Zoals Abram trouwens zelf een vreemdeling was, want hij was daar in Kanaän aangekomen, maar hij bezat er geen meter grond. Het énige wat hij daar had gekocht was een graf en dat is veelzeggend. Voor de rest lees je dat hij daar niks had, hij was een nomade. Overigens steen- en steenrijk, daar niet van, maar hij bezat daar geen méter land. De nakomelingen van Abram zouden vreemdelingen zijn in een land dat het hunne niet was. Overigens, deze voorzegging gaat pas in bij de geboorte van Isaak. Wat hier nu gezegd wordt, was een profetie over zijn nageslacht en dat kon pas in werking treden op het moment dat Abram vader was geworden, daarvoor was er namelijk geen sprake van ‘jouw zaad’. De profetie rekent vanaf Isaak. “… en”, staat erbij in Genesis 15:13, “ze zullen hen dienen en ze zullen hen verdrukken”. Nu werd Isaak verdrukt of vervolgd door Ismaël … en zo ging het maar door: vervolgens krijg je die geschiedenis in Egypte. En dan zegt God al op voorhand, terwijl Abram nog geen nageslacht had: “de hele termijn gaat 400 jaar duren”. Nu kun je een tijdlijn neerzetten. Bij de geboorte van Isaak was Abram 100 jaar oud, staat er vermeld. Zijn vrouw was 90, die was tien jaar jonger. Vanaf de geboorte van Isaak gaan we 400 jaar verder rekenen: 400 jaar vreemdelingschap. En dan eindigt die periode met de exodus, de uittocht uit Egypte; dan zou dit alles ten einde zijn en deze periode wordt nogal eens vermeld in de Bijbel. God is een God waar je op kunt rékenen. Ik bedoel dat letterlijk. God voorspelt niet, Hij voorzegt. Abram wist dus: hier wordt gezegd wat er de komende 28
21 Online Touch Home