Bruggen tussen jou en mij, Waar leiden zij naartoe ? Wanneer ik naar jou kijk, vaag ik weg, Wanneer ik aan je denk, laat ik je wegglijden, Dit is hoe ik mijn boog grijp, Maar ik bereik het nooit 2. Ik kan niets bereiken, en ik denk dat dit nog maar het begin is, En dan bevind ik mijzelf in een bruin bloemenveld, Alleen in de bruine nacht, Een nacht in vele jaren, Kan ik zijn in de bruine bloemenvelden, Deze bruggen tussen jou en mij 3. De pijl raakte haar hard, Het was diep, we zagen haar vallen, De pijl bracht haar over de bruggen, Tot de donkere nacht, Tot bruine bloemenvelden 4. Paarden van vuur in de lucht, De geur van kermis overal, Zij zijn gekomen met zoveel soldaten, Rijs op in de lucht, zeg al uw moeders vaarwel 5. Ik zal het begrijpen, deze onsterfelijkheid, de lelie, drijvende op de waterstroom, drijvende op de waterdroom Het wordt beschreven als een lelie. Het zal eerst de valse moederbindingen doorsnijden. Het wapen, het buitenaardse pistool zal eerst onszelf grondig onder handen nemen, en er valt hier niets zomaar snel te grijpen. Alles moet geestelijker worden, minder dicht. Het wapen bereik je nooit. Je steekt je hand dus in een bol en er gebeuren hele andere dingen. Wat is het dan ? Een muziekinstrument ? Een keyboard ? Een type machine ? Je mag geen blinde vuistvechter worden. Er moet dus psycho analyse gebeuren. Iedereen is god en moet god zijn, wat diep binnenin ligt. Dat kun je niet op iemand anders projecteren, maar je vlees moet ervoor buigen, dus je bent niet zomaar 'god' zoals in de new age. Het gaat om de prioriteiten waar je al het anderen voor op moet geven. Dit is het wapen : 7. Ik wacht op mijn schip, Het is mijn schip, Ik heb de hoogste rang, Als je niet doet wat ik zeg, Dan zal je daarvoor gestrafd worden, Want jij bent een lagere rang, En ik ga niet veel uitleggen aan lagere rangen 8. Ze heeft haar speer opgeheven, En dan slaat ze toe, Ze raakt mijn hoofd
684 Online Touch Home