaakte onderste bed!” Als je zo op reis gaat, wat zoek je dan? “Ik zoek de geschiedenis. Ik ga niet met een georganiseerde reis; als je alleen gaat heb je veel mooiere gesprekken. Een gesprek met een bewoner voeren die vroeger getuige was bij de spionnenruil (Oost-West) bij de Glienekerbrücke in Berlijn. Of de Japanse/Chinese methode: even de bus uit, foto maken en de bus weer in, kom je niets te weten over de geschiedenis. Als je alleen reist, kan je in alle rust uitzoeken hoe het zat en kom je in gesprek met lokale bewoners, die jou van alles kunnen vertellen over hoe het echt was.” Hoe mooi is het dat, terwijl je allebei regelmatig elk een andere kant omzwerft, je elkaar door de muziek toch kan vinden en dan alweer bijna 30 jaar samen bent! 53
54 Online Touch Home