poorten van de stad rennen en dan weg zijn. Neen. Het gaat door de ondergrondse tunnels van de stad, oftewel door het leren minderen in de stad, het leren verdiepen in de stad en dan leren vertalen, oftewel de exegese van de stadse realiteiten. Dit moeten we dus toepassen op zowel de bijbel als de koran. Zo komt er ook exegese van de vur, en die leidt tot de bilha. Belangrijk is in die zin dat de oren van de mensen besneden worden. Boek 4 gaat over de ragnarok, de ijszee, die komt om het zicht te verscherpen. De mens wordt door de afzondering en eenzaamheid van de mammon losgetrokken, en door de afstand gaat de mens weer zien. De mens komt uit een diep moeras waarin de mens verblindt was geraakt, omdat alles te dicht op de mens kwam. Verdichting is een gevaarlijk gif tegen de profetische gave. Mammon wil alle profetische gaven opslokken. De mens moet zwemmen tot de overkant van de ijszee. Deze overkant zal nooit bereikt worden, maar alleen ontstaan in de ijsziekte. Het is een natuurproces. Alles zal ontstaan in onbereikbaarheid, niet in bereikbaarheid, stelt de vur. hoofdstuk 17 paradijs of pniël ? De vur 1:30 Ik vond jou in die grot, Jij en je paarden, Schilderijen aan de muren, Dit is een wereld in een schilderij We moeten het beest, de mammon, het id (het 'het') leren berijden, leren beteugelen en temmen. Het gaat niet zomaar weg, en mag niet zomaar weg. Het is de kunst om het weer op het schilderij te krijgen. De reformatie heeft islamitische grondvestingen. Dezen zijn terug te vinden in de duitse bossen, wanneer men diep genoeg gaat. Dit heeft zijn pijlers in de ramadan, of de germaanse ragnarok. Rahman is boek 55 in de koran, wat erbarmer betekent en een afkorting is van de ramadan, want de ramadan is het pad van het hongeren en het geduld, ook in het oordeel, als de uitstellende barmhartigheid. Hierover gaat boek 1 van de vur ook. Er wordt niet snel naar de wapens gegrepen, maar er wordt op gevast. Er wordt juist ontwapend, maar niet op een roekeloze manier. Het vlees wordt ontwapend. De mens wordt aangesloten op de geestelijke bron door het hongeren. Het boek vertelt over de natuurgrenzen. Boek 109 van de koran is het afscheid nemen van de grenzen van mensen om zo te komen tot de grenzen van God, oftewel de natuurgrenzen. In boek 113 zoekt de mens zijn toevlucht in het ochtendgloren, wat ook de naam van het boek is. Falaq heet het boek, oftewel Vuh-loki of Vuhlogos, het woord van de oorlogskennis, wat het oorlogsonderwijs is. Wij zijn allen hongersoldaten, hongerjagers. Laten we kijken naar boek 100 in de vur : 100. DE MORGEN
678 Online Touch Home