19 ook wonen. Ko en Naomi hebben elkaar leren kennen in 2008 tijdens een zomervakantie in Turkije, in Marmaris. Daarna bloeide de liefde op en werd er veel heen en weer tussen Groningen en Leiden gereisd in de weekenden. Als Naomi haar studie Bedrijfskunde op de RUG heeft afgerond in 2010, gaat ze vier maanden op reis met een vriendin naar Azië. Ko, die niet persé reislustig is, wordt door de berichtjes en kaartjes van Naomi toch nieuwsgierig gemaakt. Samen maken ze in 2013 een reis van 6 maanden, 3 maanden door Azië en 3 maanden door Nieuw-Zeeland. Tijdens één van die reizen komen ze in Myanmar (voorheen Birma). Daar werkten de meeste pinautomaten niet met buitenlandse passen waardoor je niet kon pinnen. Ook waren ze extreem streng met geld. Zo moest de Dollar schoon en ongekreukt zijn, als backpacker was dat best wel een opgave. En hoeveel geld neem je dan mee naar zo’n land? Ze hadden wel informatie ingewonnen over prijzen en dergelijke maar al gauw bleek dat ze bijvoorbeeld iets waarvan ze dachten dat het rond de $ 5,- zou kosten, ze $ 20,- moesten betalen. Ze aten meestal bij straattentjes, de mensen kwamen daar met een kar en bereidden ter plekke hun voedsel. Je moest er dan vooral op letten dat de lokale bevolking daar ook aten, dan is het veilig. Toch is het één keer fout gegaan en waren ze allebeide dezelfde dag nog ziek. Naomi was gauw weer op de been maar Ko bleef erg ziek. Gelukkig had hij van zijn collega’s een antibioticakuur meegekregen voor zijn reis. Hij bleef een tijdje ziek en na 3 kuren knapte hij op, wel was hij 9 kilo afgevallen. Ondertussen wonen ze in Leiden samen in een appartement en zouden ze bijna een nieuwbouwwoning kopen, maar het voelt niet goed en ze zeggen deze af. In 2016 is hun tweede grote reis, in totaal blijven ze 1,5 jaar weg. Het eerste half jaar reizen ze door Azië. Daarna gaan ze naar Nieuw-Zeeland voor een ‘working holiday’, ze hebben daar een jaar gewoond. Binnen twee dagen had Ko een baan als ‘Helpende’ in een soort GGZ instelling/ziekenhuis. Naomi werkte eerst voor twee weken in een postsorteercentrum om te kijken wat ze allemaal kon. Later werkt ze als Project Manager in de varkensindustrie lobby. Deze hield zich bezig met de regelgeving en het geven van een eerlijke prijs aan de boeren. Op het moment dat ze terug moeten naar Nederland, vragen ze zich af of ze terug willen naar de randstad. Ze zullen de rust van Nieuw-Zeeland missen. Naomi stelt voor om in de buurt van haar moeder, die in Surhuisterveen woont, een woning te gaan zoeken. Na een zoektocht komen ze via Facebook uit in Surhuizum. Naomi maakt Ko nog even lekker door te zeggen dat ze vroeger,
20 Online Touch Home