een ochtend alleen bij het zwembad aankwam. Felix nam contact op met dhr. Henk Beunders om te vragen waarom badmeester Bašić er niet was. Het antwoord was kort en duidelijk: hij komt niet, hij heeft ontslag genomen, jij bent nu onze badmeester….. Badmeester Zdravko Bašić Twee weken later werd het zwemseizoen geopend, het werd voor Felix een sprong in het duister. Daar sta je dan, Felix Jansen, 23 jaar, wit shirt en broekje aan, fluitje om je nek, geen zwemdiploma en badmeester van zwembad Heidepark in Lemelerveld. Een baan van 1 april tot 15 september, 7 dagen in de week geopend. Het zwembad was open van 10.00 u. tot 17.00 u. voor de zwemmers. Maar voor Felix begon zijn werkdag om 9.00 uur met het schoonmaken, klaarzetten van de spullen en het instrueren van de vrijwilligers. De gegraven kuilen en slootjes op het strand werden weer gladgestreken met de eg achter de trekker. Als badmeester kon hij na schooltijd en in de vakanties een beroep doen op vakantiewerkers (o.a. dochters van meester Beunders) voor de kassa en kantine. Overdag was Felix druk met het toezichthouden, de boel schoonhouden en opruimen. Om de touwtjes in de hand te kunnen houden, moest hij vooral aan het begin van het seizoen streng optreden. In het begin van het seizoen kon het nog wel eens gebeuren dat kinderen naar huis werden gestuurd als ze te vaak gewaarschuwd waren. Afhankelijk van de geleverde streken waren ze een dag of een week niet meer welkom op het zwembad. Ooit was er een schoolklas van meester Hullegie, die het laatste uur van de vrijdagmiddag sportles kregen bij het zwembad Heidepark. Nou, bij binnenkomst had ik het al geschoten vertelde Felix, het waren een stel ondeugende varkens. Het ging allemaal tussen de lijntjes totdat de sportles was afgelopen en meester Hullegie naar huis was vertrokken. Meester Hullegie was net uit het zicht van de 7 raddraaiers en je kon er op wachten: ze begonnen met zijn allen een meisje gruwelijk te pesten. Felix schoot het meisje te hulp en later ontfermden een paar ouders zich over haar. Hij ging op jacht naar de raddraaiers, hij heeft ze allemaal gekregen. Toen moesten deze jongens stuk voor stuk in het kantoortje naar huis bellen om hun ouders te vertellen wat ze hadden uitgespookt. De ouders die niet thuis waren heeft Felix ’s avonds zelf gebeld dat ze zelf de jongens maar eens bij de oren moesten pakken. Bij een andere groep muiters zag Felix de bui al hangen. Daarom vroeg Felix aan: Ronnie Z., Robbie J.H., Marcel V. en Ronnie R. of ze klusjes voor hem wilden doen, met als resultaat dat de klusjes werden gedaan en deze muiters minder lagen te klieren. Een bijzondere herinnering heeft Felix aan zijn eerste pinksterdag in zijn rol als badmeester. Door het mooie weer kwamen er maar liefst 2100 bezoekers die dag naar het zwembad. In plaats van: je zag door de bomen het bos niet meer, kun je beter spreken van dat je door de zwembanden en luchtbedden de zwemmers niet meer zag. Die dag werden de zwembanden maar aan de kant gehouden en ondanks dat verliep de dag vreselijk chaotisch maar zonder grote problemen. De regels van het zwembad waren eenvoudig en duidelijk: 1. 2. 3. 4. 5. Niet met zand gooien Geen meisjes pesten Niet hard achter elkaar aanrennen Niet gluren onder de deurtjes van de kleedhokjes/Wc’s Jongens niet bij de meisjes kleedkamers en de meisjes niet bij de jongens Om niet nog een keer zo’n chaos mee te maken heeft Felix voor de volgende dag zijn vriend en huisgenoot Don Akkermans opgetrommeld als assistent badmeester. Daar stonden ze dan met zijn tweeën, beiden in een wit shirt, een korte broek en een fluitje om de nek de 2200 bezoekers te verwelkomen. Deze dag was een stuk gezelliger en verliep minder chaotisch. Dat pinksterweekend heeft ook tevens het record aantal bezoekers tot nu toe in het bestaan van zwembad Heidepark. 23
24 Online Touch Home