Het misleidende is echter, dat dit woord ‘aion’ in onze vertalingen vaak wordt weergegeven met ‘eeuwigheid’. Dat is heel jammer, want daardoor wordt je zicht op wat aionen zijn vertroebeld, want een eeuwigheid heeft geen begin en geen einde, maar aionen wel. De Bijbel spreekt bijvoorbeeld over “voor de aeonen”. Ik wil graag een paar dingen met betrekking tot dit onderwerp behandelen, waarbij ik me beperk tot de Efeze-brief. Het gaat over hoe de aeonen, de wereldtijdperken, in deze brief een rol spelen. Efeze 3 11 … naar [het] voornemen van de aeonen dat Hij maakte in de Christus, Jezus, onze Heer … Er staat niet: ‘naar het eeuwig(e) voornemen’, zoals veel vertalingen dit weergeven. Hier wordt gesproken over God, die een plan heeft van aeonen. Een ‘eeuwig voornemen’ is wat anders en het is een vreemde term, want je hebt mensen die zich ‘altijd en eeuwig’ maar iets voornemen, maar dan gebeurt er nóóit wat. En je hebt bijvoorbeeld ‘eeuwige studenten’ [lacht], maar dan is de periode dat ze student zijn óók niet eindeloos. Hier in deze tekst is het net zo goed geen ‘eeuwig voornemen’. Het is “het voornemen van de eeuwen”, of beter: “van de aeonen”. God heeft een plan en dat wordt letterlijk zo genoemd door Paulus in die gevangenis-brief5. Ik probeer me dat zo voor te stellen: Paulus is inmiddels op leeftijd gekomen en terwijl hij daar gevangen zit, en niet veel 23
20 Online Touch Home