22 digitalisearring spilet dêryn in gru�e rol en de mûnichheid, wearden en noarmen binne net lyk as 43 jier lyn. Ear�ids koe ik moandeimoarn gewoan in rûnte meitsje en freegje hoe't it wykein fan de bern west wie. No moa�e se fuort en daliks begjinne mei it haadrekkenjen. Dat persoanlike kontakt joech wearde en bining oan en yn it ûnderwiis.” Maar gaandeweg zag Hennie een andere cultuur ontstaan: “Tsjintwurdich giet it net mear allinnich om de bern, mar ek om wat der op papier stean moat. Alles moat ferantwurde wurde en swart op wyt stean, fan toetsresultaten oan`t telefoanpetearen mei âlden. It fielt soms as o� wy yn in yndekkultuer wurkje. Het opstellen van handelingsplannen en het omgaan met verschillen in achtergrond en niveau maakten het werk las�g. “Doe’t ik begûn, wiene der gjin hannelingsplannen. No is it de noarm. Bern wurde hast s�kken toetst, wylst se eins romte nedich hawwe om harsels te ûntdekken.” 41 jaar hee� ze als juf doorgebracht bij CBS de BerneBrêge in Surhuisterveen. Achter in de tuin staat een grote schuur waar al�jd spullen lagen die ze in haar lessen gebruikte of zou kunnen gebruiken. “Der lizze ferklaaispullen, boublokken en spultsjes - neam mar op,” zegt Hennie met een glimlach. “Ik gie altyd mei allegearre guod nei skoalle om de lessen sa oanskôglik mooglik te meitsjen.”
23 Online Touch Home