33 “Dat is immers waar! Wat vader gezegd hee� weten wij niet, hebt gij iets op hem tegen, okm dan op een anderen �jd, hij is nu niet thuis”, luidde het bescheid. Maar toen begon hij nog heviger uit te varen: “Jan Reinders zal er uit, al ware hij de duivel!” en herhaaldelijk sloeg hij met de vuist op de deur. Daar deze gesloten bleef, volgde een stortvloed van scheldwoorden en scheen aan het rammelen op deuren en vensters geen einde te komen. Een der zoons vroeg nog: “Is zulk een handelswijze nu het oogmerk van onzen Souvereinen Vorst; ik meende dat vrede en eendracht de bedoeling waren van ons vaderland?”. Eindelijk droop de bende af. Met schrik zagen de welgezinde burgers de komende dagen tegemoet. Vooral Ds. Reen leefde met de zijnen in grote vrees. De verwijten en bedreigingen die hij te horen kreeg waren onbeschrijfelijk. Daarbij kwam nog de zucht om te plunderen, die zich begon te openbaren. En men wist de meest gegoede patrio�en wel het eerst aan te spreken. Zaterdag 18 december zouden weer harde noten worden gekraakt. Het plan was om in het wit gekleed een optocht te houden met de prinsevlag en dan de patrio�en een flinke beurt te geven. Op verzoek van Ds. Deen en de familie Hulshoff vroeg maire Bonhomme (die nog steeds in func�e moest blijven) de woensdags aan de commissarisgeneraal te Leeuwardden om militaire hulp, ten einde moord en plundering in Surhuisterveen te voorkomen. Dit hielp Vrijdags verschenen een paar gerechtsidenaars met enige Kozakken, allen zwaarbewapend en voorzien van boeien en ketens. Hun komst bracht in het dorp diepe indruk teweeg. Toch kon men het plan om te demonstreren nog niet geheel laten varen. Daardoor kwam het in de nacht van zaterdag op zondag tot een botsing, waarbij de officier der Kozakken lelijk gehavend werd. Hiermede scheen ook het eindpunt der Surhuisterveensters troebelen bereikt te zijn. Zondags kon althans Ds. Deen rus�g in de oude Vermaning met zijn kudde vergaderen en van verdere molesta�ën vinden we geen melding gemaakt. Uit: “Rare kostgangers in de gemeente Achtkarspelen door de eeuwen heen”. Jelle de Vries
34 Online Touch Home