In de Bijbel overleg je dus ook met het hart; het denken houdt dus óók verband met het hart. Maar dat terzijde. De relatie tussen aan de ene kant verstand en aan de andere kant gevoel, kan trouwens ook wat moeizamer zijn. Dan is er eigenlijk niet zozeer verband, als wel een ‘doorgeknipte relatie’. Dat is trouwens iets waar veel mensen mee kampen. Je kan er zelfs mee naar de psychiater moeten, omdat op één of andere manier – dat is dus het grote probleem – dat wat je wéét (je brein, de kennis die je hebt) totaal niet matcht met je gevoel, met je beleving – dat daar dus eigenlijk een disconnectie is; ze sporen samen niet. Zo benoemen we dat ook vaak: ‘die spoort niet’. Dat kan heel problematisch zijn. Verstand en gevoel en dat ‘conflict’ in zekere zin, kennen we allemaal tot op zekere hoogte. Je kunt de mensheid in allerlei groepen onderverdelen. Bijvoorbeeld in ‘verstandsmensen’ en ‘gevoelsmensen’ met alle mogelijke varianten daar nog tussen. Maar in het algemeen zou je kunnen zeggen dat je mensen hebt die ‘rationeel zijn ingesteld’ en mensen die ‘emotioneel zijn ingesteld’, waarbij de beleving veel prominenter is. Het is zeker niet één op één hetzelfde en ik loop nu het gevaar mij te bezondigen aan een cliché, maar in het algemeen is de relatie ‘verstand-gevoel’ op één of andere manier toch wel gerelateerd aan ‘mannelijk-vrouwelijk’. Mannen – ik gaf al aan: het is een cliché – zijn over het algemeen rationeler ingesteld; zij denken wat meer in rechte lijnen met het 12
11 Online Touch Home