Als kinderen uit de valse schoolmatrix proberen te ontsnappen waarin ze gedwongen implantaten krijgen die niet natuurvriendelijk zijn, en ze proberen te ontsnappen dan komen die camera's ook met valse schuld. Maar het is niet goed onderbouwd. Je kunt er zo doorheen prikken. Ze raffelen alles af. Ze leiden mensen om de tuin, maar nu werd deze geest achter het gaas geleid waar hij thuishoort. De indianen joelen. Joelende indianen is een allegorie van het natuur-alarm van de wildernis. Het is zeer hormonaal. Het gaat tegen de valse schoolalarmen van de stad in. De valse schoolgeest moet wel vallen. Hij zit doktertje te spelen op de verstanden van kinderen, tandartsje. Van alles moet er in en het is hartstikke giftig. Die geest was al zwaar aan de drugs. Hij was ook zichzelf aan het vergiftigen als Jim Jones. Het was gewoon pure zelfvernietiging en zelfmoord. Hij had hele dikke brillenglazen. Zijn gedrag was verschrikkelijk wazig. Ze hebben overal blinde vlekken. Als je medelijden met zo'n man hebt vreet hij je hele familie op, je kinderen. De mens moet genadeloos zijn naar het vlees. Het vlees moet overgeleverd worden aan de kannibalen in het bos. Geen genade – joelende indianen : het is een allegorie. Als je in hun handen komt, dan gaat het vlees eraan, onherroepelijk, hoeveel je ook jammert. Spreuken zegt : tuchtig je zoon (het vlees) en bekommer je niet om zijn gejammer. Het eeuwig evangelie waarschuwt voor vals medelijden met het vlees. Het vlees is uit op totale vernietiging door totale verletterlijking. En die verletterlijking is zo aan het afbrokkelen hierdoor dat er hier en daar een moertje mist. Daarom zijn die machines zo gammel en waardeloos in de stad. Voortdurend laten ze steken vallen. Er gaat van alles mis, en zo bouwen ze hun verrotte scholen op de puinhopen. Ze haten het leven en willen dood, en willen zoveel mogelijk meeslepen. Dat is hun drugs. Hoeven ze niet na te denken. hoofdstuk 24 het boze papier In een droom waren de stadsdelen verbonden door teleporters, en die gaven zacht licht waardoor je op trappen onder de grond kwam. Zo zagen die bushokjes eruit. Er reden dus geen bussen. Je kwam door die teleporters in spelen terecht. Ik ging zo'n teleporter in. Er hingen ook kaarten met regels en info maar ik had het niet gelezen. Ik kwam op een trap onder de grond terecht en volgde een donkere vrouw. Ze zei : 'Kom maar mee,' maar ik wist dat er iets niet klopte. Ze leidde mij naar een ruimte waar ze hun schoolboeken verkochten. Het was boos papier, want als je er verkeerd mee omging, dan werd er een rechtssysteem ingeschakeld en het was allemaal heel duur. Ik had hun systeem al snel beledigd, dus ze kwamen allemaal al met hoge prijskaartjes zoals over de 1100 euro voor het beledigen van hun papier. Ik zou er dus niet meer wegkomen. Zo trokken ze hun klanten binnen. Het was ook verboden om er iets niet te kopen, dus je moest wat kopen, anders zou het je ook weer in rechterlijke problemen brengen. Het was immers het boze papier. Het papier moest gehoorzaamt worden. Het bleken surinamers te zijn. Ik zei dat ik ook meer of minder surinaams was vanwege dat ik deels surinaams ben opgegroeid, en ik zei ook direct : 'Ja, ik weet hoe het gaat. Ik ben zelf ook wel surinaams in die zin, en dan mag je je afvragen of het normaal is als je kinderen bedreigt met de eeuwige hel om ze je karweitjes te laten opknappen.' Ze reageerden totaal niet op wat ik zei, maar gingen gewoon door met hun kermis. Maar zo is het in de stad : Ze praten je van
695 Online Touch Home