:i I boon rrn hem teh eens te kunnen fotograferen in zijn uilenplunje. Telkens wist hij ms echt.er te verrassen. trlij hebben ms zelfs een tijd schrcmelijk laten beetnemen qndat wij dacfrten dat het een kanarie was die er neerstreek, gans qeel als hij uitqedost. was. tlij hebben. getractrt hem z or:t op de staart te strooien en hem zo te stlikken, maar het bleek dat hij reeds z o,/eei met zo.rt behandeid was, dat hij er immuun vooi was, 0& deed hij zictr enige tijd voor ais trekvogetr, waardoor wij weertrn verschalkt werden. Dagen en naclrten hebben wij op de loer gelegen aan de Pere1,, duizenden kiloneter iange tccht. naer, de warme gebieden, incogniLo mee naar het zuiden wilda ntet de Parijs0akarra,lly en daarun zo duchtig oefende als duozitter vaÍr een deelnemerrd mot orrij de isteam. TÉn hij echler neersLreek in een concurrerende boon wisten wij dat we weeral" beetgen cÍnen v.,aren. ij dachten dat die trekvqel, afqeschrikt duor de grazen. Aangezien hij ais nachtvogel - vandaar ook zij[r vriendschap met flaar eindelijk dan, na ve.].e maanden hadden wij hem toch te De Nachtegaal -, meedtal na tret vallen van de avond in akt.ie treedt, dutíden we het niet aan henl met een fototoestel op de gevoeii.ge plaat vasl Le ieggen. De flitslamp zrl trem mlsschlen doen schrikken en hem voor altijd op de viucht jagen, irlij ccntacteerden daarom een neestertekenaar die we qdracht gar,ien om deze mysterieuze vogei, die af zofaírg trrs o:d-vfaanrse lied inspireert, na het neerstrijken in de pereboorn !e schetsen, scÍns kwam hij niet ... dan weer hield hij zich niet stil geneg door luid le lachen en ja, zeif,s al eens pijniijk te wenen, zodat een degeli.-j Vele avmden gingen voorbij en cnze tekenaar wachtt.e ".... , . ke tekening onmogelijk werd maar, zmls reeds gezegd, eindelljk werd hel geduld van onze tekenaar beloond en km hij bij een uitzonderlijk rustig moorent, ons een schets bezorgen die tree opheldert van hel bestaarr van de uii in de peleboom. op de volgende bladzijden van deze Kiaroen, niet alleen tekst en muz:iel< van het lied, maar o* de beelterris van het hoofdperscrrage te kunnen pub.L lce ren, tiij zijn dan ock fier, a1s eerste in het vlaamse larrd, stellen on, bij hel volgend teerfeest, en zeker bij het bezoek aan de Perebotxn, deze sonq terug als nr I in de tq-tien te spelen en t.e zingerr" ïekst en muziek moeten qrze muzikanten in de qeiegenheid flet. speciaie dank aan mze tekenaar. I I
7 Online Touch Home