Het onderscheid dat de één vrucht van het land offert en de ander een dierlijk offer, daar zit het niet in. Hij – Abel – “brengt ook van de eerstelingen”, staat er. Wat ze allebei deden is een offer brengen van de vrucht van de eerstelingen; de één van zijn oogst en de ander van zijn kudde. Beiden offeren iets van hun arbeid en daar kan op zich niets mis mee wezen, dat vind je later in de wet eveneens, dat dat zo gebeurde. “En JAHWEH slaat acht op Abel en zijn offer.” Hoe weten we dat God het offer van Abel aannam? Je hebt van die illustraties waarbij je dan twee offers ziet; het offer van Kaïn en het offer van Abel. Op die plaatjes gaat bij het ene offer de rook omhoog en bij het andere offer kringelt de rook naar beneden, maar dit is geen kwestie van de Schrift laten antwoorden. Hoe nam God een offer aan of hoe weten we dat God acht slaat op een offer? Hij accepteert het offer en neemt het tot Zich. Dan heb ik nog niet helemaal het antwoord gegeven, maar misschien ken je de geschiedenis van Elia en de profeten van Baäl? Eerst waren de profeten van Baäl aan de beurt om een offer te brengen maar er gebeurde niets. En toen zei Elia van: ‘nu ben ik aan de beurt’, en hij slachtte een stier. Er werd een geul gegraven rondom het altaar en die geul werd volgegoten met water. Het altaar zelf werd eveneens overspoeld met water. Daarna riep Elia de naam van God aan, van JAHWEH. En God antwoordde met vuur uit de hemel en Hij nam niet alleen het offer, maar ook het altaar tot Zich. Bam! Alles was weg. Zó antwoordt God op een offer. 24
18 Online Touch Home