Hoofdstuk 38. De Waakzaamheid Hoofdstuk 39. De Waakzaamheid II Hoofdstuk 40. Het Verstand Hoofdstuk 41. Betelgeuse - De Kern van Orion Hoofdstuk 42. Het Verstand II Hoofdstuk 43. Betelgeuse-Oost Hoofdstuk 44. De Germaanse Achtergrond van het Calvinisme Hoofdstuk 45. Shamanistische Betekenissen van de Dierenwereld Hoofdstuk 46. Het Plumares Mysterie Hoofdstuk 47. Het Ragnarok Mysterie Hoofdstuk 48. Jezus Was Een Atheist Hoofdstuk 49. Het Rusland Mysterie Hoofdstuk 1. Het Christendom als Ironische Literatuurkunst In het Boek van de Olifant - De Humor van de Olifant David had zich onderworpen aan God, maar de Psalmen staan vol met klachten dat hij onderworpen was aan de vijanden. Waarom laat God dit soms toe ? God is de oneindige kennis. We gebruiken dit woord God vanwege de taal. De vijand had een heleboel van de oneindige kennis gestolen, waardoor David God eigenlijk niet goed kende. Er ontbraken delen van God. Vandaar dat hij eerst aan de vijand onderworpen moest zijn, omdat dit cryptisch gezien weer delen van God waren. In het Orions wordt David Ahn genoemd. God liet dus al het leed, alle onderdrukking door de vijand, gewoon toe. David moest ontwaken tot de oneindige kennis, tot de ontbrekende schakels. Het is dus een heel technologisch verhaal. In de diepte van de grondteksten wordt God besproken als een moeder, wat ook weer een metafoor is van de oneindige kennis. We kunnen dus ook het woord Moeder telkens gebruiken als er God staat. Kennis is ook een goed woord voor God, maar het probleem is dan dat we soms bezig zijn metaforen te bespreken, en om het dan practisch te maken helpt het om te personificeren. Vandaar dat we dan ook wel archetypes gebruiken zoals God en Moeder. Daar waar kennis tot een climax komt personifeert het. Dat gebeurt in de diepte. Dat wil dus niet zeggen dat we kerkelijk of gelovig zijn, maar zelfs die woorden kunnen we een diepere betekenis geven omdat het een onderdeel van onze taal is. In Psalm 3, het Morgenlied, staat dan :
404 Online Touch Home