Het is het overzicht over het paradijs. Er zijn paarden in hun stallen, cruischip breekt door. Paarden, apen, oerwouds-vissen, cruiseschip breekt door. Paarden in hun stallen, prins van de zigeuners, Ketters en zondaren, heiligen en inquisiteurs, Priesters in hun tempels, standbeelden die hoog oprijzen, tot een toren, Een toren tussen jou en mij Paarden in hun stallen, zigeuner prins, Bloemen op hoeden, broeken op bedden, Oerwouds-vissen, Driehonderd speren om een deur te openen, Een deur tussen jou en mij. En deze harten kloppen als vissen in het water, Iemand ontwaakt, als danseresjes op tafels, Shampoo in hun haren, En hun haren worden groen, en de vloeren worden paars, Na de nacht, Driehonderd speren door de deuren van Salomo, De koning der dwazen staat voor u, Maar ik ben ver weg, Cruiseschepen breken door. Nu, wat is sterker ? Religie of poëzie, majoor ? Aan het einde van de nacht kun je al je soldaatjes naar huis zenden, al je profeetjes en priestertjes, want de dichter zal zijn kroon krijgen. Driehonderd speren door zijn hoofd, want de koning der jokers is met hem om het brood te breken. Slachtoffer van een machine. Ik geloof in cruiseschepen die doorbreken, niet in fabrieken, maar dit zijn slechts woorden, en ik geloof niet in woorden. Ik geloof in driehonderd speren door het hoofd. Dan is alles gezegd en gedaan.' Het is een belangrijk thema in de tweede bijbel : de speren door het hoofd, of pijlen. Telkens weer komt dit thema terug, en heeft te maken met de speer van Saul. Dit is dualistisch. De tweede bijbel laat ook de andere kant zien. Het gaat door de spiegel heen, en je komt uit bij de oorlogsgodin. Ook Paulus werd dus eerst Saul genoemd. Daarom zijn zijn brieven in diepte de brieven van Saul, de brieven van de oorlogsgodin. In dat opzicht worden deze brieven dus steeds interessanter, want ze gaan zich terugvormen tot wat ze oorspronkelijk waren. Het is de verdiepende speer van de oorlogsgodin. Wat een spiegeltje wel niet allemaal kan doen. Misschien herinner je je dat spelletje wel van vroeger. Kinderen met spiegeltjes en dan het zonlicht weerkaatsen in iemand's gezicht die niet weet wat hem overkomt. Of misschien heb je dat spelletje zelf ook wel gedaan. Ik in ieder geval wel. Ook ken ik als kind het verhaal van het jongetje op de gans, wat op veel scholen werd voorgelezen. Het was toen al een teken van bevrijding. Uitleg Vuh poëzie : 'totdat ze de vanille wildernis bereiken, een gele steen die hen bevriest. Deze soldaten hebben het merkteken van de wesp, waar ze hun zachte natte kaarsen hebben, waar zij worden tot kaarsenstandaarden, om hun boeken weer te verbranden, door de leugen van de groene draak.' Geel is de kleur van de paradoxen, de tegenstellingen, in de Vuh. Verder zegt de Vuh :
947 Online Touch Home