Siveo ’60 lost “arbitersprobleem” op eigen wijze op! Hans Visser Jubilerend Siveo ’60 uit Zegveld lost “arbiterprobleem” op eigen wijze op! Iedere voetbalclub in ons land kent het probleem van niet aangestelde –, dan wel niet opgekomen scheidsrechters bij de lagere elftallen en de jeugd. Enerzijds omdat er een chronisch scheidsrechterstekort is, zodat de bond al helemaal niemand aan kon stellen, anderzijds omdat een referee niet op komt dagen voor een wedstrijd. Daar sta je dan in je tenue - tje. Te blauwbekken en in te trappen. Wachten op een scheids. Menige “supporter”, begeleider of reservespeler van de thuisclub (want die dient dan te zorgen voor arbitrage, hoewel na enig overleg en “onderhandelen”, een bezoeker natuurlijk ook wel mag fluiten. Alles is dan n.l. goed, als je maar niet voor niets naar het veld bent gekomen op de vroege morgen! Er dient gevoetbald te worden!!), trekt dan gauw een trainingsjack over z’n shirt aan, steekt een fluit in de mond en blaast voor de aftrap na de toss. En dan begint vaak de ellende! Onderling “verschil van mening” wil dàn nog wel ‘s het gevolg zijn…..en, erger nog, uit de hand lopen! Zeker ook nog met partijdige grensrechters. Menig plezier in een potje voetbal wordt dan vergald. Tekst Hans Visser Dit is allemaal wat ik mij goed herinnerde van mijn actieve voetbaljaren, toen mij het verzoek bereikte van de uitgever, een stuk te schrijven over “de Arbiter”. Ik had al een aantal Amsterdamse clubs “versleten”, toen ik door een Woerdense kameraad van mij, werd overgehaald, bij hèm te komen voetballen in het Zegveldse SIVEO ’60. De letters staan voor Sport Is Vreugde En Ontspanning en is opgericht, U raadt het al, in 1960. Het Halve Eeuw-feestgedruis is daar nog maar net verstomd. Zegveld ligt midden in het Groene Hart, benoorden Woerden en kent één kleine, maar florerende voetbalclub. Het is wellicht wel het meest belangrijke plaatsje van Nederland. Want als U dacht, dat de zomerresidentie van Sint Nicolaas in Spanje ligt, dan heeft U het mis. Dat staat n.l. in Zegveld! Maar dit geheel en al ter zijde. Ik heb een aantal hele leuke voetbaljaren beleefd bij SIVEO, dus ik besloot bij een oude strijdmakker uit die tijd te rade te gaan, Rinus Hoogerbrugge. Niet vermoedende dat hij mij bij de ontmoeting, eerst eens homerisch begon uit te lachen. Dat had ik, zeg! Brokken kifteling met een fluitje* “Jíj gaat een stuk schrijven over scheidsrechters? Juist jij…. had altijd ruzie met scheidsen! Voetballen kon je nauwelijks tot niet, maar de scheids het leven zuur maken…dáár was je goed in! Voor en na de wedstrijd was je de kalmte en vriendelijkheid zelve, maar van een arbiter tijdens de wedstrijd, kon je weinig hebben”, schuddebuikte Rinus en aaide mij goedmoedig over de inmiddels witte haren. “Ik geef het toe, Rinus”, probeerde ik in het midden te brengen. “Maar wat vind je van deze, of ben je het vergeten? Ooit trapt onze doelman een doelschop een beetje ongelukkig en ook veel te kort mijn richting uit. Ik loop naar de bal toe, die vóór de lijn van het strafschopgebied tot stilstand is gekomen, wip de bal op (wat ik van mijzelve voetbaltechnisch al een hele prestatie vond!) en nam hem in de hand om hem op de punt van het doelgebied te leggen, zodat ìk de doeltrap kon nemen. De scheids presteert 34 VoetbalTotaal | November 2010
35 Online Touch Home