3 Toelichting op de minimale eisen T 1 Inleiding Definities verblijfsruimte De ‘verblijfsruimte’ is een begrip uit het bouwbesluit waar een ruimte bedoeld is voor het ‘verblijven’ van personen. De begrenzing van verblijfsruimten kan zowel praktisch, door wanden, als theoretisch door middel van een denkbeeldige lijn worden bepaald. Daardoor kan een fysiek ervaren ruimte in werkelijkheid kleiner zijn gekozen als uitgangspunt voor berekeningen. Daardoor kunnen eisen lager uitvallen. Ook is mogelijk dat ruimten niet als verblijfsruimte maar als een andere ruimte worden aangemerkt op het moment dat die ruimte kan voldoen aan voorschriften. Daardoor ontstaat een risico dat eisen in bepaalde ruimten niet of in beperkte mate gelden. Om dat te voorkomen hanteert de LHV een afwijkende definitie van verblijfsruimten. De voor de praktijk benodigde functionele verblijfsruimten worden als zodanig vermeld in de tabel 2.3.2.1. Daarbij hanteren wij als definitie dat steeds de volledige netto vloeroppervlakte, dat wil zeggen de fysieke ruimte tussen de wanden, moet worden aangemerkt als grondslag voor berekeningen. T 2 Minimale eisen T 2.1.1 Toegankelijkheid > terug De praktijk moet goed bereikbaar zijn voor ambulances. Als patiënten met de ambulance worden opgehaald betekent dit doorgaans dat er sprake is van een noodsituatie. Dat betekent bovenal dat de praktijk per ambulance goed bereikbaar moet zijn. Daarvoor is niet nodig een parkeerplaats vrij te houden. Wel is van belang dat de met de brancard af te leggen route zonder hindernissen te nemen is. Dat betekent dat deuren en gangen breed genoeg moeten zijn. Ook dat er geen scheefliggende stoep tegels zijn of de brancard over drempels of trottoir banden moet rijden. Voor het vervoer van gestabiliseerde patiënten is bovendien van belang dat het vervoer horizon taal plaats vindt. Dat betekent dat ook in het terrein hellingbanen niet te steil moeten zijn. Voor ontwerprichtlijnen verwijzen we graag naar de ontwerp richtlijnen in onze handboeken. T 2.1.3 Parkeervoorzieningen > terug Wij zijn terughoudend geweest in het opnemen van eisen aan parkeervoorzieningen gelet op de grote verschillen in parkeerbehoefte tussen praktijken. Daarnaast gaan voeren gemeenten vaak een eigen parkeerbeleid op basis waarvan aantallen parkeer plaatsen worden voorgeschreven. Daarnaast kunnen bestemmingsplannen bepalen dat een minimum aantal parkeerplaatsen aanwezig moet zijn. Los van beleidskaders en voorgeschreven plaatsen is ook in praktische zin van groot belang dat praktijken goed bereikbaar zijn voor patiënten. Als dat niet het geval is kan dat zelfs raken aan T 1 Inleiding T 2 Minimale eisen T 2.1 De omgeving van de praktijk T 2.2 Bouwkundige eisen T 2.3 Eisen aan werktuigbouwkundige installaties T 2.4 Eisen aan elektrotechnische installaties T 2.5 Eisen aan geluidsisolatie de haalbaarheid van praktijkvestiging. Ook komt voor dat er een zodanig groot aantal parkeerplaatsen gerealiseerd moeten worden bij nieuwe praktijk dat de kavel te klein blijkt of te duur wordt. Een parkeergarage is doorgaans geen oplossing: vanwege de kosten en lastige af spraken over het gebruik vormt dit een serieuze be dreiging voor de haalbaarheid. Het is dan ook van het grootste belang dat dit in een zo vroeg mogelijk stadium onderzocht of bekend is. We hebben geen eis opgenomen voor de aanwezigheid van laadpalen voor elektrische auto’s. Laadpalen kunnen immers zowel openbaar zijn of zelf aangeschafte laadpalen voor de eigen auto. Ook zal per praktijk het gebruik van laadpalen door artsen, personeel of patiënten verschillen. Dat geldt niet in de laatste plaats voor de aanlegkosten. Dat neemt niet weg dat wij de aanwezigheid van laadpalen aanbevelen. T 2.2 Bouwkundige eisen T 2.2.1 Scheiding tussen rust en onrust > terug Om diverse redenen is van belang de patiënten stroom te scheiden van de ruimten voor medewerkers. Bijvoorbeeld als het gaat om privacy, veiligheid, efficiëncy en de bescherming van patiëntgevoelige informatie. Met die overwegingen krijgen patiënten vrij toegang vanaf de entree tot de balie, het wachten en eventueel het patiëntentoilet als publieke ruimte. Alle overige ruimten mogen niet vrij voor patiënten toegankelijk zijn tenzij onder begeleiding. Voor ontwerpregels en voorbeelden verwijzen wij naar de LHV Handboeken. 22
167 Online Touch Home